Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Król Salomon, obok córki faraona, kochał liczne kobiety cudzoziemki: Moabitki, Ammonitki, Edomitki, Sydonianki, Hittytki,
[2] »z pośród narodów, o których Bóg powiedział do synów Izraelowych: "Nie pójdziecie do nich, ani one do was przyjdą, aby nie pociągnęły serca waszego za swoimi bóstwami". Salomon przywiązał się do nich przez miłość.
[3] »Miał żon księżniczek siedemset, a nałożnic trzysta; żony jego też odwróciły mu serce.
[4] »W czasie starości Salomona, żony jego nakłoniły jego serce za bóstwami obcymi; nie było też jego serce całkowicie z Jahwe, jego Bogiem, jako serce Dawida, ojca jego.
[5] »Salomon poszedł za Asztoreth, boginią Sydończyków i za Milkom, obrzydliwością Ammonitów.
[6] »I postępował Salomon niegodziwie w oczach Bożych, a nie szedł całkowicie za Jahwe, jako Dawid, ojciec jego.
[7] »Podówczas Salomon zbudował na górze, która jest naprzeciwko Jeruzalem, ołtarz dla Khemosza, obrzydliwości moabickiej i dla Molekha, obrzydliwości synów Ammona.
[8] »To samo uczynił dla wszystkich żon swoich cudzoziemek, które paliły kadzidło i składały ofiary dla bóstw swoich.
[9] »Bóg zagniewał się na Salomona, ponieważ odwrócił serce swoje od Jahwe, Boga Izraela, który objawił mu się dwukrotnie,
[10] »i wydał mu ten nakaz, aby nie chodził za bóstwami cudzymi, lecz nie strzegł tego, co mu Bóg nakazał.
[11] »I rzekł Bóg do Salomona: "Ponieważ to uczyniłeś sobie i nie przestrzegałeś przymierza mojego, oraz ustaw moich, jakie ci zleciłem, przeto napewno oderwę królestwo od ciebie i dam je słudze twemu.
[12] »Wszakże za życia twego nie uczynię tego przez wzgląd na Dawida, twego ojca; z ręki syna twego oderwę je.
[13] »Nadto nie całe królestwo oderwę: jedno pokolenie zostawię przy synu twoim, przez wzgląd na Dawida, sługę mego i przez wzgląd na Jeruzalem, które wybrałem".
[14] »Bóg sprawił, że powstał przeciwnik Salomona, Hadad, z rodu królewskiego w Idumei.
[15] »Gdy Dawid znajdował się w wojnie z Edomitami - zdarzyło się, że Joab wódz wojska, wyruszył, aby pochować pobitych, pozabijał wszystkich mężczyzn w Idumei.
[16] »Ponieważ Joab pozostał tam przez sześć miesięcy z całym Izraelem, aby wytępić wszystkich mężczyzn w Idumei,
[17] »podówczas Hadad sam wraz z Edomitami, sługami jego ojca, którzy byli przy nim, uciekł, aby ujść do Egiptu; Hadad był jeszcze małym chłopcem.
[18] »A odszedłszy z Midian, przybyli do Paran, a wziąwszy ludzi ze sobą z Paran, przybyli do Egiptu, do faraona, króla egipskiego, a ten dał mu dom, zaopatrzył go w utrzymanie, przydzielił mu też i ziemię.
[19] »Hadad zyskał wielkie względy w oczach faraona, dał mu też za żonę siostrę swej żony - siostrę królowej Tahpenes.
[20] »Siostra Tahpenesy urodziła mu syna Genubat, którego Tahpenes wychowywała w pośród domu faraona, i był Genubat w domu faraona, wśród dzieci faraona.
[21] »Hadad dowiedział się w Egipcie, że Dawid zasnął z ojcami swoimi i że umarł Joab, wódz wojska, rzekł tedy Hadad do faraona: "Racz mnie zwolnić, a pójdę do kraju mego".
[22] »I rzekł do niego faraon; "Czego ci u mnie brak, że oto pragniesz iść do swego kraju?" I odrzekł: "Niczego, lecz racz mnie puścić".
[23] »Bóg pobudził też przeciw niemu wroga w osobie Rezona, syna Eljada, który uciekł od pana swego Hadadezera, króla Coba.
