Teksty » Biblia Jakuba Wujka » 4 Księga Mojżeszowa » Rozdział 6
«  4 Księga Mojżeszowa 5 4 Księga Mojżeszowa 6 4 Księga Mojżeszowa 7  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc: [2] »Mów do synów Izraelowych, i rzeczesz do nich: Mąż albo niewiasta, gdy uczynią ślub, aby się poświęcili, i chcą się Panu poświęcić: [3] »Od wina i od wszelkiego, co upoić może, wstrzymać się mają. Octu z wina, i z któregokolwiek innego napoju, i cokolwiek z jagody winnéj wytłaczają, pić nie będą: jagód winnych świeżych ani suchych jeść nie będą. [4] »Po wszystkie dni, przez które Panu ślubem są poświęceni: cokolwiek z winnice być może: od rózynki aż do jagódki, jeść nie będą. [5] »Przez wszystek czas odłączenia jego brzytwa nie przejdzie przez głowę jego, aż wypełni dni, przez które się poświęcił Panu: świętym będzie zapuszczeniem włosów głowy jego. [6] »Przez wszystek czas poświęcenia swego do umarłego nie wnidzie. [7] »Ani się i ojca i matki i brata i siostry pogrzebem zmaże; bo poświęcenie Boga jego jest na głowie jego. [8] »Po wszystkie dni odłączenia swego świętym będzie Panu. [9] »A jeźliby kto umarł nagle przed nim, splugawi się głowa poświęcenia jego: którą natychmiast ogoli onegóż dnia oczyszczenia swego, i zasię siódmego, [10] »A ósmego dnia ofiaruje parę synogarlic, albo dwoje gołąbiąt kapłanowi w wejściu przymierza świadectwa. [11] »I uczyni kapłan jedno za grzech, a drugie na całopalenie, i będzie się modlił za nim; bo zgrzeszył nad umarłym: i poświęci głowę jego w on dzień, [12] »I poświęci Panu dni odłączenia jego, ofiarując baranka rocznego za grzech: wszakże tak aby dni pierwsze wniwecz poszły, ponieważ splugawione poświęcenie jego. [13] »Ten jest zakon poświęcenia: gdy się wypełnią dni, które był ślubem postanowił, przywiedzie go do drzwi przybytku przymierza: [14] »I ofiaruje obiatę jego Panu: baranka rocznego bez makuły na całopalenie, i owcę roczną bez zmazy za grzech, i baranka bez makuły ofiarę zapokojną. [15] »I kosz chlebów przaśnych oliwą zaczynionych, i kreplów bez kwasu oliwą pomazanych, i mokre ofiary każdego: [16] »Które ofiaruje kapłan przed Panem i uczyni tak za grzech, jako i na całopalenie. [17] »A baranka ofiaruje ofiarę zapokojną Panu, ofiarując wespół kosz przaśników i mokre ofiary wedle zwyczaju powinne. [18] »Tóż ogolony będzie Nazareusz przede drzwiami przybytku przymierza z włosów poświęcenia swego: i weźmie włosy jego i włoży na ogień, który jest podłożony pod ofiarę zapokojnych. [19] »I łopatkę uwarzoną barana, i chleb bez kwasu jeden z kosza, i krepel przaśny jeden, i da w ręce Nazareusza, po ogoleniu głowy jego. [20] »I wziąwszy je zaś od niego, podniesie przed obliczem Pańskiem: a poświęcone kapłańskie będą, jako mostek, który odłączyć kazano, i łopatka: potem może pić Nazareusz wino. [21] »Tenci jest zakon Nazareusza, kiedy ślubi obiatę swą Panu czasu poświęcenia swego, oprócz tego, co najdzie ręka jego: wedle tego, jako był na umyśle ślubił, tak uczyni ku wykonaniu poświęcenia swego. [22] »I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc: [23] »Mów Aaronowi i synom jego: Tak błogosławić będziecie synom Izraelowym, i rzeczecie im: [24] »Niechaj ci Pan błogosławi, i niechaj cię strzeże. [25] »Niechaj pokaże Pan oblicze swoje tobie i niech się zmiłuje nad tobą. [26] »Niech obróci Pan twarz swoję ku tobie, i niech ci da pokój. [27] »I będą wzywać imienia mego nad synmi Izraelowymi, a Ja im błogosławić będę. 
«  4 Księga Mojżeszowa 5 4 Księga Mojżeszowa 6 4 Księga Mojżeszowa 7  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.