Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Hioba » Rozdział 36
«  Księga Hioba 35 Księga Hioba 36 Księga Hioba 37  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Przydawając téż Eliu to mówił: [2] »Poczekaj nie mało, i okażęć; bo jeszcze mam co o Bogu mówić. [3] »Powtórzę umiejętność moję od początku: a dowiodę, iż Stworzyciel mój jest sprawiedliwy. [4] »Bo zaiste bez kłamstwa mowy moje, i doskonała umiejętność pokaże się tobie. [5] »Bóg możnych nie odrzuca, ponieważ i sam jest możny. [6] »Ale nie zbawia niezbożnych, a sąd ubogim dawa. [7] »Nie odwróci od sprawiedliwego oczu swych: i króle na stolicy sadza na wieki, a oni bywają wywyższeni. [8] »A jeźli będą w okowach i związani powrozami ubóstwa: [9] »Pokaże im uczynki ich i złości ich, że byli gwałtownicy. [10] »Odsłoni téż ucho ich, aby karał: i będzie mówił, aby się nawrócili od nieprawości. [11] »Jeźli usłuchają i strzedz będą, wypełnią dni swoje w dobrach i lata swoje w sławie. [12] »Ale jeźli nie usłuchają, przejdą przez miecz i będą zniszczeni w głupstwie. [13] »Obłudni i chytrzy wzruszają gniew Boży, ani wołać będą, gdy ich powiążą. [14] »Umrze w zaburzeniu dusza ich i żywot ich między niewieściuchami. [15] »Wyrwie ubogiego z ucisku jego i odkryje w kłopocie ucho jego. [16] »A tak wybawi cię z dziury ciasnéj bardzo szeroko, i która nie ma pod sobą fundamentu: odpoczynienie stołu twego będzie pełne tłustości. [17] »Sprawa twoja jako niezbożnego osądzona jest: sprawę i sąd odniesiesz. [18] »Niechajże cię tedy gniew nie zwycięża, abyś kogo ucisnął: ani mnóstwo darów niech cię nie nachyla. [19] »Złóż wielkość swą bez kłopotu, a wszystkie duże w mocy. [20] »Nie przewłaczaj nocy, aby wstąpili ludzie miasto nich. [21] »Strzeż, abyś nie ustąpił ku nieprawości; boś téj począł naśladować po nędzy. [22] »Oto Bóg wysoki w mocy swojéj, a żaden mu nie jest podobny między zakonodawcami. [23] »Kto się będzie mógł wybadać drogi jego? albo kto mu rzec może: Uczyniłeś nieprawość? [24] »Pomnij, że nie znasz sprawy jego, o któréj śpiewali mężowie. [25] »Wszyscy ludzie go widzą, każdy patrzy z daleka. [26] »Oto Bóg wielki, przewyższający umiejętność naszę: liczba lat jego nieoszacowana. [27] »Który odejmuje krople dżdżowe, a wylewa gwałtowne dżdże nakształt wichrów: [28] »Które z obłoków płyną, które okrywają wszystkie rzeczy z wierzchu. [29] »Jeźli będzie chciał rozciągnąć obłoki jako namiot swój, [30] »A błyskać światłem swojem z wierzchu, i brzegi morskie okryje. [31] »Bo przez te sądzi narody, i daje pokarm wiele ludziom. [32] »W rękach kryje światłość i każe jéj, aby zasię przyszła. [33] »Powiada o niéj przyjacielowi swemu, że osiadłość jego jest, ażeby mógł przyjść do niéj. 
«  Księga Hioba 35 Księga Hioba 36 Księga Hioba 37  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.