Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Alleluja. Wyznawajcie Panu; boć dobry, na wieki miłosierdzie jego.
[2] »Któż wysławi możności Pańskie? da w posłuch wszystkie chwały jego?
[3] »Błogosławieni, którzy strzegą sądu: a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
[4] »Wspomnij na nas, Panie, w upodobaniu ludu twego: nawiedź nas przez zbawienie twoje:
[5] »Abyśmy oglądali dobra wybranych twoich, i rozweselili się weselem ludu twego: abyś był pochwalon z dziedzictwem twojem.
[6] »Zgrzeszyliśmyć z ojcy naszymi: niesprawiedliwieśmy czynili, nieprawość popełnili.
[7] »Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli dziwów twoich: nie pamiętali na wielkość miłosierdzia twego: i draźnili, gdy wstępowali w morze, w morze Czerwone.
[8] »I wybawił je dla imienia swego, aby okazał możność swoję.
[9] »I sfukał morze Czerwone i wyschnęło: i przewiódł je przez głębokości jako przez puszczą.
[10] »I wybawił je z ręki tych, którzy ich nienawidzieli, i wykupił je z ręki nieprzyjacielskiéj.
[11] »I okryła woda te, którzy ich ciążyli: jeden z nich nie został.
[12] »I uwierzyli słowom jego: i wysławiali chwałę jego.
[13] »Prędko odprawili: zapomnieli uczynków jego, a nie czekali rady jego.
[14] »I byli zjęci chciwością na puszczy: i kusili Boga na miejscu bezwodnem.
[15] »I dał im prośbę ich: i przepuścił nasycenie na dusze ich.
[16] »I rozdraźnili Mojżesza w obozie: Aarona, świętego Pańskiego.
[17] »Otworzyła się ziemia, i pożarła Dathana: i okryła zbór Abironów.
[18] »I zapalił się ogień w ich zborze: płomień popalił grzeszniki.
[19] »I uczynili cielca przy Horeb: i kłaniali się rycinie.
[20] »I przemienili chwałę swą w podobieństwo cielca, jedzącego trawę.
[21] »Zapomnieli Boga, który je zbawił: który czynił wielkie rzeczy w Egipcie:
[22] »Dziwy w ziemi Cham, straszne rzeczy na Czerwonem morzu.
[23] »I rzekł, że je miał wytracić: by był Mojżesz, wybrany jego, nie zastawił się w przełomieniu przed oczyma jego; aby był odwrócił gniew jego, żeby ich nie wytracał.
[24] »I za nic sobie nie mieli ziemie pożądliwéj: nie wierzyli słowu jego.
[25] »I szemrali w namiotach swoich, nie słuchali głosu Pańskiego.
[26] »I podniósł rękę swoję na nie, aby je położył na puszczy:
[27] »A żeby porzucił nasienie ich między narody: i rozproszył je po ziemiach.
[28] »I poświęcili się Beel-Phegorowi: i jedli ofiary umarłych.
[29] »I wzruszyli go ku gniewu wynalazkami swemi: i stał się w nich większy upadek.
[30] »I stanął Phinees i ubłagał, i przestała porażka.
[31] »I poczytano mu ku sprawiedliwości, od narodu do narodu aż na wieki.
[32] »I wzruszyli go ku gniewu u wód sprzeciwieństwa: i utrapiony był Mojżesz dla nich:
[33] »Że rozdrażnili ducha jego: i wyraził usty swemi.
[34] »Nie wygładzili poganów, o które im był Pan rzekł.
[35] »I pomieszali się z pogany, i nauczyli się uczynków ich:
[36] »I służyli rycinom ich, i stało się im na upad.
[37] »I ofiarowali syny swoje i córki swoje czartom.
[38] »I wylewali krew niewinną: krew synów swoich, i córek swoich, które ofiarowali rycinom Chananejskim: i splugawiona była ziemia krwiami:
[39] »I zeszpecona ich uczynkami: i cudzołożyli w wynalazkach swoich.
[40] »I rozgniewał się Pan zapalczywością przeciw ludowi swemu: i obrzydził sobie dziedzictwo swoje.
[41] »I podał je w ręce poganom: i panowali nad nimi, którzy je mieli w nienawiści.
[42] »I ciążyli je nieprzyjaciele ich: i byli uniżeni pod rękami ich.
[43] »Często je wybawiał; ale oni do gniewu go przywodzili radami swemi: i poniżeni byli dla nieprawości swoich.
[44] »I widział, kiedy byli uciśnieni: i wysłuchał ich modlitwę.
[45] »I wspomniał na Testament swój: i żal mu było według wielkości miłosierdzia swego.
[46] »I dał je na miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy je byli poimali.
[47] »Wybawże nas, Panie, Boże nasz, a zgromadź nas z narodów, abyśmy wyznawali imieniowi twemu świętemu: a chlubili się w chwale twojéj.
[48] »Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieku aż na wieki: a niechaj rzecze wszystek lud: Stań się, stań się.