Teksty » Biblia Jakuba Wujka » List do Hebrajczyków » Rozdział 12
«  List do Hebrajczyków 11 List do Hebrajczyków 12 List do Hebrajczyków 13  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Przetóż tedy i my, mając tak wielki nad sobą obłok świadków, złożywszy wszelaki ciężar i grzech, który nas zewsząd obstąpił, w cierpliwości bieżmy do boju nam wystawionego. [2] »Patrząc na Jezusa, przodka i kończyciela wiary, który mając przed sobą wesele, podjął krzyż, wzgardziwszy sromotę, i siedzi na prawicy stolice Bożej. [3] »Albowiem uważajcie tego, który takowe przeciwieństwo od grzeszników podejmował przeciw sobie, abyście nie ustawali, osłabiawszy na duszach waszych. [4] »Boście jeszcze się aż do krwie nie zastawiali, walcząc przeciwko grzechowi. [5] »A zapamiętaliście pociechy, która nam jako synom mówi, rzekąc: Synu mój! nie wzgardzaj karania Pańskiego, ani osłabiaj, gdy od niego strofowan bywasz. [6] »Albowiem kogo Pan miłuje, karze, a biczuje każdego syna, którego pryjmuje. [7] »W karności trwajcie. Oharujeć się wam Bóg jako synom; albowiem któryż syn, któregoby ojciec nie karał? [8] »A jeźli jesteście bez karania, którego stali się wszyscy uczestnikami, tedyście złego łoża, a nie synami. [9] »Nadto ciała naszego ojce mieliśmy uczycielmi i baliśmy się ich, zaż nie daleko więcej posłuszni będziem Ojcowi duchów, a żyć będziemy? [10] »A onić na czas mało dni, według woli swojej nas ćwiczyli; lecz ten na to, co pożyteczno jest, ku przyjęciu świętobliwości jego. [11] »A wszelkie karanie teraźniejszego czasu w prawdzie zda się, że nie jest wesołe ale smutne; ale potem najspokojniejszy owoc sprawiedliwości odda przez nie wyćwiczonym. [12] »Przetóż ręce opuszczone i kolana osłabione wznieście. [13] »A czyńcie kroki proste nogami waszemi, aby który chramiąc nie zabłądził, ale raczej był uzdrowień. [14] »Naśladujcie pokoju ze wszystkimi i świętobliwości, bez której żaden nie ogląda Boga. [15] »Upatrując, żeby kto nie odstąpił od łaski Bożej, aby który korzeń gorzkości wzgórę wyrastając nie przekaził, a przezeń wiele się nie pokalało. [16] »By nie był kto porubnik, albo niezbożny, jako Ezaw, który dla jednej potrawy przedał pierworództwo swoje; [17] »Bo wiedzcie, iż i potem, gdy chciał być dziedzicem błogosławieństwa, był odrzucon; bo nie nalazł miejsca pokuty, choć jej ze łzami szukał. [18] »Boście nie przystąpili do góry, której się dotknąć można, i ognia, który się zapalić może, i wichru i mgły i burzy, [19] »I brzmienia trąby i głosu słów, który co słyszeć, zbraniali się, aby do nich nie mówiono. [20] »Albowiem nie znosili, co mówiono: I jeźli się bestya dotknie góry, będzie ukamienowana. [21] »A tak straszliwe było, co widziane było, iż Mojżesz powiedział: Przestraszony jestem i drżący. [22] »Aleście przystąpili do Syon góry i miasta Boga żywiącego, Jeruzalem niebieskiego, i gromady wiela tysięcy Aniołów. [23] »I kościoła pierworodnych, którzy są spisani w niebie, i Boga sędziego wszystkich, i duchów sprawiedliwych doskonałych. [24] »I Jezusa, pośrednika nowego Testamentu, i pokropienia krwie lepiej mówiącej niźli Ablowa. [25] »Patrzajcież, abyście nie wzgardzili tym, który mówi; bo jeźliż oni nie uszli, gardząc tym, co na ziemi mówił: daleko więcej my, którzy odwracamy tego, który z nieba mówi. [26] »Którego głos wzruszył na on czas ziemią, a teraz obiecuje, mówiąc: Jeszcze raz, a Ja zatrzasnę nie tylko ziemią, ale i niebem. [27] »A co mówi: Jeszcze raz, znaczy przeniesienie rzeczy ruchomych jako uczynionych, aby zostały te, które są nieruchome. [28] »A tak przyjmując królestwo nieporuszone, mamy łaskę, przez które służmy podobając się Bogu z bojaźnią i z uczciwością. [29] »Albowiem Bóg nasz jest ogniem trawiącym. 
«  List do Hebrajczyków 11 List do Hebrajczyków 12 List do Hebrajczyków 13  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.