Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Ewangelia Łukasza » Rozdział 2
«  Ewangelia Łukasza 1 Ewangelia Łukasza 2 Ewangelia Łukasza 3  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I stało się w one dni, wyszedł dekret od Cesarza Augusta, aby popisano wszystek świat. [2] »Ten popis pierwszy stał się od starosty Syryjskiego Cyryna. [3] »I szli wszyscy, aby się popisali, każdy do miasta swego. [4] »Szedł téż i Józeph od Galilei, z miasta Nazareth, do Żydowskiéj ziemie, do miasta Dawidowego, które zowią Bethlehem, przeto, iż był z domu i pokolenia Dawidowego, [5] »Aby był popisan z Maryą, poślubioną sobie małżonką brzemienną. [6] »I stało się, gdy tam byli, wypełniły się dni, aby porodziła. [7] »I porodziła syna swojego pierworodnego, a uwinęła go w pieluszki i położyła go w żłobie, iż miejsca im nie było w gospodzie. [8] »A byli pasterze w téjże krainie czujący i strzegący nocne straże nad trzodą swoją. [9] »A oto Aniół Pański stanął podle nich, a jasność Boża zewsząd je oświeciła, i zlękli się wielką bojaźnią. [10] »I rzekł im Aniół: Nie bójcie się; bo oto opowiadam wam wesele wielkie, które będzie wszystkiemu ludowi, [11] »Iż się wam dziś narodził Zbawiciel, który jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowem. [12] »A ten wam znak: Znajdziecie niemowlątko uwinione w pieluszki i położone w żłobie. [13] »A natychmiast było z Aniołem mnóstwo wojska niebieskiego, chwalących Boga i mówiących: [14] »Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobréj woléj. [15] »I stało się, gdy odeszli Aniołowie od nich do nieba, pasterze mówili jeden do drugiego: Pójdźmy aż do Bethlehem a oglądajmy to słowo, które się stało, które nam Pan pokazał. [16] »I przyszli, kwapiąc się i naleźli Maryą i Józepha i niemowlątko położone we żłobie. [17] »A ujrzawszy, poznali słowo, które im było powiedziano o dzieciątku tem. [18] »A wszyscy, którzy słyszeli, dziwowali się temu, i co do nich pasterze mówili. [19] »Lecz Marya te wszystkie słowa zachowywała, stósując w sercu swojem. [20] »I wrócili się pasterze, wysławiając i chwaląc Boga ze wszystkiego, co słyszeli i widzieli, jako im powiadano jest. [21] »A gdy się spełniło ośm dni, iżby obrzezano dzieciątko, nazwano jest imię jego Jezus, które było nazwano od Anioła, pierwéj niźli się w żywocie poczęło. [22] »A gdy się wypełniły dni oczyszczenia jéj według zakonu Mojżeszowego, przynieśli go do Jeruzalem, aby go stawili Panu, [23] »Jako napisano jest w zakonie Pańskim: Że wszelki mężczyzna otwierający żywot, świętym Panu nazwany będzie. [24] »A iżby oddali ofiarę, wedle tego, co jest powiedziano w zakonie Pańskim, parę synogarlic, albo dwoje gołąbiąt. [25] »A oto był człowiek w Jeruzalem, któremu imię Symeon, a ten człowiek sprawiedliwy i bogobójny, oczekiwający pociechy Izraelskiéj, a Duch Święty był w nim. [26] »I odpowiedź był wziął od Ducha Świętego, że nie miał oglądać śmierci, ażby pierwéj oglądał Chrystusa Pańskiego. [27] »I przyszedł w duchu do kościoła: a gdy wwodzili dzieciątko Jezusa rodzicy jego, aby za nie uczynili wedle zwyczaju zakonnego, [28] »On téż wziął je na ręce swoje i błogosławił Boga i mówił: [29] »Teraz puszczasz sługę twego, Panie! w pokoju według słowa twego, [30] »Gdyż oczy moje oglądały zbawienie twoje. [31] »Któreś zgotował przed oblicznością wszystkich narodów: [32] »Światłość na objawienie poganów i chwałę ludu twego Izraelskiego. [33] »A ojciec jego i matka dziwowali się temu, co o nim mówiono. [34] »I błogosławił im Symeon i rzekł do Maryi, matki jego: Oto ten położon jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. [35] »I duszę twą własną przeniknie miecz, aby myśli z wiela serc były objawione. [36] »I była Anna prorokini, córka Phanuelowa, z pokolenia Aser, ta była bardzo podeszła w leciech, a siedm lat żyła z mężem swym od panieństwa swego. [37] »A ta była wdową aż do lat ośmdziesiąt i czterech, która nie odchadzała z kościoła, postami i modlitwami służąc we dnie i w nocy. [38] »Ta téż onéjże godziny nadszedłszy, wyznawała Panu i powiadała o nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia Izraelskiego. [39] »A gdy wykonali wszystko według zakonu Pańskiego, wrócili się do Galilei, do Nazareth, miasta swego. [40] »A dziecię rosło i umacniało się pełne mądrości, a łaska Boża była w niem. [41] »A rodzicy jego chodzili na każdy rok do Jeruzalem na dzień uroczysty Paschy. [42] »A gdy już był we dwunaście leciech, gdy oni wstąpili do Jeruzalem wedle zwyczaju dnia świętego; [43] »A skończywszy dni, gdy się wracali, zostało dziecię Jezus w Jeruzalem, a nie obaczyli rodzicy jego. [44] »A mniemając, że on był w towarzystwie, uszli dzień drogi i szukali go między krewnymi i znajomymi. [45] »A nie nalazłszy, wrócili się do Jeruzalem, szukając go, [46] »I stało się po trzech dniach, naleźli go w kościele siedzącego w pośrodku Doktorów, a on ich słucha i pyta ich. [47] »A zdumiewali się wszyscy, którzy go słuchali, rozumowi i odpowiedziom jego. [48] »A ujrzawszy zdziwili się. I rzekła do niego matka jego: Synu! cóżeś nam tak uczynił? oto ojciec twój i ja żałośni szukaliśmy cię. [49] »I rzekł do nich: Cóż jest, żeście mię szukali? Nie wiedzieliście, iż w tych rzeczach, które są Ojca mego, potrzeba żebym był? [50] »A oni nie zrozumieli słowa, które im mówił. [51] »I zstąpił z nimi i przyszedł do Nazareth, a był im poddany. A matka jego wszystkie te słowa zachowała w sercu swem. [52] »A Jezus się pomnażał w mądrości, w leciech i w łasce u Boga i u ludzi. 
«  Ewangelia Łukasza 1 Ewangelia Łukasza 2 Ewangelia Łukasza 3  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.