Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Psalmów » Rozdział 139
«  Księga Psalmów 138 Księga Psalmów 139 Księga Psalmów 140  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Na koniec, Psalm Dawidowi. Panie, doświadczyłeś mię, i doznałeś mię. [2] »Tyś doznał siedzenia mego i wstawania mego: wyrozumiałeś myśli moje z daleka. [3] »Wyśladowałeś ścieżkę moję i sznur mój: i przewidziałeś wszystkie drogi moje. [4] »Bo niemasz mowy w języku moim: oto, Panie, tyś poznał wszystkie rzeczy. [5] »Najpośledniejsze i dawne: tyś mię utworzył i położyłeś na mnie rękę swoję. [6] »Dziwną się stała znamioność twoja z strony mnie: zmocniła się, i nie będę mógł do niéj. [7] »Dokąd pójdę od ducha twego? a kędy uciekę od oblicza twego? [8] »Jeźli wstąpię do nieba, tameś ty jest: jeźli zstąpię do piekła, tameś jest. [9] »Jeźli wezmę skrzydła moje rano, a będę mieszkał na końcu morza: [10] »I tam mię doprowadzi ręka twoja, i trzymać mię będzie prawica twoja. [11] »I rzekłem: Owa podobno ciemności zakryją mię: i noc oświecenie moje, w rozkoszach moich; [12] »Albowiem ciemność nie zaciemnia tobie: a noc jako dzień będzie oświecona: jako ciemność jéj, tak i światłość jego. [13] »Albowiem tyś posiadł nerki moje: przyjąłeś mię z żywota matki mojéj. [14] »Wyznawać ci będę, iżeś się straszliwie uwielbił: dziwne sprawy twoje, a dusza moja zna bardzo. [15] »Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, którąś uczynił w skrytości: i istność moja w niskościach ziemie. [16] »Niedoskonałość moję widziały oczy twoje: i w księgach twoich wszystkie będą napisane, dni będą kształtowane, a żaden z nich. [17] »A u mnie w wielkiéj uczciwości są, Boże, przyjaciele twoi: bardzo się zmocniło ich panowanie. [18] »Będę je liczył, i rozmnożą się nad piasek: powstałem, a jeszczem jest z tobą. [19] »Jeźli, Boże, pobijesz grzeszniki: mężowie krwawi odstąpcie odemnie. [20] »Bo mówicie w myśli: wezmą próżno miasta twoje. [21] »Izalim nie miał w nienawiści tych, którzy cię nienawidzą, Panie? i nieschnąłem nad nieprzyjacioły twymi? [22] »Doskonałą nienawiścią nienawidziałem ich, i stali mi się nieprzyjacioły. [23] »Doświadcz mię, Boże, a znaj serce moje: próbuj mię, a poznaj ścieżki moje. [24] »A obacz, jeźli droga nieprawości we mnie jest: i prowadź mię drogą wiekuistą. 
«  Księga Psalmów 138 Księga Psalmów 139 Księga Psalmów 140  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.