Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Człowiek urodzony z niewiasty, żywiąc przez czas krótki, napełnion bywa wielą nędz.
[2] »Który wychodzi jako kwiat i skruszony bywa, a ucieka jako cień i nigdy nie trwa w tymże stanie.
[3] »I masz za godną rzecz na takowego otwarzać oczy twoje i przywodzić go z sobą do sądu.
[4] »Któż może czystym uczynić, który się począł z nasienia nieczystego? izali nie ty, który sam jesteś?
[5] »Krótkie są dni człowiecze, liczba miesiąców jego u ciebie jest: zamierzyłeś granice jego, które nie będą mogły być przestąpione.
[6] »Odstąp malutko od niego, aby odpoczynął: aż przyjdzie pożądany, jako najemnika dzień jego.
[7] »Drzewo ma nadzieję, jeźli uciete będzie, zaś bywa zielone, a gałązki jego puszczają się.
[8] »Jeźli się starzeje w ziemi korzeń jego, i w prochu obumrze pień jego:
[9] »Na zapach wody puści się i rozpuści gałęzie, jako gdy napierwéj było wsadzone.
[10] »A człowiek, gdy umrze i obnażony i strawiony, proszę, kędy jest?
[11] »Jako, gdyby wody wyszły z morza, a rzeka ustawszy wyschła:
[12] »Tak człowiek, gdy umrze, nie powstanie: aż się zetrze niebo, nie ocuci się, ani powstanie ze snu swego.
[13] »Ktoby mi to dał, abyś mię zakrył w piekle i zataił mię, ażby przeminęła zapalczywość twoja, i naznaczył mi czas, w którymbyś na mię spomniał?
[14] »Co mniemasz: umarły człowiek znowu żyć będzie? po wszystkie dni, których teraz żołduję, czekam, aż przyjdzie odmienienie moje.
[15] »Zawołasz mię, a ja odpowiem tobie: dziełowi rąk twoich podasz prawicę.
[16] »Tyś wprawdzie kroki moje policzył: ale przepuść grzechom moim.
[17] »Zapieczętowałeś jako w worku przestępstwa moje, aleś uleczył nieprawość moję.
[18] »Góra upadłszy rozsypuje się, a skała przenosi się z miejsca swego.
[19] »Wody wydrążają kamienie, a powodzią z nienagła ziemia się psuje: więc téż takież człowieka zatracisz.
[20] »Umocniłeś go maluczko, aby wiecznie przeminął: odmienisz twarz jego i wypuścisz go.
[21] »Bądź zacni będą synowie jego, bądź téż niezacni, nie zrozumie.
[22] »A wszakóż ciało jego póki żyw boleć będzie, a dusza jego nad samym sobą płakać będzie.