Teksty » Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu » 2 Księga Samuela » Rozdział 17
«  2 Księga Samuela 16 2 Księga Samuela 17 2 Księga Samuela 18  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Rzekł Ahitofel do Absaloma: "Pozwól mi - proszę - wybrać dwanaście tysięcy ludzi, a powstanę i jeszcze tej nocy będę ścigał Dawida; [2] »a gdy napadnę, gdy on jest znużony i bezsilny, strwożę go, a cały lud, który jest z nim ucieknie, podówczas uderzę na samego króla, [3] »i przyprowadzę cały lud do ciebie; mąż bowiem, którego poszukujesz, znaczy tyle, jak gdyby cały lud powrócił - i cały naród będzie miał pokój". [4] »Ta rzecz wydała się słuszną w oczach Absaloma i w oczach wszystkich starszych Izraela. [5] »I rzekł Absalom: "Niechaj będzie również przywołany Haszaj Arkijczyk, a usłyszymy, co też on ma za radę". [6] »Przybył Huszaj do Absaloma i rzekł Absalom do niego, mówiąc: "Takie zdanie wygłosił Ahitofel, czy mamy spełnić jego słowo, czy też, nie? Ty powiedz!" [7] »I rzekł Haszaj do Absaloma: "Tym razem rada, jaką podał Ahitofel, nie wydaje się dobrą". [8] »I dodał Haszaj: "Ty znasz przecież ojca swego i jego ludzi, że są dzielni, a przy tym są rozgoryczeni jako niedźwiedź pozbawiony dzieci na polu. I ojciec twój jest mężem boju, nie wypoczywa on z ludźmi w boju. [9] »Oto teraz kryje się on w jakiejś jaskini, albo w jakim innym miejscu. Gdyby się na początku porażka zdarzyła, tedy każdy, kto usłyszy powie: Poniósł klęskę lud, który poszedł za Absalomem. [10] »A wtedy, choćby kto był najdzielniejszy, choćby jego serce było, jako serce lwa, musi struchleć, bo będzie wiedział cały naród, że ojciec twój jest bohaterem i że dzielni są przy nim ludzie. [11] »Natomiast ja radzę, aby zebrał się w pełni przy tobie wszystek Izrael od Dan aż do Beerszeba, mnóstwo podobne do piasku nad morzem i pod twoim kierownictwem pójdą do walki. [12] »I przypadniemy nań w jakimkolwiek miejscu, gdzie go tam spotkamy, rzucimy się na niego tak, jak spada rosa na ziemię i nie zostawimy ani jego, zarówno jak ani jednego z ludzi, którzy przy nim się znajdują. [13] »Jeśliby się cofnął do jakiego miasta, przyniosą wszyscy Izraelici powrozy pod to miasto i ściągniemy je do potoku, że nie pozostanie tam z niego ani odrobina". [14] »I rzekł Absalom oraz wszyscy mężowie Izraela: "Rada Huszaja Arkijczyka wydaje się lepszą od rady Ahitofela". Bóg polecił udaremnić dobrą radę Ahitofela i przez to sprowadził Bóg nieszczęście na Absaloma. [15] »Rzekł Huszaj do Cadoka i Abiatara kapłanów: "To a to radził Ahitofel Absalomowi i starszym Izraela, ja zaś to a to radziłem. [16] »A teraz poszlijcie niezwłocznie i powiadomcie Dawida, mówiąc: "Nie zatrzymuj się tej nocy przy brodach puszczy, lecz staraj się koniecznie przeprawić, aby nie był starty król wraz z całym ludem, który jest przy nim". [17] »Jonatan i Ahimaac stanęli w En-Rogel; służąca poszła i powiadomiła ich, oni zaś poszli i opowiedzieli królowi Dawidowi, ponieważ sami nie mogli się pokazywać, przychodząc do miasta. [18] »Ujrzał ich pewien młodzieniec i doniósł Absalomowi, lecz ci odeszli obydwaj pospiesznie i przybyli do domu pewnego człowieka w Bahurim, który miał studnię na swoim podwórzu i do niej się spuścili. [19] »Kobieta zaś wzięła pokrowiec i rozpostarła go nad studnią, rozsypując na nim krupę, nic przeto nie zmiarkowano. [20] »Przybyli słudzy Absaloma do owej kobiety do domu i rzekli: "Gdzie jest Ahimaac i Jonatan?" I odpowiedziała im kobieta: "Przeszli przez wodę potoku". Ci szukali, ale nie znalazłszy, powrócili do Jeruzalem. [21] »Gdy oni odeszli, ci wyszli ze studni, poszli i opowiedzieli królowi Dawidowi, oświadczając Dawidowi: "Wstańcie i przejdźcie pospiesznie wodę, ponieważ taką to radę dał przeciwko wam Ahitofel". [22] »Powstał tedy Dawid, tudzież wszystek lud, który był z nim i przeprawili się przez Jordan; gdy świtało rano, nie było już ani jednego, któryby nie przeszedł Jordanu. [23] »Gdy Ahitofel spostrzegł, że jego rada nie została wykonana, osiodłał osła, a powstawszy, odszedł do swego domu w mieście swoim; po wydaniu rozkazów swemu domowi, obwiesił się i umarł; i został pogrzebany w grobie swego ojca. [24] »Dawid przybył do Mahanaim, Absalom zaś przeprawił się za Jordan wraz ze wszystkimi ludźmi z Izraela, którzy z nim byli. [25] »Na czele wojska na miejsce Joaba postawił Absalom Amasę; Amasa był synem człowieka imieniem Ithra, Izraelity, który miał stosunek z Abigailą, córką Nahasza, siostrą Ceruji, matki Joaba. [26] »I tak Izrael i Absalom rozłożyli się obozem w ziemi Galaad. [27] »Gdy Dawid przybył do Mahanaim, oto Szobi, syn Nahasza z Rabby, z Ammonitów, tudzież Makhir, syn Amijela z Lodebar i Barzylaj Galaadczyk z Roglim, [28] »nawieźli Dawidowi i ludowi, który z nim był, pościeli, dywanów, naczyń glinianych, pszenicy, jęczmienia, mąki, ziarn prażonych, bobu, soczewicy i innego prażma, [29] »miodu masła, owiec i serów krowich, aby jedli, ponieważ mówili "Jest to naród głodny, znużony i spragniony na puszczy" 
«  2 Księga Samuela 16 2 Księga Samuela 17 2 Księga Samuela 18  »


 Źródło tekstu: Tekst opracował an.eswordOpis prezentowanego tekstu: Przekłady księdza Józefa Kruszyńskiego, profesora KUL, wydane w latach 1935-1939 w Lublinie. Prezentowane teksty zawierają przekłady od księgi Rodzaju do księgi Psalmów oraz księgę Jeremiasza, Lamentacje Jeremiasza i Nahuma (wyd. z 1926). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania. Tekst księgi Nahuma opracowany przez BibliePolskie.pl.