Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Ewangelia Mateusza » Rozdział 23
«  Ewangelia Mateusza 22 Ewangelia Mateusza 23 Ewangelia Mateusza 24  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Tedy Jezus mówił do rzesze i do uczniów swoich, [2] »Rzekąc: Na stolicy Mojżeszowéj usiedli Doktorowie i Pharyzeuszowie. [3] »Wszystko tedy, cokolwiek wam rozkażą, zachowywajcie i czyńcie, ale wedle uczynków ich nie czyńcie; albowiem mówią, a nie czynią. [4] »Bo wiążą brzemiona ciężkie i nieznośne i kładą na ramiona ludzkie, a palcem swym nie chcą się ich ruszyć. [5] »A wszystkie sprawy swe czynią, aby byli widziani od ludzi; albowiem rozszerzają bramy swe, i większe czynią kraje. [6] »A miłują pierwsze siedzenia na wieczerzach i pierwsze stolice w bóżnicach, [7] »I pozdrowiania na rynku, i być zwanymi od ludzi Rabbi. [8] »Ale wy nie zówcie się Rabbi; albowiem jeden jest nauczyciel wasz, a wszyscy jesteście bracia. [9] »I ojca nie zówcie sobie na ziemi; albowiem jeden jest Ojciec wasz, który jest w niebiesiech. [10] »Ani się zówcie nauczycielmi, gdyż jeden nauczyciel wasz, Chrystus. [11] »Który jest większy z was, będzie sługą waszym. [12] »A ktoby się wywyższał, będzie uniżon: a ktoby się uniżał, będzie wywyższon. [13] »A biada wam, Doktorowie i Pharyzeuszowie obłudnicy! iż zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi; albowiem wy nie wchodzicie, ani wchodzącym dopuszczacie wniść. [14] »Biada wam, Doktorowie i Pharyzeuszowie obłudnicy! iż wyjadacie domy wdów, długie modlitwy czyniąc: dlatego większy sąd odniesiecie? [15] »Biada wam, Doktorowie i Pharyzeuszowie obłudnicy! iż obchodzicie morze i suchą, abyście uczynili jednego nowego Żydowina: a gdy się stanie, czynicie go synem piekła dwakroć więcéj niż was. [16] »Biada wam, wodzowie ślepi! którzy mówicie: Ktobykolwiek przysiągł na kościół, nic to; ale ktoby przysiągł na złoto kościelne, winien jest. [17] »Głupi i ślepi! albowiem cóż większego jest, złoto, czy kościół, który poświęca złoto? [18] »A ktobykolwiek przysiągł na ołtarz, nic to: lecz ktobykolwiek przysiągł na dar, który jest na nim, winien jest. [19] »Ślepi! albowiem cóż większego jest, dar, czyli ołtarz, który poświęca dar? [20] »Kto tedy przysięga na ołtarz, przysięga nań i na wszystko, co na nim jest. [21] »A ktobykolwiek przysięgał na kościół, przysięga nań i na tego, który w nim mieszka. [22] »I kto przysięga na niebo, przysięga na stolicę Bożą i na tego, który na niéj siedzi. [23] »Biada wam, Doktorowie i Pharyzeuszowie obłudnicy! iż dawacie dziesięcinę z miętki i z anyżu i z kminu, a opuściliście, co ważniejszego jest w zakonie, sąd i miłosierdzie i wiarę. To było trzeba działać, a owego nie opuszczać. [24] »Wodzowie ślepi, którzy przecedzacie komara, a wielbłąda połykacie. [25] »Biada wam, Doktorowie i Pharyzeuszowie obłudnicy! iż oczyszczacie co jest zewnątrz kubka i misy, a wewnątrz pełni jesteście drapieztwa i plugastwa. [26] »Pharyzeuszu ślepy! oczyść pierwéj, co jest wewnątrz kubka i misy, aby to, co zewnątrz jest, czystem się stało. [27] »Biada wam, Doktorowie i Pharyzeuszowie obłudnicy! iż jesteście podobni grobom pobielanym, które z wierzchu zdadzą się piękne ludziom, ale wewnątrz pełne są kości umarłych i wszelakiego plugastwa. [28] »Także i wy z wierzchu się wprawdzie zdacie ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudności i nieprawości. [29] »Biada wam, Doktorowie i Pharyzeuszowie obłudnicy! którzy budujecie groby proroków i zdobicie pamiątki sprawiedliwych. [30] »I powiadacie: Byśmy byli za dni ojców naszych, nie bylibyśmy towarzyszmi ich we krwi proroków. [31] »A tak świadkami jesteście sami sobie, iż jesteście synowie tych, którzy proroki pobili. [32] »Wy téż dopełnicie miary ojców waszych. [33] »Wężowie! rodzaju jaszczórczy! jakóż ucieczecie przed sądem piekła? [34] »Przeto oto Ja posyłam do was proroki i mędrce i Doktory, a z nich zabijecie i ukrzyżujecie, i z nich ubiczujecie w bóżnicach waszych, i będziecie prześladować od miasta do miasta. [35] »Aby przyszła na was wszystka krew sprawiedliwa, która rozlana jest na ziemi, ode krwie Abla sprawiedliwego, aż do krwie Zacharyasza, syna Barachiaszowego, któregoście zabili między kościołem i ołtarzem. [36] »Zaprawdę powiadam wam: Przyjdzie to wszystko na ten naród. [37] »Jeruzalem, Jeruzalem! które zabijasz proroki i kamionujesz te, którzy do ciebie są posłani: ilekroć chciałem zgromadzić syny twoje, jako kokosz kurczęta swoje pod skrzydła zgromadza, a nie chciałoś? [38] »Oto wam zostanie dom wasz pusty. [39] »Albowiem powiadam wam: Nie ujrzycie mię odtąd, aż rzeczecie: Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. 
«  Ewangelia Mateusza 22 Ewangelia Mateusza 23 Ewangelia Mateusza 24  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.