Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Proszę was tedy ja, więzień w Panu, abyście chodzili godnie powołaniu, któremeście powołani:
[2] »Z wszelaką pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc jeden drugiego w miłości,
[3] »Starając się, abyście zachowali jedność ducha w związce pokoju.
[4] »Jedno ciało i jeden duch, jako jesteście wezwani w jednéj nadziei wezwania waszego.
[5] »Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest.
[6] »Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest nade wszystkie i po wszystkich i we wszystkich nas.
[7] »Lecz każdemu z nas dana jest łaska wedle miary daru Chrystusowego.
[8] »Dlatego mówi: Wstąpiwszy na wysokość, wiódł więźnie poimane, i dał dary ludziom.
[9] »A to, że wstąpił, cóż jest, jedno iż pierwéj był zstąpił do niższych części ziemie?
[10] »Który zstąpił, tenżeć jest, który téż wstąpił nad wszystkie niebiosa, aby napełnił wszystko.
[11] »I tenże dał niektóre Apostoly, a niektóre proroki, a drugie Ewangelisty, a inne pasterze i doktory:
[12] »Ku wykonaniu świętych, ku robocie posługowania, ku budowaniu ciała Chrystusowego,
[13] »Ażbyśmy się wszyscy zeszli w jedność wiary i poznania Syna Bożego, w męża doskonałego, w miarę wieku zupełności Chrystusowéj.
[14] »Abyśmy już nie byli dziećmi chwiejącemi się, i nie byli uniesieni od każdego wiatru nauki przez złość ludzką, przez chytrość na oszukanie błędu.
[15] »A czyniąc prawdę w miłości, żebyśmy rośli w nim we wszystkiem, który jest głowa, Chrystus,
[16] »Z którego wszystko ciało złożone i spojone będąc, przez wszystkie stawy dodawania wedle skuteczności podług miary każdego członka, czyni pomnożenie ciała ku zbudowaniu samego siebie w miłości.
[17] »To tedy powiadam i oświadczam się w Panu, abyście już nie chodzili jako i poganie chodzą, w próżności umysłu swego.
[18] »Ciemnościami zaćmiony mając rozum, oddaleni od żywota Bożego dla nieumiejętności, która w nich jest, dla zaślepienia serca ich,
[19] »Którzy przyszedłszy w rozpacz, udali samych siebie na niewstydliwość ku popełnieniu wszelakiéj nieczystości, ku łakomstwu.
[20] »Lecz wy nie takeście się Chrystusa nauczyli:
[21] »Jeźliżeście go jednak słuchali i w nim jesteście wyuczeni, (jako jest prawda w Jezusie).
[22] »Abyście złożyli według dawnego obcowania starego człowieka, który się psuje według żądz błędu.
[23] »A odnówcie się duchem umysłu waszego:
[24] »I obleczcie się w nowego człowieka, który wedle Boga stworzony jest w sprawiedliwości i świętobliwości prawdy.
[25] »A przetóż złożywszy kłamstwo, mówcie każdy prawdę z bliźnim swoim; bo jesteście członkami jeden drugiego.
[26] »Gniewajcie się, a nie grzeszcie; słońce niechaj nie zapada na rozgniewanie wasze.
[27] »Nie dawajcie miejsca djabłu.
[28] »Który kradł, niechaj już nie kradnie; lecz raczej niech pracuje, robiąc rękoma swemi co jest dobrego, aby miał zkąd udzielić mającemu potrzebę.
[29] »Wszelka mowa zła niech z ust waszych nie pochodzi; ale jeżli która dobra ku zbudowaniu wiary, aby łaskę zjednała słuchającym.
[30] »A nie zasmucajcie Ducha Świętego Bożego, w którym zapieczętowani jesteście na dzień odkupienia.
[31] »Wszelaka gorzkość, i gniew i zagniewanie i wrzask i bluźnienie niech będzie odjęte od was z wszelaką złością.
[32] »Ale bądźcie łaskawi jedni przeciw drugim, miłosierni, odpuszczając jeden drugiemu, jako i Bóg w Chrystusie wam odpuścił.