Teksty » Biblia Jakuba Wujka » 3 Księga Mojżeszowa » Rozdział 22
«  3 Księga Mojżeszowa 21 3 Księga Mojżeszowa 22 3 Księga Mojżeszowa 23  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Mówił téż Pan do Mojżesza, rzekąc: [2] »Mów do Aarona i do synów jego, aby się strzegli tych rzeczy, które są poświęcone synów Izraelowych, i nie splugawiali imienia rzeczy mnie poświęconych, które oni ofiarują: Ja Pan. [3] »Mów do nich i do potomków ich: Wszelki człowiek, który przystąpi z rodu waszego do tych rzeczy, które są poświęcone, i które ofiarowali synowie Izraelowi Panu, w którym jest nieczystota, zginie przed Panem: Ja jestem Pan. [4] »Człowiek z nasienia Aaronowego, któryby był trędowaty, albo płynienie nasienia cierpiący: nie będzie jadł z tych rzeczy, które mi są poświęcone, aż będzie uzdrowion. Któryby się dotknął nieczystego od zmarłego, i z którego wychodzi nasienie jakoby złączenia, [5] »I który się dotyka płazu i czegokolwiek nieczystego, którego dotknienie jest nieczyste: [6] »Nieczysty będzie aż do wieczora, i nie będzie jadł tych rzeczy, które są poświęcone; ale gdy omyje ciało swoje wodą, [7] »A słonce zajdzie: tedy oczyszczony, będzie pożywał rzeczy poświęconych; bo pokarm jego jest. [8] »Zdechliny i uchwyconego od zwierza nie będą jeść, ani się splugawią niemi: Jam jest Pan. [9] »Niechaj strzegą przykazania mego, aby nie podlegli grzechowi i nie umarli w świątnicy, gdyby ją splugawili: Ja Pan, który je poświącam. [10] »Żaden obcy nie będzie jadł rzeczy poświęconych: komornik kapłański, i najemnik jeść z nich nie będą. [11] »Ale którego kapłan kupił, i któryby był rodzic domu jego, ci będą jeść z nich. [12] »Jeźli córka kapłańska pójdzie za kogokolwiek z ludu: z tych rzeczy, które są poświęcone, i z pierwocin nie będzie jadła. [13] »Ale jeźli wdowa, albo odrzucona, i bez dziatek wróci się do domu ojca swego: jako panienką zwykła była, będzie jeść pokarmy ojca swego. Wszelki obcy jeść z nich nie ma wolności. [14] »Ktoby z niewiadomości jadł poświęcone, nadda piątą część do tego, co zjadł, i da kapłanowi do świątnice. [15] »Ani splugawią poświęconych rzeczy synów Izraelowych, które ofiarują Panu: [16] »By snadź nie podjęli karania za grzech swój, gdyby jedli poświęcone: Ja Pan, który je poświącam. [17] »I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: [18] »Mów do Aarona i synów jego i do wszystkich synów Izraelowych, i rzeczesz do nich: Człowiek z domu Izraelowego i z przychodniów mieszkających u was, któryby ofiarował ofiarę swą, albo śluby pełniąc, albo dobrowolnie ofiarując: cobykolwiek ofiarował na całopalenie Panu, [19] »Aby było ofiarowano przez was, samiec będzie bez makuły z wołów, i z owiec, i z kóz. [20] »Jeźliby miał wadę, nie ofiarujecie, ani będzie przyjemno. [21] »Człowiek, któryby ofiarował ofiarę zapokojnych Panu, albo śluby pełniąc, albo dobrowolnie ofiarując: tak z wołów, jako z owiec, wady nie mające ofiaruje, aby przyjemno było: żadna wada w niem nie będzie. [22] »Jeźli będzie ślepe, jeźli ułomne, jeźli bliznę mające, jeźli brodawki albo świerzb, albo parch, nie ofiarujecie ich Panu, ani palcie z nich na ołtarzu Pańskim. [23] »Wołu i owcę, ucho i ogon uciąwszy, dobrowolnie ofiarować możesz: ale ślub z nich wypełniony być nie może. [24] »Żadnego zwierzęcia, któreby miało albo starte, albo stłuczone, albo wyrznione a wyjęte jąderka, nie ofiarujecie Panu, a w ziemi waszéj tego koniecznie nie czyńcie. [25] »Z ręki cudzoziemca nie będziecie ofiarować chleba Bogu waszemu, i cokolwiekby inszego chciał dać; bo są wszystkie skażone i pomazane, nie przyjmiecie ich. [26] »I mówił Pan do Mojżesza, mówiąc: [27] »Wół, owca i koza, gdy się urodzą, siedm dni będą pod cyckiem matki swojéj; a ósmego dnia, i potem mogą być ofiarowane Panu. [28] »Choć to krowa, choć owca, nie będą ofiarowane jednego dnia z płodem swym. [29] »Jeźli ofiarować będziecie ofiarę za dziękczynienie Panu, aby mogła być ubłagalna, [30] »Tegóż dnia ją zjecie, nie zostanie nic do poranku drugiego dnia: Ja Pan. [31] »Strzeżcie rozkazań moich i czyńcie je: Ja Pan. [32] »Nie plugawcie imienia mego świętego, abych był święcon w pośrodku synów Izraelowych: Ja Pan, który was poświącam. [33] »I wywiodłem z ziemie Egipskiéj, abym wam był za Boga: Ja Pan. 
«  3 Księga Mojżeszowa 21 3 Księga Mojżeszowa 22 3 Księga Mojżeszowa 23  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.