Teksty » Biblia Jakuba Wujka » 4 Księga Mojżeszowa » Rozdział 18
«  4 Księga Mojżeszowa 17 4 Księga Mojżeszowa 18 4 Księga Mojżeszowa 19  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I rzekł Pan do Aarona: Ty i synowie twoi i dom ojca twego z tobą, poniesiecie nieprawość świątnice. I ty i synowie twoi wespół dzierżeć na sobie będziecie grzechy kapłaństwa waszego. [2] »Lecz i bracią twoję z pokolenia Lewi, i sceptr ojca twego weźmij z sobą, a niech pogotowiu będą, i niech ci posługują: a ty i synowie twoi służyć będziecie w przybytku świadectwa. [3] »I będą czuć Lewitowie na rozkazanie twoje, i na wszystkie roboty przybytku: wszakże tak, aby do naczynia świątnice ani do ołtarza nie przystępowali, żeby i oni nie pomarli, i wy pospołu nie poginęli. [4] »Ale niech z tobą będą, a niechaj czują na strażach przybytku i na wszystkich obrzędach jego: obcy nie będzie się mięszał między was. [5] »Czujcie na straży świątnice i na służbie ołtarza, aby nie powstał gniew na syny Izraelowe. [6] »Jam wam dał bracią waszę, Lewity z pośrodku synów Izraelowych, i dałem dar Panu, aby służyli w posługach przybytku jego. [7] »A ty i synowie twoi strzeżcie kapłaństwa waszego: a wszystko, co do służby ołtarza należy, i za zasłoną jest, przez kapłany będzie sprawowano: jeźli kto obcy przystąpi, zabit będzie. [8] »I mówił Pan do Aarona: Otom ci dał straż pierwocin moich: wszystkie rzeczy, które poświącane bywają od synów Izraelowych, dałem tobie i synom twoim za urząd kapłański, prawa wieczne. [9] »A tak to będziesz brał z tych rzeczy, które poświęcone bywają i ofiarowane są Panu. Każda obiata i ofiara i cokolwiek za grzech i za występek bywa mi oddano, i dostaje się świętem świętych, twoje będzie i synów twoich. [10] »W świątnicy to będziesz jadł: mężczyzna tylko to będzie jeść; bo poświęcone jest tobie. [11] »A pierwociny, któreby ślubowali i ofiarowali synowie Izraelowi, dałem tobie i synom twoim i córkom twym, prawem wiecznem: kto czysty jest w domu twoim, będzie ich pożywał. [12] »Wszystko co najlepszego oliwy i wina i zboża, cokolwiek pierwocin ofiarują Panu, dałem tobie. [13] »Wszelkiego zboża początki, które rodzi ziemia, a bywają odniesione Panu, dostaną się na twoje potrzeby: kto czysty jest w domu twoim, pożywać ich będzie. [14] »Wszystko, co z ślubu oddawać będą synowie Izraelowi, twoje będzie. [15] »Cokolwiek pierwszego wychodzi z żywota wszego ciała, które ofiarują Panu, bądź z ludzi, bądź z bydła będzie, do twego prawa należeć będzie: wszakże tak, abyś za pierworodne człowiecze okup brał, a wszelkie zwierzę nieczyste odkupić kazał. [16] »Którego okup będzie, po miesiącu, piącią syklów śrebra na wagę świątnice: sykiel ma dwadzieścia pieniędzy. [17] »Lecz pierworodnego krowiego i owczego i koziego nie dasz odkupować; bo są poświęcone Panu: krew tylko ich wylejesz na ołtarz, a łoje spalisz na przewdzięczną wonność Panu. [18] »Mięso zaś na twoje się potrzeby dostanie: jako mostek poświęcony i łopatka prawa, twoje będą. [19] »Wszystkie pierwociny swiątnice, które ofiarują synowie Izraelowi Panu, dałem tobie i synom i córkom twoim prawem wiecznem. Umowa około soli, jest wieczna przed Panem, tobie i synom twoim. [20] »I rzekł Pan do Aarona: W ziemi ich nic nie posiędziecie, ani części między nimi mieć będziecie: jam część i dziedzictwo twoje w pośrodku synów Izraelowych. [21] »A synom Lewi dałem wszystkie dziesięciny synów Izraelowych w osiadłość za służbę, którą mi służą w przybytku przymierza: [22] »Aby więcéj nie przystępowali synowie Izraelowi do przybytku, ani się dopuszczali grzechu śmiertelnego; [23] »Gdyż sami synowie Lewi mnie w przybytku służą, i grzechy ludu noszą. Ustawa wieczna będzie w rodzajach waszych: nic inszego dzierżeć nie będą, [24] »Przestawając na ofierze dziesięcin, którem na używanie ich i na potrzeby oddzielił. [25] »I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc: [26] »Przykaż Lewitom i opowiedz: Gdy weźmiecie od synów Izraelowych dziesięciny, którem wam dał, pierwociny ich ofiarujecie Panu, to jest dziesiątą część dziesięciny: [27] »Aby wam poczytano za ofiarę pierwocin, tak z bojewisk jako i z pras. [28] »I wszystkich rzeczy, których bierzecie pierwociny, ofiarujcie Panu i dajcie Aaronowi kapłanowi. [29] »Wszystko, co ofiarować będziecie z dziesięcin, i oddzielicie na podarze Panu, najlepsze i wyborne będzie. [30] »I rzeczesz do nich: Jeźli co przedniejsze i lepsze rzeczy ofiarujecie z dziesięcin: będzie wam poczytano, jakobyście z bojewiska i z prasy pierwociny dali. [31] »A będziecie je jeść na każdem miejscu waszem, tak wy sami, jako i czeladź wasza; bo jest zapłata za służbę, którą służycie w przybytku świadectwa. [32] »A nie będziecie grzeszyć w tem, przednie sobie i tłuste rzeczy zachowując, abyście nie splugawili ofiar synów Izraelowych, i nie pomarli. 
«  4 Księga Mojżeszowa 17 4 Księga Mojżeszowa 18 4 Księga Mojżeszowa 19  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.