Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Jeremiasza » Rozdział 32
«  Księga Jeremiasza 31 Księga Jeremiasza 32 Księga Jeremiasza 33  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Słowo, które się stało do Jeremiasza od Pana, roku dziesiątego Sedecyasza, króla Judzkiego, ten jest rok ośmnasty Nabuchodonozora. [2] »Tedy wojsko króla Babilońskiego obległo było Jeruzalem, a Jeremiasz prorok był zamknion w sieni ciemnice, która była w domu króla Judzkiego. [3] »Bo go był zamknął Sedecyasz, król Judzki, mówiąc: Czemu prorokujesz, rzekąc: To mówi Pan: Oto Ja dam to miasto w ręce króla Babilońskiego, i weźmie je? [4] »I Sedecyasz, król Judzki, nie ujdzie ręki Chaldejczyków: ale będzie dan w rękę króla Babilońskiego, i będą mówić usta jego z usty jego, oczy téż jego ujrzą oczy jego. [5] »I do Babilonu zaprowadzi Sedecyasza, i będzie tam, aż go nawiedzę, mówi Pan: a jeźli będziecie walczyć przeciw Caldejczykom, nic szczęśliwego mieć nie będziecie. [6] »I rzekł Jeremiasz: Stało się słowo Pańskie do mnie, mówiąc: [7] »Oto Hanameel, syn Sellum, stryjeczny brat twój, przyjdzie do ciebie, mówiąc: Kup sobie rolą moję, która jest w Anathoth; bo na cię należy bliskością, abyś kupił. [8] »I przyszedł do mnie Hanameel, syn stryja mego, według słowa Pańskiego, do sieni ciemnice, i rzekł do mnie: Kup rolą moję, która jest w Anathoth w ziemi Benjamin; bo na cię przychodzi dziedzictwo, i tyś jest bliski, abyś odzierżał: i poznałem, że słowo było Pańskie. [9] »I kupiłem rolą u Hanameela, syna stryja mego, który jest w Anathoth, i odważyłem mu śrebra siedm syklów i dziesięć śrebrnych. [10] »I zapisałem w księgach i zapieczętowałem i przydałem świadki i odważyłem śrebro na szalach. [11] »I wziąłem zapis possessyi zapieczętowany i kontrakty i zeznania i pieczęci zwierzchu. [12] »I dałem zapis majętności Baruchowi, synowi Nery, syna Maasyasza, przed oczyma Hanameel, brata mego stryjecznego, przed oczyma świadków, którzy byli napisani w liście kupnym, i przed oczyma wszech Żydów, którzy siedzieli w sieni ciemnice. [13] »I przykazałem Baruchowi przed nimi, rzekąc: [14] »To mówi Pan zastępów. Bóg Izraelów: Weźmij te listy, ten list kupna zapieczętowany i ten list, który jest otworzony, a włóż je w naczynie gliniane, aby mogły trwać na wiele dni. [15] »Bo to mówi Pan zastępów, Bóg Izraelów: Jeszcze osięgać będą domy i role i winnice w téj ziemi. [16] »I modliłem się do Pana, oddawszy list possessyi Baruchowi, synowi Nery, mówiąc: [17] »Ach, ach, ach, Panie Boże! otoś ty uczynił niebo i ziemię siłą twoją wielką i ramieniem twem wyciągnionem: żadne słowo nie będzie tobie trudne, [18] »Który czynisz miłosierdzie nad tysiącmi, i oddawasz nieprawość ojców na łono synów ich po nich: Najmocniejszy, wielki i możny, Pan zastępów, imię tobie. [19] »Wielki radą, a nieogarniony myślą, którego oczy są otworzone na wszystkie drogi synów Adamowych, abyś oddał każdemu według dróg jego i według owocu wynalazków jego, [20] »Któryś położył znaki i cuda w ziemi Egipskiéj aż do dnia tego, i w Izraelu i między ludźmi, i uczyniłeś sobie imię, jako jest ten dzień. [21] »I wywiodłeś twój lud Izraelski z ziemie Egipskiéj w znakach i w cudach i ręką mocną i ramieniem wyciągnionem i w strachu wielkim. [22] »I dałeś im tę ziemię, którąś przysiągł ojcom ich, żeś im miał dać ziemię opływającą mlekiem i miodem. [23] »I weszli, i posiedli ją: a nie byli