Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A mimo idąc Jezus, ujrzał człowieka ślepego od narodzenia.
[2] »I spytali go uczniowie jego: Rabbi! kto zgrzeszył, ten, czyli rodzicy jego, iż się ślepym narodził?
[3] »Odpowiedział Jezus. Ani ten zgrzeszył, ani rodzicy jego; ale żeby się sprawy Boże w nim okazały.
[4] »Mnie potrzeba sprawować sprawy onego, który mię posłał, pokąd dzień jest: nadchodzi noc, gdy żaden nie będzie mógł sprawować.
[5] »Pókim jest na świecie, jestem światłością świata.
[6] »Rzekłszy to, plunął na ziemię, a uczynił błoto z śliny i pomazał błotem oczy jego.
[7] »I rzekł mu: Idź, umyj się w sadzawce Syloe, (co się wykłada: Posłany), Poszedł tedy i umył się, i przyszedł widząc.
[8] »Sąsiedzi tedy i którzy go przedtem widali, że był żebrakiem, mówili: Izali ten nie jest, który siadał i żebrał? Jedni mówili: Iż ten jest.
[9] »A drudzy: Nie, ale mu jest podobny. A on mówił, iżem ja jest.
[10] »Mówili mu tedy: Jakoż ci się oczy otworzyły?
[11] »Odpowiedział: Człowiek on, którego zowią Jezusem, uczynił błoto i pomazał oczy me, a rzekł mi: Idź do sadzawki Syloe, a umyj się. I szedłem, umyłem się i widzę.
[12] »I rzekli mu: Gdzież on jest? Powiedział: Nie wiem.
[13] »Przywiedli tego do Pharyzeuszów, który był ślepym.
[14] »A szabbat był, gdy Jezus uczynił błoto i otworzył oczy jego.
[15] »Znowu go tedy pytali Pharyzeuszowie, jako przejrzał? A on im odpowiedział: Włożył mi błota na oczy, i umyłem się i widzę.
[16] »Mówili tedy niektórzy z Pharyzeuszów: Ten człowiek nie jest od Boga, który nie chowa szabbatu. A drudzy mówili: Jakoż może człowiek grzeszny te cuda czynić? i było rozerwanie między nimi.
[17] »Rzekli tedy ślepemu powtóre: Ty co mówisz o onym, co otworzył oczy twoje? A on powiedział: Iż jest prorokiem.
[18] »Nie wierzyli tedy Żydowie o nim, żeby był ślepym i przejrzał, aż wezwali rodziców onego, który przejrzał.
[19] »I pytali ich, mówiąc: Tenże jest syn wasz, którego wy powiadacie, iż się ślepo narodził? jakoż tedy teraz wddzi?
[20] »Odpowiedzieli im rodzicy jego i rzekli: Wiemy, żeć to jest syn nasz a iż się ślepo narodził;
[21] »Lecz jako teraz wddzi, nie wiemy; albo kto otworzył oczy jego, my nie wiemy: samego pytajcie, ma lata, niech sam o sobie powie.
[22] »To mówili rodzicy jego, iż się bali Żydów; albowiem już się byli zmówili Żydowie, iż jeźliby go kto wyznał być Chrystusem, aby był z bóżnice wyrzucon.
[23] »Dlatego powiedzieli rodzicy jego: Iż ma lata, pytajcie samego.
[24] »Wezwali tedy powtóre człowieka, który był ślepym, i rzekli mu: Daj chwałę Bogu; my wiemy, iż ten człowiek grzeszny jest.
[25] »Rzekł im tedy on: Jeźli grzeszny jest, nie wiem; jedno wiem: iż bywszy ślepym, teraz widzę.
[26] »Rzekli mu tedy: Cóż ci uczynił? jakoć otworzył oczy?
[27] »Odpowiedział im: Juzem wam powiedział, i słyszeliście: przeczże znowu słyszeć chcecie? zali i wy chcecie być uczniami jego?
[28] »Złorzeczyli mu tedy i mówili: Ty bądź jego uczniem, a my jesteśmy Mojżeszowymi uczniami.
[29] »My wiemy, że Bóg do Mojżesza mów^ił; lecz tego, zkądby był, nie wiemy.
[30] »Odpowiedział on człowiek i rzekł im: Wtem iście dziwno jest, że wy nie wiecie, zkąd jest, a otworzył oczy moje.
[31] »A wiemy, iż grzesznych Bóg nie wysłuchawa; ale jeźli kto jest chwalcą Bożym a wolą jego czyni, tego wysłuchawa.
[32] »Od wieku nie słychano, aby kto otworzył oczy ślepo narodzonego.
[33] »Gdyby ten nie był od Boga, nie mógłby nic uczynić.
[34] »Odpowiedzieli i rzekli mu: W grzechacheś się narodził wszystek, a ty nas uczysz? I precz go wyrzucili.
[35] »Usłyszał Jezus, iż go precz wyrzucili, a nalazłszy go, rzekł mu: Ty wierzysz w Syna Bożego?
[36] »Odpowiedział on i rzekł: Który jest, Panie! aby eh weń wierzył?
[37] »I rzekł mu Jezus: I widziałeś go, i który mówi z tobą, onci jest.
[38] »A on rzekł: Wierzę, Panie! i upadłszy, uczynił mu pokłon.
[39] »I rzekł Jezus: Na sądem Ja przyszedł na ten ś^\dat, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a którzy widzą, ślepymi się stali.
[40] »I usłyszeli niektórzy z Pharyzeuszów, którzy byli z nim, i rzekli mu: Zali i my jesteśmy ślepymi?
[41] »Rzekł im Jezus: Byście byli ślepymi, nie mielibyście grzechu; lecz teraz mówicie: Iż widzimy. Grzech wasz zostawa.