Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Słowa Lamuela króla. Widzenie, którem go ćwiczyła matka jego.
[2] »1 Cóż, miły mój, cóż, miły żywota mego, cóż, miły żądania mego?
[3] »Nie dawaj niewiastom majętności twojéj, i bogactw twoich na zniszczenie królów.
[4] »Nie dawaj królom, o Lamuelu! nie dawaj królom wina; bo tam niemasz żadnéj tajemnice, gdzie panuje opilstwo:
[5] »By snadź nie pili i nie zapomnieli sądów, a nie odmienili sprawy synów ubogiego.
[6] »Dawajcie sycery smutnym, a wina tym, których serce jest w gorzkości.
[7] »Niech piją i zapamiętają nędze swojéj, a boleści swojéj więcéj niech nie wspominają.
[8] »Otwórz usta swe niememu, i sprawom wszystkich synów mijających.
[9] »Otwórz usta twoje, skaż, co jest sprawiedliwego, a sądź nędznego i ubogiego.
[10] »Niewiastę mężną któż znajdzie? daleko i od ostatecznych granic cena jéj.
[11] »Ufa w niéj serce męża jéj, a korzyści nie będzie potrzebował.
[12] »Odda mu dobrem, a nie złem po wszystkie dni żywota swojego.
[13] »Szukała wełny i lnu, i robiła dowcipem rąk swoich.
[14] »Stała się jako okręt kupiecki, zdaleka przywożąca żywność swoję.
[15] »I w nocy wstawała i dała korzyść domownikom swoim i pokarmy służebnikom swoim.
[16] »Oglądała rolą i kupiła ją, z pożytku rąk swoich nasadziła winnicę.
[17] »Przepasała mocą biodra swoje, i zmocniła ramiona swoje.
[18] »Skosztowała i ujrzała, że dobre jest kupiectwo jéj, nie zgaśnie w nocy kaganiec jéj.
[19] »Rękę swą ściągnęła do mocnych rzeczy: a palce jéj ujęły wrzeciono.
[20] »Rękę swą otworzyła ubogiemu, a dłonie swe ściągnęła ku niedostatecznemu.
[21] »Nie będzie się bała domowi swemu zimna śnieżnego; bo wszyscy domownicy jéj mają po dwu sukniach.
[22] »Obicie sprawiła sobie: bisior i szarłat odzienie jéj.
[23] »Znaczny jest mąż jéj w radzie, gdy usiędzie między starszymi ziemie.
[24] »Rąbek urobiła i przedała: i pas podała Chananejczykowi.
[25] »Moc i ochędóstwo ubiór jéj: i śmiać się będzie czasu potomnego.
[26] »Usta swe otwarza mądrości, a zakon miłosierdzia na języku jéj.
[27] »Upatrowała ścieżki domu swego, a chleba próżnując nie jadła.
[28] »Powstali synowie jéj, i szczęśliwą sławili: mąż jéj, i chwalił ją.
[29] »Wiele córek zebrało bogactwa: tyś przewyższyła wszystkie.
[30] »Omylna wdzięczność i marna jest piękność: niewiasta bojąca się Boga, ta będzie chwalona.
[31] »Dajcie jéj z owoców ręku jéj: a niech ją chwalą w bramach uczynki jéj.