Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Alleluja. Wyznawajcie Panu, i wzywajcie imienia jego, opowiadajcie między pogany sprawy jego.
[2] »Śpiewajcie mu, i grajcie mu: oznajmiajcie wszystkie dziwy jego.
[3] »Chlubcie się w imieniu świętem jego: niech się weseli serce szukających Pana.
[4] »Szukajcie Pana, a bądźcie umocnieni: szukajcie oblicza jego zawsze.
[5] »Pamiętajcie na dziwy jego, które uczynił: na cuda jego, i sądy ust jego.
[6] »Nasienie Abrahamowe, słudzy jego! synowie Jakóbowi, wybrani jego!
[7] »Onci Pan, Bóg nasz: po wszystkiéj ziemi sądy jego.
[8] »Pamiętał wiecznie na Testament swój: na słowo, które przykazał na tysiąc narodów.
[9] »Które postanowił z Abrahamem: i na przysięgę swą z Izaakiem.
[10] »I postanowił ją Jakóbowi za przykazanie: a Izraelowi za Testament wieczny,
[11] »Mówiąc: Tobie dam ziemię Chanaan, sznur dziedzictwa waszego.
[12] »Gdy byli w małéj liczbie, bardzo trocha, i obywatele ich:
[13] »I przechodzili od narodu do narodu, i z królestwa do innego ludu:
[14] »Nie dopuścił im krzywdy czynić człowiekowi: i pokarał dla nich króle.
[15] »Nie tykajcie pomazańców moich: a na proroki moje nie bądźcie złośliwymi.
[16] »I zawołał głodu na ziemię, i skruszył wszystko posilenie chleba.
[17] »Posłał przed nimi męża: za niewolnika przedan jest Józeph.
[18] »Poniżyli w pętach nogi jego, żelazo przeszło duszę jego:
[19] »Aż przyszło słowo jego: mówienie Pańskie zapaliło go.
[20] »Posłał król, i rozwiązał go: Pan ludu, i wypuścił go.
[21] »Postanowił go panem domu swego: i książęciem wszystkiéj dzierżawy swojéj:
[22] »Aby ćwiczył książętą jego jako siebie samego: a starce jego mądrości nauczył.
[23] »I wszedł Izrael do Egiptu: i Jakób był obywatelem w ziemi Cham.
[24] »I rozmnożył lud swój bardzo: i zmocnił go nad nieprzyjacioły jego.
[25] »Odmienił serce ich, aby nienawidzieli ludu jego, i czynili zdrady nad sługami jego.
[26] »Posłał Mojżesza, sługę swego: Aarona, którego obrał.
[27] »Położył w nich słowa znaków swoich, i cudów w ziemi Cham.
[28] »Puścił ciemności i zaćmił: i nie uprzykrzył słów swoich.
[29] »Obrócił wody ich w krew: a ryby ich pomorzył.
[30] »Zrodziła ziemia ich żaby w pokojach królów ich.
[31] »Rozkazał, i przyszła rozmaita mucha: i mszyce we wszystkich granicach ich.
[32] »Uczynił dżdże ich gradem: i ogień palący na ich ziemi.
[33] »I potłukł winnice ich i figi ich: i pokruszył drzewa w ich granicach.
[34] »Rzekł, i przyszła szarańcza, i chrząszcz, któremu nie było liczby.
[35] »I pojadł wszystkę trawę w ich ziemi: i pojadł wszystek owoc ziemie ich.
[36] »I pobił wszystkie pierworodne w ziemi ich: pierwiastki wszelkiéj prace ich.
[37] »I wyprowadził je ze śrebrem i złotem: a nie był między ich pokoleniem chory.
[38] »Radował się Egipt z wyjścia ich; bo był przyszedł na nie strach ich.
[39] »Rozciągnął obłok na okrycie ich: a ogień, aby im świecił w nocy.
[40] »Żądali i przyleciała przepiórka: i chlebem niebieskim nasycił je.
[41] »Rozszczepił opokę, i wypłynęły wody: płynęły rzeki na suszy.
[42] »Albowiem pomniał na słowo święte swoje, które miał do Abrahama, sługi swego.
[43] »I wywiódł lud swój z weselem, a wybrane swe z radością.
[44] »I dał im krainy poganów: a roboty narodów posiedli:
[45] »Aby przestrzegali usprawiedliwienia jego, i o zakonie jego się badali.