Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Przysłów » Rozdział 7
«  Księga Przysłów 6 Księga Przysłów 7 Księga Przysłów 8  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Synu mój! strzeż mów moich, a przykazania moje zachowaj u siebie. [2] »Strzeż przykazań moich, a będziesz żyw, i zakonu mego, jako źrenice oka twego. [3] »Przywiąż go na palcach twoich, napisz go na tablicach serca twego. [4] »Rzecz mądrości: Siostrą moją jesteś: a roztropność nazywaj przyjaciółką swoją: [5] »Aby cię strzegła od obcéj niewiasty i od cudzéj, która słowa swoje łagodnemi czyni. [6] »Bom oknem domu swego przez kratę wyglądał: [7] »I ujrzałem maluczkie, obaczyłem głupiego młodzieńca. [8] »Który szedł przez ulicę przy kącie, a wedle drogi domu jéj poszedł: [9] »Zmierzkiem, pod wieczór, w ciemności nocnéj i w mroku. [10] »A oto wyszła przeciw jemu niewiasta w ubiorze wszetecznym, gotowa na łowienie dusz: [11] »Świegotliwa i błędna, niespokojna, i nie mogąc ostać się w domu swym, na nogach swoich: [12] »To przed domem, to na ulicach, to przy kąciech, zasadzkę czyniąc: [13] »I ująwszy młodzieńca pocałowała, a niewstydliwą twarzą pochlebuje, mówiąc: [14] »Ślubiłam ofiary za zdrowie, dzisiajm oddała śluby moje. [15] »Przetóżem wyszła przeciw tobie, pragnąc cię widzieć, i nalazłam. [16] »Usznurowałam powrózkami łóżko moje, usłałam je kobiercami wzorzystymi z Egiptu. [17] »Potrzęsłam pościel moję mirrą i aloesem i cynamonem. [18] »Pójdźże, upijmy się piersiami, i nakochajmy się w pożądanem obłapianiu aż do białego dnia. [19] »Bo niemasz męża w domu jego, jechał w daleką drogę. [20] »Wziął z sobą worek pieniędzy: w pełni księżyca ma się wrócić do domu swego. [21] »Usidliła go rozmaitą mową, i łagodnością ust przyciągnęła go. [22] »Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, i jako baran poskakujący, a nie wiedząc, że do powroza głupiego ciągną: [23] »Aż przebije strzała wątrobę jego: jako gdyby ptak śpieszył się do sidła, a nie wie, że idzie o niebezpieczeństwo dusze jego. [24] »Teraz tedy, synu mój! słuchaj mię, a bądź pilen słów ust moich. [25] »Niechaj się nie unosi za drogami jéj serce twoje, i nie daj się zdradzać ścieżkom jéj. [26] »Wielu bowiem zraniwszy powaliła, i najmocniejsi od niéj są pozabijani. [27] »Droga do piekła dom jéj, przechodząca aż do gmachów śmierci. 
«  Księga Przysłów 6 Księga Przysłów 7 Księga Przysłów 8  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.