Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Przysłów » Rozdział 10
«  Księga Przysłów 9 Księga Przysłów 10 Księga Przysłów 11  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Mądry syn rozwesela ojca: a syn głupi smutkiem jest matce swojéj. [2] »Nic nie pomogą skarby niezbożności, lecz sprawiedliwość wybawi od śmierci. [3] »Nie udręczy Pan głodem dusze sprawiedliwego: a zasadki niezbożnych wywróci. [4] »Ubóstwo sprawiła ręka leniwa: ale ręka mocnych bogactwa gotuje. Kto się wspiera na kłamstwach, ten pasie wiatry: a tenże téż ściga latające ptaki. [5] »Kto zbiera we żniwa, syn mądry jest: ale kto śpi lecie, syn pohańbienia. [6] »Błogosławieństwo Pańskie nad głową sprawiedliwego: a nieprawość usta bezbożnych pokrywa. [7] »Pamiątka sprawiedliwego z chwałą: ale imię niezbożnych zginie. [8] »Mądry sercem przyjmuje przykazania: głupi bywa bit wargami. [9] »Kto chodzi w prostości, bezpiecznie chodzi: lecz kto wywraca drogi swe, wyjawion będzie. [10] »Kto mruga okiem, przyniesie żal: a głupi wargami będzie bit. [11] »Źródło żywota usta sprawiedliwego: a usta niezbożnych nieprawość pokrywają. [12] »Nienawiść wzbudza swary: a wszystkie występki miłość pokrywa. [13] »W uściech mądrego najduje się mądrość: a kij na grzbiecie tego, któremu nie staje serca. [14] »Mądrzy tają umiejętność: lecz usta głupiego są bliskie pohańbienia. [15] »Majętność bogatego miasto mocy jego: bojaźń ubogich niedostatek ich. [16] »Robota sprawiedliwego ku żywotowi: ale urodzaj niezbożnego ku grzechowi. [17] »Droga do żywota, strzegącemu ćwiczenia: lecz kto opuszcza karność, błądzi. [18] »Wargi kłamliwe tają w sobie nienawiść: kto mówi potwarz, głupi jest. [19] »W wielomówności nie będzie bez grzechu: lecz kto miarkuje wargi swe, bardzo roztropny jest. [20] »Śrebro wyborne język sprawiedliwego: ale serce niezbożnych za nic nie stoi. [21] »Wargi sprawiedliwego nauczają wielu: lecz którzy nieumiejętni są, w niedostatku serca pomrą. [22] »Błogosławieństwo Pańskie czyni bogatymi, ani się przyłączy do nich utrapienie. [23] »Głupi jakoby śmiechem czyni niecnotę, ale mądrością jest mężowi baczność. [24] »Czego się boi niezbożnik, przyjdzie nań: żądanie ich sprawiedliwym będzie dano. [25] »Jako chmura przechodząca przeminie niezbożnik: lecz sprawiedliwy jako fundament wieczny. [26] »Jako ocet zębom, a dym oczom, tak leniwy tym, którzy go posłali. [27] »Bojaźń Pańska dni przyczyni: a lata niezbożnych będą ukrócone. [28] »Oczekawanie sprawiedliwych wesele: lecz nadzieja niezbożnych zginie. [29] »Moc prostego droga Pańska: a strach tym, którzy źle czynią. [30] »Sprawiedliwy na wieki poruszon nie będzie: a niezbożnicy mieszkać nie będą na ziemi. [31] »Usta sprawiedliwego zrodzą mądrość: język przewrótnych zginie. [32] »Wargi sprawiedliwego upatrują wdzięczności: a usta bezbożnych przewrótności. 
«  Księga Przysłów 9 Księga Przysłów 10 Księga Przysłów 11  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.