Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Hioba » Rozdział 19
«  Księga Hioba 18 Księga Hioba 19 Księga Hioba 20  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A odpowiadając Job, rzekł: [2] »Dokądże trapicie duszę moję i przecieracie mię mowami? [3] »Oto dziesięćkroć zawstydzacie mię i nie wstydzicie się tłumiąc mię. [4] »Bo aczem nie wiedział, zemną będzie niewiadomość moja. [5] »Ale wy wspinacie się przeciwko mnie, i strofujecie mię zelżywościami mojemi. [6] »Wżdy teraz rozumiejcie, żeć mię Bóg nie równym sądem utrapił i biczami swymi opasał mię. [7] »Oto wołać będę cierpiąc gwałt, a żaden nie usłyszy: krzyczeć będę, a niemasz, ktoby sądził. [8] »Drogę moję ogrodził, i przejść nie mogę: a na ścieżce mojéj ciemności położył. [9] »Złupił mię z sławy mojéj, i zjął koronę z głowy mojéj. [10] »Popsował mię zewsząd, i ginę: a jako wyrwanemu drzewu odjął nadzieję moję. [11] »Rozgniewała się na mię zapalczywość jego, i tak mię miał jako nieprzyjaciela swego. [12] »Pospołu przyszli zbójcy jego i uczynili sobie drogę przez mię i oblegli przybytek mój wkoło. [13] »Bracią moją oddalił odemnie, a znajomi moi jako obcy odeszli odemnie. [14] »Opuścili mię bliscy moi: a ci, którzy mię znali, zapamiętali mię. [15] »Komornicy domu mego i służebnice moje mieli mię jako obce, i byłem w oczach ich jako cudzy. [16] »Wołałem sługi mego, a nie odpowiedział, usty własnemi praszałem go. [17] »Tchem moim brzydziła się żona moja: i modliłem się synów żywota mego. [18] »Głupi téż gardzili mną: a gdym od nich odszedł, uwłaczali mi. [19] »Brzydzili się mną niegdy poradnicy moi, i kogom najbardziéj miłował, brzydził się mną. [20] »Do skóry mojéj po strawionem ciele przyschła kość moja: a zostały tylko wargi około zębów moich. [21] »Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, aby wżdy wy, przyjaciele moi! boć mię ręka Pańska dotknęła. [22] »Czemu mię prześladujecie jako Bóg? i najadacie się mięsa mego? [23] »Ktoby mi to dał, aby napisane były mowy moje! ktoby mi to dał, żeby je wyrysowano na księgach: [24] »Rylcem żelaznym, i na blasze ołowianéj, albo dłótem wyryto na skale! [25] »Wiem bowiem, iż odkupiciel mój żywie, a w dzień ostateczny powstanę z ziemie. [26] »I zaś obleczon będę w skórę moję i w ciele mojem oglądam Boga mego. [27] »Którego ujrzeć mam ja isty, i oczy moje oglądają, a nie inny: schowana jest ta nadzieja moja w zanadrzu mojem. [28] »Czemuż tedy teraz mówicie: Prześladujmy go, a korzeń słowa najdźmy przeciwko niemu? [29] »Uciekajcie tedy od oblicza miecza; bo zemściciel nieprawości jest miecz: a wiedzcie, że jest sąd. 
«  Księga Hioba 18 Księga Hioba 19 Księga Hioba 20  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.