Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Na to zlękło się serce moje i zruszyło się z miejsca swego.
[2] »Słuchajcie słuchania w strachu głosu jego i dźwięku z ust jego wychodzącego.
[3] »Pod wszystkie niebiosa on przegląda, a światłość jego nad granicami ziemie.
[4] »Za nim dźwięk ryczeć będzie, zagrzmi głosem wielkości swéj: a nie będzie dościgniony, gdy usłyszan będzie głos jego.
[5] »Zagrzmi Bóg głosem swym dziwnie, który czyni rzeczy wielkie a niewybadane.
[6] »Który każe śniegowi, aby spadał na ziemię, i dżdżom zimy i gwałtownemu dżdżowi mocy jego.
[7] »Który na ręce wszystkich ludzi znaczy, aby każdy znał sprawy swoje.
[8] »Wnidzie zwierz do jamy i w legowisku swojem mieszkać będzie.
[9] »Od gwiazd południowych wynidzie burza, a od wozu niebieskiego zimno.
[10] »Gdy Bóg wieje, zsiada się lód, i zasię szeroko się rozlewają wody.
[11] »Zboże pragnie obłoków, a obłoki rozpuszczają światło swoje.
[12] »Które obchodzą wkoło, gdziekolwiek je wola sprawującego wiedzie, ku wszystkiemu, co im każe na okręgu ziemie:
[13] »Chocia w jednem pokoleniu, chocia w ziemi swojéj, choć na któremkolwiek miejscu miłosierdzia swego naleść je rozkaże.
[14] »Słuchaj tego, Jobie! stój a przypatruj się dziwnym sprawom Bożym.
[15] »Izali wiesz, kiedy Bóg dżdżom przykazał, aby okazały światłość obłoków jego?
[16] »Izali znasz ścieżki obłoków wielkie i doskonałe umiejętności?
[17] »Aza odzienie twoje nie jest ciepłe, gdy przewiewa ziemię wiatr z południa?
[18] »Podobnoś ty z nim budował niebiosa, które są bardzo mocne, jakoby z miedzi ulane.
[19] »Ukaż nam, co mu rzec mamy; bośmy ogarnieni ciemnością.
[20] »Któż mu powie, co mówię? choćby téż mówił człowiek, będzie pożarty.
[21] »Ale teraz nie widzą światłości: z prędka powietrze zsiędzie się w obłoki, a wiatr przechodząc zpędzi je.
[22] »Z północy złoto przychodzi, a od Boga bojaźliwe chwalenie.
[23] »Godnie go naleść nie możemy: wielki mocą i sądem i sprawiedliwością, a wysłowion być nie może.
[24] »Dlategóż będą się go bać mężowie, a nie będą śmieć patrzyć wszyscy, którzy się sobie zdadzą mądrymi.