Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I mówił Pan do Mojżesza po śmierci dwu synów Aaronowych, kiedy ofiarując cudzy ogień zabici są.
[2] »I przykazał mu, mówiąc: Mów do Aarona, brata twego, aby nie każdego czasu wchodził do świątnice, która jest za zasłoną przed ubłagalnią, którą jest nakryta skrzynia, aby nie umarł; (bo w obłoku ukazować się będę nad wyrocznicą):
[3] »Aż to pierwéj uczyni: Cielca za grzech ofiaruje, a barana na całopalenie.
[4] »Oblecze się w szatę lnianą, a ubraniem lnianem okryje łono: opasze się pasem lnianym, a czapkę lnianą weźmie na głowę; bo te szaty są święte, w które wszystkie, omywszy się, oblecze się.
[5] »I przyjmie od wszystkiego zgromadzenia synów Izraelowych dwu kozłów za grzech, a jednego barana na całopalenie.
[6] »A gdy ofiaruje cielca i modlić się będzie za się i za dom swój,
[7] »Dwu kozłów postawi przed Panem we drzwiach przybytku świadectwa.
[8] »I puściwszy na obudwu losy, jeden Panu, a drugi kozłowi wypuszczalnemu:
[9] »Którego los wynidzie Panu, ofiaruje go za grzech.
[10] »A którego na kozła wypuszczalnego, postawi go żywego przed Panem, aby uczynił modlitwę nad nim, a wypuścił go na puszczą.
[11] »To rządnie odprawiwszy, ofiaruje cielca, a modląc się za się i za dom swój, ofiaruje go.
[12] »A wziąwszy kadzidlnicę, którą węglem żarzystym napełni z ołtarza, i nabrawszy ręką przyprawionego kadzenia wonnego na zapał, wnidzie za zasłonę do świątnice:
[13] »Aby nakładłszy na ogień wonności, mgła ich i para okryła wyrocznicę, która jest nad świadectwem, a nie umarł.
[14] »Weźmie téż krwie cielcowéj i pokropi palcem siedmkroć przeciw ubłagalni na wschód słońca.
[15] »A gdy zabije kozła za grzech ludu, wniesie krew jego za zasłonę, jako jest przykazano o krwi cielcowéj, aby pokropił przeciwko wyrocznicy:
[16] »A oczyścił świątnicę od nieczystót synów Izraelowych, i od przestępstwa ich i wszystkich grzechów. Wedle tego obrzędu uczyni przybytkowi świadectwa, który rozbity jest między nimi, w pośrodku plugastw mieszkania ich.
[17] »Żaden człowiek niechaj nie będzie w przybytku, kiedy najwyższy kapłan wchodzi do świątnice, aby się modlił za się i za dom swój, i za wszystko zgromadzenie Izraelskie, póki nie wynidzie.
[18] »A gdy wynidzie do ołtarza, który jest przed Panem, niech się modli za się: a wziąwszy krew cielcową i kozłową, niech ją wyleje na rogi jego wokoło.
[19] »I kropiąc palcem siedmkroć, niech go oczyści, i poświęci od nieczystoty synów Izraelowych.
[20] »A gdy oczyści świątnicę, i przybytek, i ołtarz, tedy niech ofiaruje kozła żywego.
[21] »A włożywszy obiedwie ręce na głowę jego, niechaj wyzna wszystkie nieprawości synów Izraelowych i wszystkie występki i grzechy ich: któremi przeklinając głowę jego, wypuści go przez człowieka nagotowanego na puszczą.
[22] »A gdy zaniesie kozieł wszystkie nieprawości ich do ziemie pustéj, a będzie puszczon na pustynią,
[23] »Wróci się Aaron do przybytku świadectwa, a złożywszy szaty, w które pierwéj był obleczony, gdy wchodził do świątnice, i tam je zostawiwszy:
[24] »Omyje ciało swe na miejscu świętem i oblecze się w szaty swe. I potem, gdy wyszedłszy ofiaruje całopalenie swoje i pospólstwa, będzie się modlił tak za się jako i za lud.
[25] »A łój, który jest ofiarowany za grzechy, spali na ołtarzu.
[26] »On zaś, który wypuści kozła wypuszczalnego, omyje szaty swe i ciało wodą: i tak wnidzie do obozu.
[27] »A cielca i kozła, które za grzech były ofiarowane, i których krew wniesiona jest do świątnice, aby się wykonało oczyszczenie, wyniosą precz za obóz, i spalą ogniem, tak skóry jako mięso ich i gnój ich.
[28] »A ktobykolwiek je spalił, wymyje szaty swe i ciało wodą: i tak wnidzie do obozu.
[29] »I będzie wam to za ustawę wieczną: Miesiąca siódmego, dziesiątego dnia miesiąca trapić będziecie dusze wasze, i żadnéj roboty czynić nie będziecie: bądź obywatel, bądź przychodzień, który gościem jest między wami.
[30] »Tego dnia będzie oczyszczenie wasze i ochędożenie od wszystkich grzechów waszych: przed Panem będziecie oczyszczeni.
[31] »Bo Szabat odpoczynienia jest, i trapić będziecie dusze wasze ustawą wieczną.
[32] »A oczyszczać będzie kapłan, który jest pomazany, i którego ręce są poświęcone, aby kapłański urząd sprawował miasto ojca swego: a oblecze się w szatę lnianą i w odzienie święte.
[33] »I oczyści świątnicę, i przybytek świadectwa, i ołtarz, kapłany téż i wszystek lud.
[34] »I będzie wam to za ustawę wieczną, abyście się modlili za syny Izraelowe i za wszystkie grzechy ich raz w rok. Uczynił tedy Mojżesz, jako mu Pan był przykazał.