Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Bóg posłał Natana do Dawida, a przybywszy do niego, rzekł mu: "Było w pewnym mieście dwóch ludzi: jeden bogaty, a jeden ubogi.
[2] »Bogaty posiadał owce i bydło bardzo liczne;
[3] »ubogi zaś nic nie miał, poza jedną małą owieczką, którą nabył; żywił ją i wyrosła przy nim razem z dziećmi jego. Z chleba jego jadała, z kubka jego pijała, na łonie jego sypiała i była mu jakoby córka.
[4] »I przybył raz podróżny do owego człowieka bogatego, a że mu żal było wziąć ze swoich owiec, albo ze swojego bydła, aby przygotować dla gościa, który doń przyszedł, zabrał tedy owieczkę owego człowieka ubogiego i przyprawił ją dla człowieka, który doń przybył".
[5] »Dawid zapłonął silnym gniewem przeciwko temu człowiekowi i rzekł do Natana: "Jak żywie Bóg, winien jest śmierci ten człowiek, który tak postąpił!
[6] »Za owieczkę zaś zapłaci w czwórnasób, ponieważ dopuścił się takiego czynu i nie miał nad nim litości".
[7] »Tedy Natan rzekł do Dawida: "Tym człowiekiem ty jesteś! Tak rzecze Jahwe, Bóg Izraela: Jam namaścił cię na króla nad Izraelem i jam uwolnił cię z ręki Saula;
[8] »oddałem ci dom pana twego i żony pana twego na łono twoje; i dałem ci dom Izraela i Judy, a gdyby to było za mało, chciałem ci dodać w ten, czy inny sposób.
[9] »Dlaczegoś tedy pogardził słowem Boga, aby czynić, co jest złe w Jego oczach? Tyś zabił mieczem Urjasza Hittytę i żonę jego wziąłeś za żonę, gdyś jego samego mieczem Ammonitów zamordował!
[10] »Teraz przeto nigdy nie oddali się miecz od domu twego, gdyżeś mnie zlekceważył i wziąłeś żonę Urjasza Hittyty, aby się stała twoją żoną.
[11] »Tak rzecze Bóg: Oto wywiodę zło z twego własnego domu i w oczach twoich zabiorę żony twoje i wydam twemu bliskiemu i położy się z żonami twymi przy świetle tego słońca.
[12] »Chociaż ty uczyniłeś to potajemnie, ja wszakże wykonam tę rzecz w obliczu całego Izraela i w obliczu słońca!"
[13] »Tedy rzekł Dawid do Natana: "Zgrzeszyłem przeciwko Bogu!" A Natan rzekł do Dawida: "Bóg też odpuścił twój grzech, nie umrzesz!
[14] »Ponieważ wszakże pobudziłeś wrogów Jahwe przez ten postępek do silnego bluźnierstwa, przeto umrze syn, który ci się narodził".
[15] »I odszedł Natan do swego domu. Bóg dotknął dziecko, które urodziła Dawidowi żona Urjasza i ciężko zaniemogło.
[16] »I błagał Dawid Boga za chłopcem i pościł, a wróciwszy, leżał przez noc na ziemi.
[17] »Powstali starsi jego domu nad nim, aby go podnieść z ziemi, lecz nie chciał i nie brał z nimi pożywienia.
[18] »I stało się, że dnia siódmego umarło dziecię. Słudzy Dawida bali się go powiadomić, że umarło dziecię, bo mówili: "Oto gdy jeszcze dziecko żyło, gdyśmy mówili do niego, nie słuchał naszego głosu, jakżeż mu powiemy: Umarło dziecko! Mógłby sobie co złego wyrządzić".
[19] »Dawid spostrzegł, że słudzy jego mówili pomiędzy sobą szeptem i domyślił się Dawid, że dziecko umarło. Rzekł tedy Dawid do swych sług: "Umarło więc dziecko?" I odpowiedzieli: "Umarło"
[20] »Podówczas Dawid powstał z ziemi, umył się, namaścił się i zmienił szaty swoje. Po czym poszedł do Domu Bożego i ukorzył się. A wróciwszy do domu swego, zażądał pokarmu i postawili mu pożywienie i jadł.
[21] »Słudzy jego rzekli do niego: "Co znaczy to zachowanie? Z powodu dziecka, gdy żyło, pościłeś i płakałeś, a gdy dziecię umarło, wstałeś i spożywasz pokarm!"
[22] »Odrzekł: "Gdy jeszcze dziecię żyło, pościłem i płakałem, ponieważ myślałem: Któż wie, może ulituje się Bóg nade mną i dziecię będzie żyło?
[23] »Lecz teraz, gdy umarło, pocóż ja mam pościć? Czyż mogę je wskrzesić? Ja przyłączę się do niego, lecz ono nie wróci do mnie.
[24] »Dawid pocieszał Bathszebę, żonę swoją, zaszedł do niej, obcował z nią, i urodziła syna, dając mu imię Salomon; Bóg kochał go;
[25] »i posłał, by powiedzieć przez pośrednictwo proroka Natana, który dał mu imię, ze względu na Jahwe, Jedidia.
[26] »Jaab szturmował Rabbę Ammonitów i zdobył miasto królewskie.
[27] »Wyprawił tedy Joab posłów do Dawida i oświadczył: "Szturmowałem Rabbę, zdobyłem już miasto wodne.
[28] »Teraz zbierz resztę narodu, a oblegaj miasto i zdobądź je, abym ja sam nie zdobywał miasta, ani było wymienione imię moje przy nim".
[29] »I zebrał Dawid wszystek lud, a wyruszywszy do Rabby, obległ ją i zdobył.
[30] »Wziął koronę króla ich z jego głowy, a waga jej była jeden talent złota i kamień drogocenny, i włożył ją sobie Dawid na głowę; z łupów też miasta wyprowadził wielkie mnóstwo.
[31] »Co do ludu, który się w niej znajdował, wyprowadził i przeznaczył do pracy przy piłach, do młockarni żelaznych i do toporów żelaznych i przeprowadził ich do cegielni; tak tamo postąpił ze wszystkimi miastami ammonickimi. I wrócił Dawid z całym ludem do Jeruzalem.