Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Obieżcie drogi Jeruzalem, a patrzcie i przypatrujcie się i szukajcie po ulicach jego, jeźli najdziecie męża czyniącego sąd i szukającego prawdy, a będę mu miłościw.
[2] »A choćby téż rzekli: Żywie Pan: i to kłamliwie przysięgać będą.
[3] »Panie! oczy twoje patrzają na wiarę: ubiłeś je, a nie boleli, starłeś je, a nie chcieli przyjąć karania: zatwardzili oblicza swe nad opokę a nie chcieli się wrócić.
[4] »A Jam rzekł: Podobno nędzni są a głupi: nie znają drogi Pańskiéj, sądu Boga swego.
[5] »A tak pójdę do czelniejszych i będę im mówił; bo oni poznali drogę Pańską, sąd Boga swego: a oto jeszcze ci więcéj społem złamali jarzmo, potargali związki.
[6] »Przetóż je pobił lew z lasa, wilk z wieczora zburzył je, pard czujny nad miasty ich. Każdy, który z nich wynidzie, poiman będzie; bo się rozmnożyły przestępstwa ich, zamogły się odwrócenia.
[7] »Dlaczegóż będę mógł być miłościw tobie? synowie twoi opuścili mię i przysięgają przez te, którzy nie są bogami: nakarmiłem je, a cudzołożyli, i w domu wszetecznice nierząd płodzili.
[8] »Końmi waśniwymi i stadnikami stali się, każdy rżał do żony bliźniego swego.
[9] »A więc o to nie nawiedzę? mówi Pan: a nad takim narodem nie pomści się dusza moja?
[10] »Wstąpcie na mury jéj a rozwalajcie, a dokonania nie czyńcie: znieście latorośli jéj; bo nie są Pańskie.
[11] »Bo wystąpieniem wystąpił przeciwko mnie dom Izraelski i dom Judzki, mówi Pan.
[12] »Zaprzeli się Pana i mówili: Niemasz go, ani przyjdzie na nas złe: miecza i głodu nie ujrzemy.
[13] »Prorocy na wiatr mówili, a odpowiedzi w nich nie było: przetóż to się im stanie.
[14] »To mówi Pan, Bóg zastępów: Ponieważeście mówili to słowo, oto Ja daję słowa moje w usta twoje za ogień, a lud ten za drwa, i pożre je.
[15] »Oto Ja przywiodę na was naród zdaleka, domie Izraelów! mówi Pan, naród duży, naród starodawny, naród, którego języka umieć nie będziesz, ani zrozumiesz, co mówi.
[16] »Sajdak jego jako grób otwarty, wszyscy mężni.
[17] »I zje urodzaje twoje i chleb twój: pożre syny twoje i córki twoje: poje trzody twoje i stada twoje: poje winnicę twoje i figę twoje, i zburzy mieczem obronne miasta twoje, w którycheś ty ufał.
[18] »A wszakóż we dni one, mówi Pan, nie dam was zburzyć do końca.
[19] »A jeźli rzeczecie: Czemuż nam uczynił Pan, Bóg nasz, to wszystko? Rzeczesz do nich: Jakoście mię opuścili, a służyliście bogu cudzemu w ziemi waszéj, tak będziecie cudzym służyć w ziemi nie waszej.
[20] »Oznajmijcie to domowi Jakóbowemu i dajcie słyszeć w Judzie, mówiąc:
[21] »Słuchaj, ludu głupi, który nie masz serca: którzy, mając oczy, nie widzicie, i uszy, a nie słyszycie.
[22] »A więc się mnie bać nie będziecie? mówi Pan, a przed obliczem mojem nie będziecie żałować? którym położył piasek granicą morską, rozkazanie wieczne, które nie przeminie: i poruszy się, a nie przemogą: i wzburzą się wały jego, a nie przejdą go.
[23] »Lecz ludu tego stało się serce niewierne i draźniące: odstąpili i odeszli.
[24] »I nie mówili w sercu swojem: Bójmy się Pana, Boga naszego, który nam daje deszcz ranny i późny czasu swego, który nam strzeże zupełności żniwa rocznego.
[25] »Nieprawości wasze odwróciły to, a grzechy wasze zahamowały dobro od was.
[26] »Bo się naleźli między ludem moim niezbożnicy, dybiący jako ptasznicy, zastawiający poniki i sidła na poimanie ludzi.
[27] »Jako klatka pełna ptaków, tak domy ich pełne zdrady, dlatego urośli i zbogacili.
[28] »Potyli i stłuścieli i przestąpili słowa moje złościwie: sprawy wdowy nie sądzili, sprawy sieroty nie prostowali, a sądu ubogich nie sądzili.
[29] »A więc o to nie nawiedzę? mówi Pan: albo nad takim narodem nie pomści się dusza moja.
[30] »Zdumienie i dziwy stały się na ziemi.
[31] »Prorocy prorokowali kłamstwo, a kapłani przyklaskowali rękoma swemi, a lud mój umiłował takie rzeczy: cóż się tedy stanie na ostatku jego?