Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Ewangelia Jana » Rozdział 17
«  Ewangelia Jana 16 Ewangelia Jana 17 Ewangelia Jana 18  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »To mówił Jezus i podniósłszy oczy w niebo, rzekł: Ojcze! przyszła godzina, wsław Syna twego, aby cię Syn twój wsławił. [2] »Jakoś jemu dał władzą nad wszelkiem ciałem, iżby wszym, któreś mu dał, dał im żywot wieczny. [3] »A ten jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, samego Boga prawdziwego, i któregoś posłał, Jezusa Chrystusa. [4] »Jam wsławił ciebie na ziemi, wykonałem sprawę, którąś mi zlecił. [5] »A teraz wsław mię ty, Ojcze! sam u siebie chwałą, którąm miał u ciebie, pierwéj niźli świat był. [6] »Oznajmiłem imię twe ludziom, któreś mi dał z świata: twoić byli, i dałeś mi je, a mowę twoję zachowali. [7] »Teraz poznali, iż wszystko, coś mi dał, od ciebie jest: [8] »Albowiem słowa, któreś mi dał, dałem im, a oni przyjęli i poznali prawdziwie, żem od ciebie wyszedł, i uwierzyli, żeś ty mię posłał. [9] »Ja za nimi proszę: nie za światem proszę, lecz za tymi, któreś mi dał; bo są twoi. [10] »I wszystkie rzeczy moje są twoje, a twoje są moje: i wsławionem jest w nich. [11] »A juzem nie jest na świecie, ale ci są na świecie, a Ja do ciebie idę. Ojcze święty, zachowaj je w imię twoje, któreś mi dał, aby byli jedno, jako i my. [12] »Gdym z nimi był, Jam je zachowywał w imię twoje. Któreś mi dał, strzegłem, i żaden z nich nie zginął, jedno syn zatracenia, żeby się Pismo spełniło. [13] »A teraz idę do ciebie i mówię to na świecie, aby mieli wesele moje wypełnione sami w sobie. [14] »Jam im dał mowę twoję, a świat miał je w nienawiści; iż nie są z świata, jako i Ja nie jestem z świata. [15] »Nie proszę, abyś je zjął z świata, ale żebyś je zachował ode złego. [16] »Nie sąć z świata, jako i Ja nie jestem z świata. [17] »Poświęć je w prawdzie, mowa twoja jest prawda. [18] »Jakoś ty mię posłał na świat, i Jam je posłał na świat. [19] »A za nie Ja poświęcam samego siebie, aby i oni byli poświęceni w prawdzie. [20] »A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez słowo ich uwierzą w mię, [21] »Aby wszyscy byli jedno, jako ty Ojcze! we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby uwierzył świat, iżeś ty mię posłał. [22] »A Ja chwałę którąś mnie dał, dałem im, aby byli jedno, jako i my jedno jesteśmy. [23] »Ja w nich, a ty we mnie, aby byli doskonałymi w jedno, a iżby poznał świat, żeś ty mię posłał, i umiłowałeś je, jakoś i mię umiłował. [24] »Ojcze! któreś mi dał, chcę, aby gdziem Ja jest, i oni byli zemną, aby oglądali chwałę moję, którąś mi dał; albowiemeś mię umiłował przed założeniem świata. [25] »Ojcze sprawiedliwy! świat cię nie poznał, a Jam ciebie poznał, i ci, co poznali, żeś ty mię posłał. [26] »I oznajmiłem im imię twoje i oznajmię, aby miłość, którąś mię umiłował, w nich była, a Ja w nich. 
«  Ewangelia Jana 16 Ewangelia Jana 17 Ewangelia Jana 18  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.