Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Czemużto ludy się burzą a narody próżnią bełkoczą?
[2] »Przeciwstawią się królowie ziemi a książęta wspólną czynią sprawę - przeciw Jehowie i Jego Pomazańcowi?
[3] »"Nuże potargajmy ich więzy, zrzućmyż z siebie ich pęta"
[4] »Ten, który ma swą siedzibę w niebiesiech, śmieje się, Pan się z nich naigrawa.
[5] »Wówczas to przemówi do nich w Swym gniewie a zapalczywością Swą ich porazi.
[6] »Ja zaś króla mojego na Syonie naoleję na górze mej świętości.
[7] »Niechaj tedy obwieszczę to prawo Jehowy, - rzekł do mnie: "Tyś jest mym synem, Ja cię dziś zrodziłem".
[8] »"Żądaj odemnie a dam narody za twe dziedzictwo a krańce ziemi na twą posiadłość."
[9] »"Żelaznem zdruzgoczesz je berłem a jako naczynie garncarskie możesz je potrzaskać"
[10] »Gdy tak tedy, nabierzcie rozsądku o królowie, dajcie się przekonać sędziowie ziemi.
[11] »Czyńcie służbę Jehowy z trwogą a radujcież się z drżeniem.
[12] »Ucałowaniem ujmijcie sobie syna, całujcie wybrańca, aby nie zawrzał gniewem, i abyście snadź nie zatracili się w drodze, gdyż łacno rozpali się gniew jego, - szczęśliwi ci wszyscy, którzy się chronią pod jego opiekę.
Źródło tekstu: Tekst opracował an.esword.
Opis prezentowanego tekstu: Chwała Boża : (Psałterz Dawidowy). Z hebrajskiego przełożył, wstępem i uwagami zaopatrzył Dr. Fryderyk T. Aszkenazy. Lwów, nakładem autora, 1927 (Psalmy 1-41) i 1930 (Psalmy 42-150). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania.