Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Psalmów » Rozdział 109
«  Księga Psalmów 108 Księga Psalmów 109 Księga Psalmów 110  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Na koniec. Psalm Dawidowi. Boże chwały mojéj, nie zamilczaj! [2] »Boć usta grzesznika i zdrajce przeciwko mnie się otworzyły: mówili przeciwko mnie językiem zdradliwym. [3] »I ogarnęli mię mowami nienawistnemi: i walczyli na mię bez przyczyny. [4] »Miasto tego, co mię miłować mieli, uwłaczali mi: a jam się modlił. [5] »I oddawali mi złem za dobre: a nienawiścią za miłość moję. [6] »Postawże nad nim grzesznika: a djabeł niech stoi po prawicy jego. [7] »Gdy go sądzą, niech wynidzie potępiony: a modlitwa jego niech się w grzech obróci. [8] »Dni jego niechaj będą krótkie: a biskupstwo jego niechaj weźmie inny. [9] »Synowie jego niech będą sierotami: a żona jego wdową. [10] »Niech się tułający przenoszą synowie jego, a niech żebrzą i niech będą wyrzuceni z mieszkania swego. [11] »Niech szperuje lichwiarz wszystkę majętność jego: a niech rozchwycą obcy prace jego. [12] »Niechaj nie ma pomocnika: a niech nie będzie, ktoby się zlitował nad sierotami jego. [13] »Dzieci jego niech będą zniszczone: w jednym rodzie niech zginie imię jego. [14] »Niech przyjdzie na pamięć przed oczyma Pańskiemi nieprawość ojców jego: a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony. [15] »Niechaj będą przed Panem zawżdy: a niech wyginie z ziemie pamiątka ich: [16] »Przeto, że nie pamiętał czynić miłosierdzia: i prześladował człowieka niedostatecznego i żebraka: a skruszonego na sercu, aby go zamordował. [17] »I umiłował przeklęctwo, i przyjdzie nań: i nie chciał błogosławieństwa, a będzie oddalone od niego. [18] »I oblókł się w przeklęctwo jako w szatę: i weszło jako woda we wnętrzności jego, a jako oliwa w kości jego. [19] »Niechże mu będzie jako odzienie, którem się okrywa: i jako pas, którym się zawżdy opasuje. [20] »To dzieło tych, którzy mi u Pana uwłaczają: i którzy źle mówią przeciw duszy mojéj. [21] »A ty, Panie, Panie! uczyń zemną dla imienia twego; albowiem słodkie jest miłosierdzie twoje. [22] »Wyzwól mię; bom ja jest ubogi i nędzny: i serce me we mnie jest utrapione. [23] »Przeminąłem jako cień, kiedy schodzi: i jestem strząśniony jako szarańcza. [24] »Kolana moje zemdlały od postu, a ciało moje odmieniło się od oleju. [25] »A ja stałem się u nich naśmiewiskiem: patrzali na mię i kiwali głowami swemi. [26] »Wspomóżże mię, Panie, Boże mój: zbaw mię według miłosierdzia swego. [27] »A niech poznają, że to ręka twoja: a żeś ty, Panie, uczynił ją. [28] »Oni będą złorzeczyć, a ty racz błogosławić: którzy powstają przeciwko mnie, niech będą zawstydzeni: a sługa twój będzie się weselił. [29] »Niechaj będą ci, którzy mi uwłóczą, sromotą obleczeni: a niech się przyodzieją, jako dwoistym płaszczem, zelżywością swoją. [30] »Będę bardzo wyznawał Panu usty memi: a wpośród wiela chwalić go będę: [31] »Iż on stanął po prawéj stronie ubogiego, aby wybawił od prześladowców duszę moję. 
«  Księga Psalmów 108 Księga Psalmów 109 Księga Psalmów 110  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.