Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Ewangelia Marka » Rozdział 13
«  Ewangelia Marka 12 Ewangelia Marka 13 Ewangelia Marka 14  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A gdy wychodził z kościoła, rzekł mu jeden z uczniów jego: Nauczycielu! patrz, jakie kamienie i jakie budowania. [2] »A Jezus odpowiadając, rzekł mu: Widzisz te wszystkie wielkie budowania? Nie zostanie kamień na kamieniu, któryby nie był rozwalon. [3] »A gdy siedział na górze Oliwnéj przeciw kościołowi, pytali go osobno Piotr i Jakób i Jan i Andrzéj: [4] »Powiedz nam, kiedy się to stanie? i co za znak będzie, gdy sie to wszystko pocznie? [5] »A Jezus odpowiedziawszy, począł im mówić: Patrzcie, aby was kto nie zwiódł. [6] »Albowiem wiele ich przyjdzie w imię moje, powiadając, iż Ja jestem, i wiele ich zwiodą. [7] »A gdy usłyszycie wojny i wieści o wojnach, nie trwóżcież sobą; bo się to dziać musi, aleć nie już koniec. [8] »Albowiem powstanie naród przeciw narodowi, i królestwo przeciw królestwu, i będą miejscami trzęsienia ziemie i głody. Początek to boleści. [9] »A wy miejcie się sami na pieczy; bo was wydadzą do rad, i w bóżnicach was bić będą, a przed starosty i przed królmi dla mnie stawać będziecie, onym na świadectwo. [10] »A potrzeba, aby najprzód u wszystkich narodów była opowiadana Ewangelia. [11] »A gdy was wodzić będą wydawając, nie myślcie przedtem, cobyście mówić mieli; ale co wam będzie dano onéj godziny, to mówcie; albowiem nie wy jesteście, którzy mówicie, ale Duch Ś. [12] »I wyda brat brata na śmierć, a ojciec syna, i powstaną synowie przeciw rodzicom i będą je zabijać. [13] »I będziecie u wszystkich w nienawiści dla imienia mego. Lecz kto dotrwa do końca, ten będzie zbawion. [14] »A gdy ujrzycie obrzydłość spustoszenia, stojącą gdzie nie ma, (kto czyta, niech wyrozumie,) tedy którzy są w Żydowskiéj ziemi, niech uciekają na góry. [15] »A który będzie na dachu, niech nie schodzi do domu, ani wchodzi, aby miał co wziąć z domu swego. [16] »A który będzie na polu, niech się nie wraca nazad, brać suknie swojéj. [17] »Lecz biada brzemiennym i karmiącym w one dni. [18] »A módlcie się, aby nie było w zimie. [19] »Albowiem one dni będą takiemi uciskami, jakie nie były od początku stworzenia, które stworzył Bóg aż dotąd, ani będą. [20] »I by był nie ukrócił Pan dni, żadneby ciało nie było zachowane, ale dla wybranych, które wybrał, ukrócił dni. [21] »A tedy jeźliby wam kto rzekł: Oto tu jest Chiystus, oto tam, nie wierzcie. [22] »Bo powstaną fałszywi Chrystusowie i fałszywi prorocy, i będą czynić znaki i cuda ku zwiedzieniu, by mogło być, i wybranych. [23] »Wy tedy patrzcie, otom wam wszystko przepowiedział. [24] »Ale w one dni po uciśnieniu onem zaćmi się słońce, i księżyc nie da jasności swojéj. [25] »I gwiazdy niebieskie będą spadać, a mocy, które są na niebiesiech, poruszą się. [26] »A tedy ujrzą Syna człowieczego, przychodzącego w obłokach, z wielką mocą i chwałą. [27] »A tedy pośle Anioły swe i zbierze wybrane swe od czterech wiatrów, od wierzchu ziemie aż do wierzchu nieba. [28] »A od figi uczcie się podobieństwa: Gdy już gałązka jéj odmładza, i wypuści się liście, poznawacie, iż blizko jest lato. [29] »Także i wy, gdy obaczycie, iż się to dziać będzie, wiedzcie, że już blizko jest we drzwiach. [30] »Zaprawdę powiadam wam, żeć nie przeminie ten rodzaj, aż się to wszystko stanie. [31] »Niebo i ziemia przeminą, lecz słowa moje nie przeminą. [32] »A o dniu onym, albo godzinie żaden nie wie, ani Aniołowie w niebie, ani Syn, jedno Ojciec. [33] »Patrzcie, czujcie a módlcie się; bo nie wiecie, kiedy czas będzie. [34] »Jako człowiek, który odjechawszy precz, zostawił dom swój, i dał sługom swym władzę nad każdą robotą swoją, i wrotnemu rozkazał, aby czuł. [35] »Czujcież tedy; (bo nie wiecie, kiedy Pan domu przyjdzie: z wieczorali, albo w północy, albo, gdy kury pieją, albo z poranku.) [36] »By z prędka przyszedłszy, nie znalazł was śpiących. [37] »A co wam mówię, wszystkim mówię: Czujcie. 
«  Ewangelia Marka 12 Ewangelia Marka 13 Ewangelia Marka 14  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.