Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Hioba » Rozdział 37
«  Księga Hioba 36 Księga Hioba 37 Księga Hioba 38  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Na to zlękło się serce moje i zruszyło się z miejsca swego. [2] »Słuchajcie słuchania w strachu głosu jego i dźwięku z ust jego wychodzącego. [3] »Pod wszystkie niebiosa on przegląda, a światłość jego nad granicami ziemie. [4] »Za nim dźwięk ryczeć będzie, zagrzmi głosem wielkości swéj: a nie będzie dościgniony, gdy usłyszan będzie głos jego. [5] »Zagrzmi Bóg głosem swym dziwnie, który czyni rzeczy wielkie a niewybadane. [6] »Który każe śniegowi, aby spadał na ziemię, i dżdżom zimy i gwałtownemu dżdżowi mocy jego. [7] »Który na ręce wszystkich ludzi znaczy, aby każdy znał sprawy swoje. [8] »Wnidzie zwierz do jamy i w legowisku swojem mieszkać będzie. [9] »Od gwiazd południowych wynidzie burza, a od wozu niebieskiego zimno. [10] »Gdy Bóg wieje, zsiada się lód, i zasię szeroko się rozlewają wody. [11] »Zboże pragnie obłoków, a obłoki rozpuszczają światło swoje. [12] »Które obchodzą wkoło, gdziekolwiek je wola sprawującego wiedzie, ku wszystkiemu, co im każe na okręgu ziemie: [13] »Chocia w jednem pokoleniu, chocia w ziemi swojéj, choć na któremkolwiek miejscu miłosierdzia swego naleść je rozkaże. [14] »Słuchaj tego, Jobie! stój a przypatruj się dziwnym sprawom Bożym. [15] »Izali wiesz, kiedy Bóg dżdżom przykazał, aby okazały światłość obłoków jego? [16] »Izali znasz ścieżki obłoków wielkie i doskonałe umiejętności? [17] »Aza odzienie twoje nie jest ciepłe, gdy przewiewa ziemię wiatr z południa? [18] »Podobnoś ty z nim budował niebiosa, które są bardzo mocne, jakoby z miedzi ulane. [19] »Ukaż nam, co mu rzec mamy; bośmy ogarnieni ciemnością. [20] »Któż mu powie, co mówię? choćby téż mówił człowiek, będzie pożarty. [21] »Ale teraz nie widzą światłości: z prędka powietrze zsiędzie się w obłoki, a wiatr przechodząc zpędzi je. [22] »Z północy złoto przychodzi, a od Boga bojaźliwe chwalenie. [23] »Godnie go naleść nie możemy: wielki mocą i sądem i sprawiedliwością, a wysłowion być nie może. [24] »Dlategóż będą się go bać mężowie, a nie będą śmieć patrzyć wszyscy, którzy się sobie zdadzą mądrymi. 
«  Księga Hioba 36 Księga Hioba 37 Księga Hioba 38  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.