[24] »Zgromadził sobie ludzi i był wodzem hufca, gdy Dawid mordował ludzi jego pana. Udali się do Damaszku i pozostając tam i panowali w Damaszku.
[25] »Był on przeciwnikiem Izraela przez całe życie Salomona; poza krzywdą, jaką czynił Hadad, czuł odrazę jo Izraela. Hadad panował nad Syrią.
[26] »Jeroboam, syn Nebata, Efraimity z Cereda; imię jego matki było Cerua, była kobietą owdowiałą: jako sługa Salomona zbuntował się przeciwko królowi.
[27] »Oto przyczyna, dlaczego podniósł rękę na króla. Salomon zbudował Millo i naprawił wyłomy miasta Dawida, swego ojca.
[28] »Jeroboam był człowiekiem silnym i odważnym; Salomon, widząc młodzieńca, jak sam wykonywał pracę, zrobił go przełożonym nad wszelką pracą przymusową rodu Józefa.
[29] »I stało się, że w tym czasie, gdy Jeroboam wychodził z Jeruzalem, spotkał go w drodze Ahija Szilonita, prorok, był on odziany w płaszcz nowy; tylko sami we dwóch byli w polu.
[30] »A uchwyciwszy Ahija za płaszcz nowy, który był na nim, rozerwał go na dwanaście kawałków
[31] »i rzekł do Jeroboama: "Zabierz sobie dziesięć kawałków, tak bowiem rzecze Jahwe, Bóg Izraela: Oto oderwę królestwo z ręki Salomona i dam tobie dziesięć pokoleń.
[32] »Jedno pokolenie pozostanie przy nim przez wzgląd na sługę mego Dawida i przez wzgląd na Jeruzalem - to miasto, które wybrałem z pośród wszystkich pokoleń Izraela:
[33] »dlatego, że opuścili mnie, a kłaniają się Asztorecie, bogini sydońskiej, Khemoszowi, bóstwu moabickiemu i Milkomowi, bóstwu synów Ammona i że nie chodzili drogami moimi, aby wypełniać, co jest słuszne w oczach moich i aby zachować moje ustawy i moje zarządzenia, jak to czynił Dawid, ojciec jego.
[34] »I nie odbiorę całego królestwa z jego ręki, ponieważ postanowiłem go księciem przez wszystkie dni jego życia, przez wzgląd na Dawida, sługę mego, któregom wybrał, że strzegł przykazań moich i ustaw moich.
[35] »Lecz odbiorę królestwo z ręki syna jego i dam je tobie, mianowicie dziesięć pokoleń.
[36] »A synowi jego pozostawię jedno pokolenie przez wzgląd, że Dawid, sługa mój, przez wszystkie czasy był przede mną lampą w Jeruzalem mieście, które wybrałem sobie, aby tam położyć imię swoje.
[37] »Ciebie zaś wezmę i będziesz królował nad wszystkim, czego zapragnie dusza twoja i będziesz królem nad Izraelem.
[38] »jeżeli będziesz słuchał wszystkiego, co ci nakażę i jeżeli będziesz chodził drogami moimi i czynił to, co jest słuszne w oczach moich, aby strzedz moich ustaw i moich przykazań, jak to czynił sługa mój Dawid, będę z tobą i zbuduję ci dom stały, jako zbudowałem Dawidowi i dam ci Izraela.
[39] »Upokorzę ród Dawida przez wzgląd na tę niewierność, lecz nie na zawsze".
[40] »Salomon usiłował zabić Jeroboama, lecz Jeroboam, powstawszy, uciekł do Egiptu, do Sziszaka, króla egipskiego i pozostał w Egipcie aż do śmierci Salomona.
[41] »Pozostałe sprawy Salomona, oraz wszystko, co uczynił, zarówno jak mądrość jego, czyż nie zostały opisane w księdze Kronik Salomona?
[42] »Czas panowania Salomona w Jeruzalem nad całym Izraelem wyniósł czterdzieści lat.
[43] »Salomon zasnął z ojcami swoimi i był pogrzebany w mieście Dawida, ojca swego. Roboam, syn jego, panował zamiast niego.