Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Hioba » Rozdział 21
«  Księga Hioba 20 Księga Hioba 21 Księga Hioba 22  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A odpowiadając Job, rzekł: [2] »Słuchajcie, proszę, mów moich, a czyńcie pokutę. [3] »Znoście mię, a ja mówić będę: a po moich słowach, będzieli się zdało, śmiejcie się. [4] »Izali przeciwko człowiekowi jest gadanie moje, abych się słusznie smucić nie miał? [5] »Patrzcie na mię i zdumiejcie się, a włóżcie palec na usta wasze. [6] »I ja, gdy wspomnię, lękam się, a wstrząsa drżenie ciało moje. [7] »Przeczże tedy niepobożni żywią, podniesieni są i zmocnieni bogactwy? [8] »Nasienie ich trwa przed nimi, bliskich gromada i wnuków przed ich oczyma. [9] »Domy ich przespieczne są i spokojne, i niemasz rózgi Bożéj nad nimi. [10] »Krowa ich poczęła a nie poroniła: jałowica się ocieliła a płodu swego nie stradała. [11] »Wychodzą dziatki ich jako trzody, a maluczkie ich igrając skaczą. [12] »Trzymają bęben i arfę i weselą się przy głosie muzyki. [13] »Prowadzą w dobrach dni swoje, a we mgnieniu oka do piekła zstępują. [14] »Którzy mówili Bogu: Idź precz od nas: i wiadomości dróg twoich nie chcemy. [15] »Któż jest Wszechmogący, żebyśmy mu służyli? a co nam pomoże, choćbyśmy się mu modlili? [16] »Wszakże iż nie są w ręce ich dobra ich, rada niezbożnych niechaj będzie daleko odemnie. [17] »Ilekroć świeca niezbożników zgaśnie, i przyjdzie na nie powódź? i rozdzieli boleści zapalczywości swojéj. [18] »Będą jako plewy przed wiatrem: i jako pérz, który wicher rozwiewa. [19] »Zachowa synom jego boleść ojcowską: a gdy odda, tedy pozna. [20] »Ujrzą oczy jego zabicie swe, a z zapalczywości Wszechmogącego pić będzie. [21] »Bo co do niego należy o domie jego po nim, choćby liczba miesiąców jego była na poły ukrócona? [22] »Aza Boga będzie kto uczył rozumu, który wysokie sądzi? [23] »Ten umiera duży i zdrowy, bogaty i szczęśliwy. [24] »Wnętrzności jego są pełne sadła, a kości jego napiły się szpiku. [25] »A drugi umiera w gorzkości dusze bez żadnéj majętności. [26] »A przecię pospołu w prochu spać będą, a robacy okryją je. [27] »Zaiste wiem myśli wasze i wyroki nieprawe przeciwko mnie. [28] »Bo mówicie: Gdzie jest dom książęcy, a gdzie przybytki niezbożnych ludzi? [29] »Zapytajcie kogóżkolwiek z podróżnych, a doznacie, że on téż to rozumie. [30] »Iż na dzień zatracenia chowają złego, a na dzień zapalczywości wiedzion będzie. [31] »Któż będzie strofował przed nim drogę jego? a co czynił, kto mu odda? [32] »On do grobów wiedzion będzie, a w gromadzie umarłych czuć będzie. [33] »Słodki był piaskowi Kocytu: a za sobą wszelkiego człowieka pociągnie, a przed sobą niezliczone. [34] »Jakóż tedy cieszycie mię próżno, gdyż wasza odpowiedź pokazała się być przeciwna prawdzie. 
«  Księga Hioba 20 Księga Hioba 21 Księga Hioba 22  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.