posłuszni głosu twego, nie chodzili w zakonie twoim: wszystko, coś im rozkazał czynić, nie czynili: i przyszło na nie to wszystko złe. [24] »Oto baszty pobudowano przeciw miastu, aby je wzięto: i podane jest miasto w ręce Chaldejczyków, którzy walczą na nie, dla miecza i głodu i moru: a cokolwiekeś rzekł, stało się, jako ty sam widzisz. [25] »A ty mi mówisz, Panie Boże: Kup rolą za śrebro, a przywiedź świadki, ano miasto podane jest w ręce Chaldejczyków. [26] »I stało się słowo Pańskie do Jeremiasza, mówiąc: [27] »Otom Ja Pan, Bóg wszelkiego ciała: aza mnie wszelkie słowo trudne będzie? [28] »Przetóż to mówi Pan: Oto Ja dam to miasto w ręce Chaldejczyków i w ręce króla Babilońskiego, i wezmą je. [29] »I przyjdą Chaldejczycy, walczący na to miasto, i zapalą je ogniem: i spałą je i domy, na których dachach ofiarowali Baalowi i czynili mokre ofiary cudzym bogom, aby mię draźnili. [30] »Bo byli synowie Izraelscy i synowie Judzcy ustawicznie czyniący złość przed oczyma memi od młodości swéj: synowie Izraelscy, którzy aż do tego czasu draźnią mię uczynkiem rąk swoich, mówi Pan. [31] »Bo w zapalczywości i rozgniewaniu mojem było mi to miasto ode dnia, którego je zbudowali, aż do dnia tego, którego będzie zjęte od oblicza mego: [32] »Dla złości synów Izraelskich i synów Judzkich, którą czynili, do gniewu mię przywodząc, sami i królowie ich, książęta ich i kapłani ich i prorocy ich, mężowie Judzcy i obywatele Jerozolimscy. [33] »I obrócili do mnie tyły a nie oblicza: gdym je uczył rano i ćwiczył, a nie chcieli słuchać, aby przyjmowali ćwiczenie. [34] »I postawili bałwany swe w domu, w którym wzywano imienia mego, aby go splugawili. [35] »I zbudowali wyżyny Baal, które są w dolinie syna Ennom, aby poświęcali syny swe i córki swe Molochowi, czegom im nie rozkazał, ani mi przyszło na serce, aby tę obrzydłość czynić mieli a Judę ku grzechowi przywodzili. [36] »A teraz dlatego to mówi Pan, Bóg Izraelów, do tego miasta, o którem wy mówicie, że będzie podane w ręce króla Babilońskiego mieczem i głodem i morem: [37] »Oto Ja zgromadzę je ze wszystkich ziem, do którychem je wygnał w zapalczywości mojéj i w gniewie moim i w zagniewaniu wielkiem, i przywrócę je na to miejsce, a uczynię, że będą, mieszkać bezpiecznie. [38] »I będą mi ludem, a Ja im będę Bogiem. [39] »I dam im serce jedno i drogę jedne, aby się mnie bali po wszystkie dni, i dobrze im było i synom ich po nich. [40] »Postanowię téż z nimi przymierze wieczne i nie przestanę im dobrze czynić: i bojaźń moję dam do serca ich, aby nie odstępowali odemnie. [41] »I będę się weselił nad nimi, gdy im dobrze uczynię, a wsadzę je na téj ziemi w prawdzie wszystkiem sercem mojem i wszystką duszą moją. [42] »Bo to mówi Pan: Jakom przywiódł na ten lud to wszystko złe wielkie, tak przywiodę na nie wszystko dobre, które Ja mówię do nich. [43] »I będą dzierżane role w téj ziemi, o któréj wy mówicie, że jest spustoszona dlatego, iż nie został człowiek i bydlę, i dana jest w ręce Chaldejczyków. [44] »Role za pieniądze kupować będą i zapisować do ksiąg, i pieczęć przykładać będą i świadka przywiodą w ziemi Benjamin i około Jeruzalem, po mieściech Judzkich i po mieściech górnych i po mieściech polnych i po mieściech, które są na południe; bo przywrócę poimanie ich, mówi Pan. 
«  Księga Jeremiasza 31 Księga Jeremiasza 32 Księga Jeremiasza 33  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.