Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
[2] »Mów do synów Izraelowych, a rzecz do nich: Gdy wnidziecie do ziemie mieszkania waszego, którą ja wam dam,
[3] »A uczynicie obiatę Panu na całopalenie, albo ofiarę śluby oddając, albo z dobréj woli ofiarując dary, albo na uroczyste święta wasze, paląc wonność wdzięczności Panu z wołów albo z owiec:
[4] »Którykolwiekby ofiarował ofiarę, będzie ofiarował obiatę: białéj mąki dziesiątą część Ephy zaczynioną oliwą, która będzie miała mirrhę czwartą część hin.
[5] »A wina na lanie mokrych ofiar pod tąż miarą da do całopalenia, albo do ofiary. Przy każdym baranku,
[6] »I baranie będzie obiata białéj mąki ze dwu dziesiątych części, któraby zaczyniona była oliwą trzeciéj części hin.
[7] »A wina na mokrą ofiarę trzeciéj części téjże miary będzie ofiarował na wonność wdzięczności Panu.
[8] »A kiedy z wołów uczynisz całopalenie, albo ofiarę, żebyś wypełnił ślub albo ofiary zapokojne:
[9] »Dasz do każdego wołu białéj mąki trzy dziesiąte części zaczynionej oliwą, coby miało pół miary hin.
[10] »I wina na lanie mokréj ofiary téjże miary na obiatę najwdzięczniejszéj wonności Panu.
[11] »Tak uczynisz,
[12] »Przy każdym wole i baranie i baranku i koziełku.
[13] »Tak obywatele jako i cudzoziemcy,
[14] »Tymże sposobem ofiary będą ofiarować.
[15] »Jedno przykazanie i sąd będzie tak wam, jako przychodniom ziemie.
[16] »Mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
[17] »Mów synom Izraelowym, i rzecz do nich:
[18] »Gdy wnidziecie do ziemie, którą wam dam,
[19] »A będziecie jeść chleb onéj krainy, oddzielicie pierwociny Panu.
[20] »Z pokarmów waszych, jako z bojewisk pierwociny oddzielacie:
[21] »Tak i z pokarmów dacie pierwociny Panu.
[22] »A jeźli z niewiadomości przestąpicie cokolwiek z tych rzeczy, które mówił Pan do Mojżesza,
[23] »I rozkazał przezeń do was, odednia, którego począł rozkazować i daléj,
[24] »I zapomni uczynić mnóstwo: ofiaruje cielca z stada całopalenie, na wonność przewdzięczną Panu, i obiatę jego i mokrą ofiarę, jako Ceremonie chcą, i kozła za grzech.
[25] »I będzie prosił kapłan za wszystko zgromadzenie synów Izraelowych, a będzie im odpuszczono, ponieważ nieumyślnie zgrzeszyli: przecie jednak ofiarując zapał Panu za się i za grzech, a omylenie swoje.
[26] »I będzie odpuszczono wszystkiemu ludowi synów Izraelowych, i przychodniom, którzy gośćmi są między nimi: ponieważ wina jest wszystkiego ludu z niewiadomości.
[27] »A jeźli jedna dusza zgrzeszy niewiedząc, ofiaruje kozę roczną za grzech swój.
[28] »I będzie się kapłan modlił za nią, że z niewiadomości zgrzeszyła przed Panem: i uprosi jéj odpuszczenie, a będzie jej odpuszczono.
[29] »Tak obywatelom jako i przychodniom, zakon jeden będzie wszystkim, którzy by zgrzeszyli niewiedząc.
[30] »Ale dusza, któraby z hardości co uczyniła, choćby był obywatel, chocia gość, (ponieważ przeciwko Panu sprzeciwny był), zginie z ludu swego.
[31] »Słowo bowiem Pańskie wzgardził, i przykazanie jego zgwałcił: przetóż zgładzon będzie i poniesie nieprawość swoję.
[32] »I stało się, gdy byli synowie Izraelowi na puszczy, i naleźli człowieka zbierającego drwa w dzień Sobotni,
[33] »Stawili go Mojżeszowi i Aaronowi i wszystkiemu zgromadzeniu.
[34] »Którzy zamknęli go w ciemnicy, nie wiedząc, coby z nim czynić mieli.
[35] »I rzekł Pan do Mojżesza: Śmiercią niech umrze ten człowiek: niech go kamieńmi zabije wszystka rzesza za obozem.
[36] »I wywiódłszy go precz, zabili go kamieńmi, i umarł, jako Pan przykazał.
[37] »I rzekł Pan do Mojżesza:
[38] »Mów synom Izraelowym, i rzeczesz do nich, aby sobie poczynili bramy na rogach płaszczów, przyprawiwszy do nich sznurki z hiacyntu.
[39] »Na które gdy wejrzą, niech wspominają na wszystkie przykazania Pańskie, ani się niech nie udawają za myślami swemi, i za oczami po rozmaitych rzeczach cudzołożąc.
[40] »Ale raczéj pamiętając na przykazanie Pańskie, niech je pełnią, i niech będą świętymi Bogu swojemu.
[41] »Jam Pan, Bóg wasz, którym was wywiódł z ziemie Egipskiéj, abym był Bogiem waszym.