BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Fryderyk Aszkenazy - Chwała Boża (Psałterz Dawidowy) » Księga Psalmów » Rozdział 18

Księga Psalmów 18

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] Dyrygentowi - śpiew Dawida, sługi Bożego, który słowa tej pieśni wypowiedział Jehowie onego dnia kiedy go wybawił Jehowa z rąk wszystkich jego wrogów i z rąk Saula. I rzekł on: Miłuję Cię żarliwie Jehowo, Boże mej mocy. [2] Jehowa mą skałą i twierdzą, moim oswobodzicielem i moją siłą, opoką moją, w której znajduję schronienie, Tyś jest tarczą mą oraz filarem mego wybawienia i mego wywyższenia. [3] Głoszę chwałę Jehowy a od wrogów mych będę wybawiony. [4] Ogarnęły mię bole porodowe śmierci a trwogą mnie przejmują rwące strumienie bezeceństwa. [5] Opasują mnie więzy wieczystej przepaści i zdradziecko mię chwytają pętlice śmierci. [6] W utrapieniu mem wołam Jehowy i do Boga mego zwracam się z krzykiem bolesnym. - Usłyszy głos mój ze Swego pałacu a przeraźliwe me przed Nim błaganie dosięgnie Jego ucha. [7] Zadudniła i zatrzęsła się ziemia, a obruszyły się posady gór i rozgrzmiały się z hukiem, gdyż gniew Go ogarnął. [8] Wstąpił dym w Jego nozdrza a ogień dobywa się z ust jego, iż rozpaliły się węgle od Niego, [9] I nakłonił nieba a zestąpił, zaś obłok ciemny podle nóg Jego. [10] Dosiadł Cheruba i płynął szybując na skrzydłach wiatru, [11] Skrył się ciemnością, otulił dokoła a Jego namiotem wód ciemnia, chmury przestworza. - [12] Od blasku wprost Niego przebiły się poprzez obłoki Jego - grad i węgle płonące. [13] I zagrzmiał w niebiesiech Jehowa, On Najwyższy przemówił - gradem i płonącymi węglami. [14] I zeszle Swe strzały i rozprószy ich, moc Swych błyskawic i ich porazi, [15] a okażą się wonczas łożyska wód, zaś odsłonią się podwaliny światokręgu, - od Twego fukania Jehowo, od gniewnego tchnienia Twego ducha. [16] Sięgnie z wyżyn, mię uchwyci, wydźwignie z wód wiela, [17] Wyrwie mię od wroga, co mocny i od tych, co mnie mając w nienawiści, przewyższają mnie siłą, [18] co mnie uprzedzają w dzień mego nieszczęścia, lecz Jehowa staje się podporą mą, - [19] I wyprowadza mnie w miejsca przestronne, oswobodzi mię, gdyż mnie miłuje. [20] Jehowa mi nagrodzi wedle mej sprawiedliwej sprawy, wedle czystości rąk moich mi powetuje. [21] Gdyż strzegę ja dróg Jehowy, anim nie grzeszył zdradą mojemu Bogu, [22] Owszem wszystkie sądy Jego są przedemną a praw Jego nie usuwam odemnie, [23] I bywam z Nim czysty a wystrzegam się własnego skrzywienia. [24] I odda Jehowa mi jako sprawiedliwą ma sprawa, jako czyste są ręce moje wobec oczu Jego, - [25] Bo Ty z miłościwym poczynasz sobie miłościwie, a z mężem prostym prosto. - [26] ze szczerym Tyś szczery i jasny a z przewrotnym wszak czynisz przemyślnie. [27] Ty też dopomożesz biednemu ludowi a oczy pychą wyniosłe poniżysz, [28] Ty wszak zaświecisz mą pochodnię, - Jehowa, Bóg mój blaskiem rozprószy me ciemności, - [29] Bo w Tobie rozbiję zbrojne zastępy, w Tobie skokiem wezmę każdy mur. [30] Bóg siły - doskonałą Jego droga, powiedzenie Jehowy jest wypróbowane, tarczą On wszystkim, co u Niego szukają schronienia. [31] Gdyż któż jest Bogiem prócz Jehowy a któżby był opoką, jeśli nie nasz Bóg? [32] On wszechmocą, która opasuje mnie siłą zwycięzką i drogę moją czyni doskonalą. [33] On tym, który prostuje nogi me, jako jeleniom a postawi mnie pewnie na mych wyżynach, [34] zaprawia ręce moje do boju, aż łuk miedziany skruszon będzie w mych ramionach, - [35] Ty mi dasz tarczę Twego wybawienia i prawica Twoja mię wesprze a Twa łaskawa dostępność mnie wzmoże. [36] Ty mi dasz krok szeroki podemną a nie zachwieją się me kostki. [37] Ścigać będę me wrogi i dosięgnę ich, nie zawrócę, aż ich wytracę. [38] Zetrę je a nie zdążą się podnieść, padną pod moje nogi, [39] Gdyż Ty opuścisz mię siłą zwycięzką do walki, uginasz podemną tych, co podnoszą się przeciwko mnie. [40] Ty to sprawiasz, że wrogowie moi muszą podać mi tyły a mogę wytępić tych, co mnie nienawidzą, [41] Będą wołać przeraźliwie a niemasz ratunku, do Jehowy, lecz im nie odpowie. [42] I zetrę ich jako proch, miotany wiatrem, wymiotę ich, jak bioto ulic. [43] Ty mie wyswobodzisz od sporów ludu, Ty mię uczynisz głową narodów, a ludy, których nie znałem, będą mi służyć. [44] Ledwie zasłyszą, dadzą mi posłuch, a synowie ludów dzikich zaprą się siebie samych wobec mnie. [45] Ludy dzikie się wyczerpią i wyskoczą ze swego zamknięcia. [46] Żywie Jehowa i błogosławioną niechaj będzie opoka ma a niechaj się wzniesie Bóg mego wybawienia. [47] Wszechmocny Bóg, który mi daje pełne zadośćuczynienie i ludy poddaje podemnie. [48] Tyś jest mym wybawcą od wrogów moich a nad przeciwniki me mnie wynosisz i ocalasz mnie przed mężem gwałtu. [49] Przetoż sławić Cię będę między narodami, o Jehowo i śpiewać będę Twemu imieniu, [50] Tobie, który daje wielkie i pełne wybawienie Swemu królowi a łaski czyni Swemu Pomazańcowi i jego pokoleniu na wieki wieków. -

« Księga Psalmów 17

Księga Psalmów 18

Księga Psalmów 19 »

Źródło tekstu: Tekst opracował an.esword. Opis prezentowanego tekstu: Chwała Boża : (Psałterz Dawidowy). Z hebrajskiego przełożył, wstępem i uwagami zaopatrzył Dr. Fryderyk T. Aszkenazy. Lwów, nakładem autora, 1927 (Psalmy 1-41) i 1930 (Psalmy 42-150). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania.