Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I wydarzyła się po tych wypadkach sprawa z winnicą Nabota Izreelczyka, która znajdowała się w Izreel, obok pałacu Achaba, króla Samarii;
[2] »Achab zwrócił się do Nabota, mówiąc: "Odstąp mi swoją winnicę, a będzie mi na ogród warzywny, ponieważ jest blisko tuż przy moim domu; zamiast tej, dam ci winnicę lepszą od niej, albo też, jeśli wyda ci się odpowiedniejsze, dam ci wartość w srebrze".
[3] »Nabot odpowiedział Achabowi: "Uchowaj mnie Boże od wydawania tobie dziedzictwa ojców moich!"
[4] »Achab wrócił do swego domu posępny i przygnębiony na skutek tego, co mu powiedział Nabot Izreelczyk, mówiąc: "Nie oddam ci dziedzictwa ojców moich". A położywszy się na łóżku swoim, odwracał się twarzą swoją i nie chciał przyjmować pokarmu.
[5] »I przyszła do niego jego żona Jezebel i rzekła do niego: "Cóż to jest? Duchowo jesteś przygnębiony i nie chcesz przyjmować pokarmu?"
[6] »Odpowiedział jej: "Ponieważ przemawiałem do Nabota Izreelczyka i powiedziałem mu: Odstąp mi swoją winnicę za pieniądze, albo jeśli wolisz, dam ci zamiast niej winnicę. I odpowiedział: Nie odstąpię ci mojej winnicy".
[7] »Tedy rzekła do niego Jezebel, jego żona: "Wszak to ty sprawujesz teraz władzę królewską nad Izraelem? Wstań, bierz pokarm! Niech twoje serce będzie spokojne, ja ci dam winnicę Nabota Izreelczyka".
[8] »Napisała list w imieniu Achaba, a przypieczętowawszy go jego pieczęcią, przesłała to pismo do starszych i do przełożonych, którzy mieszkali w mieście, gdzie i Nabot.
[9] »A napisała w liście, jak następuje: "Ogłoście post i postawcie Nabota na czele ludu;
[10] »i postawcie na przeciw niego dwóch ludzi nikczemnych, którzy zeznają przeciw niemu w ten sposób: Złorzeczyłeś Bogu i królowi! Po czym wyprowadzicie go i ukamienujecie go, niech umrze".
[11] »Mężowie miasta jego, starsi i przełożeni, którzy mieszkali w jego mieście, tak postąpili, jak posłała do nich Jezebel, jak było napisane w liście, który im przesłała.
[12] »Ogłosili post i postawili Nabota na czele ludu;
[13] »wprowadzili dwóch ludzi nikczemnych, posadzili ich naprzeciwko niego. Ci ludzie nikczemni zeznali przeciwko Nabotowi wobec ludu w ten sposób: "Nabot złorzeczył Bogu i królowi". Po czym wyprowadzili go poza miasto, obrzucili kamieniami i umarł.
[14] »I posłali do Jezebel, aby powiedzieć: "Nabot ukamienowany i umarł".
[15] »Gdy Jezebel dowiedziała się, że Nabot został ukamienowany i umarł, rzekła tedy Jezebel do Achaba: "Wstań, obejmij we władanie winnicę Nabota Izreelczyka, który nie chciał odstąpić tobie za pieniądze; ponieważ Nabot nie jest już przy życiu, albowiem umarł".
[16] »Gdy Achab się dowiedział, że Nabot umarł, wstał Achab, aby zejść do winnicy Nabota Izreelczyka dla objęcia jej w posiadanie.
[17] »Podówczas stało się słowo Boże do Eljasza, Tiszbijczyka, w tej formie:
[18] »"Wstań, zejdź naprzeciwko Achaba, króla izraelskiego, który jest w Samarii; oto jest w winnicy Nabota, dokąd zeszedł, aby ją objąć w posiadanie.
[19] »I przemówisz do niego w ten sposób: Tak rzecze Bóg: Wszak zabiłeś i dziedzictwo też objąłeś? I przemówisz do niego jeszcze w ten sposób: Tak rzecze Bóg: Na miejscu, gdzie psy lizały krew Nabota, będą psy lizały twoją krew, nawet ciebie".
[20] »Rzekł Achab do Eljasza: "Znalazłeś mnie wrogu mój!" Odpowiedział: "Znalazłem, jesteś bowiem sprzedany, aby postępować niegodziwie w oczach Bożych.
[21] »Oto ja sprowadzam na ciebie niedolę, wymiotę za tobą i wytępię Achabowi każde dziecię męskie i niewolnika i wolnego w Izraelu;
[22] »i uczynię dom twój, jako dom Jeroboama, syna Nebata i jako dom Baaszy, syna Ahiji, ponieważ do gniewu mnie przywiodłeś, a Izraela pobudziłeś do grzechu".
[23] »Mówił również Bóg przeciwko Jezebel w ten sposób: "Psy zjedzą Jezebel przy murze Izreelu.
[24] »Tego z rodu Achabowego, co umrze w mieście, psy zjedzą, a zmarłego na polu pożre ptactwo niebieskie".
[25] »Nie ma zgoła nikogo, jak Achab, któryby się sprzedał, aby postępować niegodziwie w oczach Bożych, którego Jezebel, żona jego, do tego pobudziła go.
[26] »I najobrzydliwiej postępował, aby chodzić za bałwanami według tego wszystkiego, jak czynili Amorejczycy, których wypędził Bóg przed synami Izraelowymi.
[27] »Gdy Achab usłyszał te słowa Eljasza, rozerwał szaty swoje, włożył wór na swoje ciało i pościł; sypiał w tym worze i chodził powoli.
[28] »I było skierowane słowo Boże do Eljasza, Tiszbijczyka, w tej formie:
[29] »"Czy widzisz, jak Achab jest upokorzonym wobec mnie? Ponieważ upokorzył się przedemną, nie sprowadzę tej niedoli za jego życia; za dni syna jego sprowadzę tę niedolę na dom jego".