Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Hioba » Rozdział 20
«  Księga Hioba 19 Księga Hioba 20 Księga Hioba 21  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I odpowiadając Sophar Naamathczyk rzekł: [2] »Dlatego myśli moje rozliczne następują jedna za drugą, a myśl się rozrywa. [3] »Nauki, którą mię strofujesz, słuchać będę: a duch wyrozumienia mego odpowie mi. [4] »To wiem od początku, odtąd, jako osadzon jest człowiek na ziemi: [5] »Że chwała niezbożnych krótka jest, a wesele obłudnika jako mgnienie oka. [6] »Jeźli wstąpi aż do nieba pycha jego, a głowa jego tykać się będzie obłoków: [7] »Jako gnój na końcu zginie, a którzy nań patrzyli, rzeką: Gdzież jest? [8] »Jako sen odlatający znalezion nie będzie: przeminie jako widzenie nocne. [9] »Oko, które go widziało, nie ujrzy: ani nań więcéj patrzyć będzie miejsce jego. [10] »Synowie jego będą starci ubóstwem: a ręce jego oddadzą mu boleść jego. [11] »Kości jego będą napełnione występków młodości jego, i z nim w prochu spać będą. [12] »Bo gdy słodka będzie złość w uściech jego, skryje ją pod język swój. [13] »Zfolguje jéj i nie opuści jéj, i będzie ją taił w gardle swojem. [14] »Chleb jego w żywocie jego obróci się w żółć źmijową wewnątrz. [15] »Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego Bóg je wyciągnie. [16] »Głowę źmijową ssać bedzie: i zabije go język jaszczórczy. [17] »(Niech nie ogląda źródeł rzeki, strumieniów miodu i masła.) [18] »Będzie karan za wszystko, co działał, a przecię nie zniszczeje, wedlug mnóstwa wynalazków swoich tak téż cierpiéć będzie. [19] »Bo łamiąc obnażył ubogie, dom wydarł, a nie budował go. [20] »Ani się nasycił brzuch jego: a gdy będzie miał, czego żądał, otrzymać nie będzie mógł. [21] »Nie zostało z jadła jego, i przeto nic nie zostanie z dóbr jego. [22] »Gdy się nasyci, ściśnion będzie: będzie się pocił, i wszelaka boleść przypadnie nań. [23] »Bodaj się natkał brzuch jego, aby nań wypuścił gniew zapalczywości swéj, dżdżył nań wojnę swoję. [24] »Będzie uciekał przed bronią żelazną, a wpadnie na łuk miedziany. [25] »Wyciągniony i wychodzący z pochew swoich, a błyskający się w gorzkości swojéj: pójdą i przyjdą nań straszliwi. [26] »Wszystkie ciemności skryte są w tajnikach jego: pożre go ogień, którego nie podniecają, będzie trapion zostawiony w przybytku swoim. [27] »Odkryją niebiosa nieprawości jego, a ziemia powstanie przeciw jemu. [28] »Odkryty będzie wynik domu jego, ściągniony będzie w dzień zapalczywości Bożéj. [29] »Tenci jest dział człowieka niezbożnego od Boga: i dziedzictwo słów jego od Pana. 
«  Księga Hioba 19 Księga Hioba 20 Księga Hioba 21  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.