Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Przysłów » Rozdział 13
«  Księga Przysłów 12 Księga Przysłów 13 Księga Przysłów 14  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Syn mądry, nauka ojcowska: a który jest naśmiewca, nie słucha, kiedy go strofują. [2] »Z owocu ust swoich człowiek będzie nasycon dobrami: ale dusza przestępców złośliwa. [3] »Kto strzeże ust swoich, strzeże dusze swojej: lecz, kto nie rozmyślny jest ku mówieniu, poczuje szkody. [4] »Chce i nie chce leniwiec: a dusza robiących utyje. [5] »Słowem kłamliwem będzie się brzydził sprawiedliwy: lecz niezbożnik zawstydza i zawstydzon będzie. [6] »Sprawiedliwość strzeże drogi niewinnego: lecz niezbożność podchodzi grzesznika. [7] »Jest jakoby bogaty, choć nic nie ma: a jest jakoby ubogi, choć ma wiele bogactw. [8] »Okup dusze męża bogactwa jego: lecz ubogi nie odnosi łajania. [9] »Światłość sprawiedliwych uwesela: ale świeca niezbożnych zagaśnie. [10] »Między pysznymi zawsze są swary: a którzy wszystko czynią z poradą, rządzą się mądrością. [11] »Majętność prędko nabyta umniejszy się: a która polekku bywa ręką zgromadzona, rozmnoży się. [12] »Nadzieja, która się odwłóczy, trapi duszę: drzewo żywota pożądanie wypełnione. [13] »Kto uwłacza rzeczy jakiéj, sam się na przyszły czas obowięzuje: a kto się boi przykazania, w pokoju będzie mieszkał. Dusze zdradliwe błądzą w grzechach: ale sprawiedliwi są miłosierni i litują się. [14] »Zakon mądrego zdrój żywota, aby odwodził od upadku śmierci. [15] »Nauka dobra da łaskę: na drodze gardzących przepaść. [16] »Chytry czyni wszystko zdradą: ale kto głupi jest, pokazuje głupstwo. [17] »Poseł niezbożnego wpadnie we złe: ale poseł wierny zdrowie. [18] »Nędza i sromota temu, który opuszcza ćwiczenie: a kto słucha karzącego, wsławion będzie. [19] »Żądza, jeźli się spełni, rozkoszuje duszę: brzydzą się głupi tymi, którzy się strzegą złego. [20] »Kto chodzi z mądrym, mądrym będzie: przyjaciel głupich stanie się podobny. [21] »Grzeszniki goni nieszczęście: a sprawiedliwym nagrodzi się dobrem. [22] »Dobry zostawuje dziedzicami syny i wnuki: i chowają na sprawiedliwego majętność grzesznego. [23] »Obfita żywność na nowinach ojców: ale innym bywają zbierane bez rozsądku. [24] »Kto folguje rózdze, nienawidzi syna swego: lecz kto go miłuje, ustawnie ćwiczy. [25] »Sprawiedliwy je i nasyca duszę swoje: lecz brzuch niezbożnych nie nasycony. 
«  Księga Przysłów 12 Księga Przysłów 13 Księga Przysłów 14  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.