Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Na koniec. Psalm Dawidowi. Boże chwały mojéj, nie zamilczaj!
[2] »Boć usta grzesznika i zdrajce przeciwko mnie się otworzyły: mówili przeciwko mnie językiem zdradliwym.
[3] »I ogarnęli mię mowami nienawistnemi: i walczyli na mię bez przyczyny.
[4] »Miasto tego, co mię miłować mieli, uwłaczali mi: a jam się modlił.
[5] »I oddawali mi złem za dobre: a nienawiścią za miłość moję.
[6] »Postawże nad nim grzesznika: a djabeł niech stoi po prawicy jego.
[7] »Gdy go sądzą, niech wynidzie potępiony: a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
[8] »Dni jego niechaj będą krótkie: a biskupstwo jego niechaj weźmie inny.
[9] »Synowie jego niech będą sierotami: a żona jego wdową.
[10] »Niech się tułający przenoszą synowie jego, a niech żebrzą i niech będą wyrzuceni z mieszkania swego.
[11] »Niech szperuje lichwiarz wszystkę majętność jego: a niech rozchwycą obcy prace jego.
[12] »Niechaj nie ma pomocnika: a niech nie będzie, ktoby się zlitował nad sierotami jego.
[13] »Dzieci jego niech będą zniszczone: w jednym rodzie niech zginie imię jego.
[14] »Niech przyjdzie na pamięć przed oczyma Pańskiemi nieprawość ojców jego: a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
[15] »Niechaj będą przed Panem zawżdy: a niech wyginie z ziemie pamiątka ich:
[16] »Przeto, że nie pamiętał czynić miłosierdzia: i prześladował człowieka niedostatecznego i żebraka: a skruszonego na sercu, aby go zamordował.
[17] »I umiłował przeklęctwo, i przyjdzie nań: i nie chciał błogosławieństwa, a będzie oddalone od niego.
[18] »I oblókł się w przeklęctwo jako w szatę: i weszło jako woda we wnętrzności jego, a jako oliwa w kości jego.
[19] »Niechże mu będzie jako odzienie, którem się okrywa: i jako pas, którym się zawżdy opasuje.
[20] »To dzieło tych, którzy mi u Pana uwłaczają: i którzy źle mówią przeciw duszy mojéj.
[21] »A ty, Panie, Panie! uczyń zemną dla imienia twego; albowiem słodkie jest miłosierdzie twoje.
[22] »Wyzwól mię; bom ja jest ubogi i nędzny: i serce me we mnie jest utrapione.
[23] »Przeminąłem jako cień, kiedy schodzi: i jestem strząśniony jako szarańcza.
[24] »Kolana moje zemdlały od postu, a ciało moje odmieniło się od oleju.
[25] »A ja stałem się u nich naśmiewiskiem: patrzali na mię i kiwali głowami swemi.
[26] »Wspomóżże mię, Panie, Boże mój: zbaw mię według miłosierdzia swego.
[27] »A niech poznają, że to ręka twoja: a żeś ty, Panie, uczynił ją.
[28] »Oni będą złorzeczyć, a ty racz błogosławić: którzy powstają przeciwko mnie, niech będą zawstydzeni: a sługa twój będzie się weselił.
[29] »Niechaj będą ci, którzy mi uwłóczą, sromotą obleczeni: a niech się przyodzieją, jako dwoistym płaszczem, zelżywością swoją.
[30] »Będę bardzo wyznawał Panu usty memi: a wpośród wiela chwalić go będę:
[31] »Iż on stanął po prawéj stronie ubogiego, aby wybawił od prześladowców duszę moję.