Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Albowiem oto panujący Pan zastępów odejmie z Jeruzalem i z Judy dużego i mocnego, wszelkie posilenie chleba i wszelkie posilenie wody.
[2] »Mocnego i męża walecznego, sędziego i proroka, i wieszczka i starca.
[3] »Kapitana nad piąciądziesiąt i uczciwą osobę i rajcę i mądrego budownika i roztropnego w mowach tajemnych.
[4] »I dam dzieci za książęta ich, a niewieściuchowie panować im będą.
[5] »A obórzy się lud, mąż na męża, i każdy na bliźniego swego: powstanie chłopię na starca, a wzgardzony na uczciwego.
[6] »Bo ujmie mąż brata swego, domownika ojca swego: Masz odzienie, bądź książęciem naszym, a upadek ten pod ręką twoją.
[7] »Odpowie dnia onego, mówiąc: Nie jestem lekarz, i w domu moim niemasz chleba, ani odzienia: nie stanówcie mię książęciem na ludem.
[8] »Bo się wali Jeruzalem, a Judas upadł, iż język ich i wynalazki ich przeciw Panu, aby draźnili oczy majestatu jego.
[9] »Poznanie oblicza ich odpowiedziało im: a grzech swój jako Sodoma opowiadali a nie taili. Biada duszy ich; bo im oddano złości.
[10] »Powiedzcie sprawiedliwemu, że dobrze, iż owoców wynalazków swoich pożywać będzie.
[11] »Biada bezbożnemu na złe; albowiem odpłata rąk jego stanie mu się.
[12] »Lud mój wyciągacze jego złupili, a niewiasty panowały nad nimi. Ludu mój! którzy cię błogosławionym zowią, ci cię zwodzą, a drogę chodu twego rozkopują.
[13] »Stoi Pan na sąd: a stoi, aby sądził narody.
[14] »Pan na sąd przyjdzie z starszymi ludu swego i z książęty jego; boście wy spaśli winnicę, a to zdzier ubogiego w domu waszym.
[15] »Czemu ciśniecie lud mój, a oblicza ubogich mielecie? mówi Pan, Bóg zastępów.
[16] »I rzekł Pan: Przeto, że się wyniosły córki Syońskie, a chodziły wyciągnąwszy szyje, i pomrugając oczyma chodziły i pląsały, chodziły nogami swemi i postawnym krokiem postępowały:
[17] »Obłysi Pan wierzch głowy córek Syońskich, a Pan włosy ich obnaży.
[18] »Onego dnia odejmie Pan ozdobę trzewików i knafliki,
[19] »I łańcuchy i noszenia i manelle i bieretki,
[20] »I przedzielnice i nagolenice i łańcuszki i jabłuszka woniające i nausznice,
[21] »I pierścionki, i drogie kamienie, na czole wiszące,
[22] »I szaty odmienne i płaszczyki i rantuszki i szpilki,
[23] »I zwierciadła i rąbeczki i bramki i letniki.
[24] »I będzie miasto wdzięcznéj woni smród, a miasto paska powrózek, a miasto kędzierzawych włosów łysina, a miasto koszulki włosienica.
[25] »Co piękniejsi téż mężowie twoi od miecza polęgą, a mocarze twoi w bitwie.
[26] »I zasmęcą się i płakać będą bramy jego, i spustoszona na ziemi usiędzie.