Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A szatan powstał na Izraela i podwiódł Dawida, żeby policzył Izraela.
[2] »I rzekł Dawid do Joaba i do przełożonych nad ludem: Idźcie a obliczcie Izraela od Bersabee aż do Dan, a przynieście mi liczbę, żebych wiedział.
[3] »I odpowiedział Joab: Niech przysporzy Pan ludu swego stokroć więcéj niźli go jest: aza nie wszyscy, panie mój, królu, są słudzy twoi? przeczże się tego dowiaduje pan mój, coby za grzech było poczytano Izraelowi?
[4] »Ale słowo królewskie więcéj przemogło, i wyszedł Joab i obszedł wszystkiego Izraela i wrócił się do Jeruzalem.
[5] »I dał Dawidowi liczbę tych, które był obszedł: i nalazła się wszystka liczba Izraela tysiąc tysięcy i sto tysięcy mężów, dobywających miecza, a z Juda czterysta i siedmdziesiąt tysięcy waleczników.
[6] »Bo Lewi i Benjamina nie liczył; przeto iż Joab przez dzięki czynił rozkazanie królewskie.
[7] »I nie podobało się Bogu, co było rozkazano: i skarał Izraela.
[8] »I rzekł Dawid do Boga: Zgrzeszyłem wielce, żem to uczynił: proszę, oddal nieprawość sługi twego; bomci głupie uczynił.
[9] »I rzekł Pan do Gada, widzącego Dawidowego, mówiąc:
[10] »Idź a mów do Dawida i rzecz mu: To mówi Pan: Ze trzech rzeczy dajęć obierać: obierz jedno, które będziesz chciał, i uczynięć.
[11] »I przyszedłszy Gad do Dawida rzekł mu: To mówi Pan: Obierz, co chcesz:
[12] »Albo głód przez trzy lata, albo przez trzy miesiące uciekać przed nieprzyjacioły twymi a nie módz ujść miecza ich, albo że przez trzy dni miecz Pański i mór będzie w ziemi, i Aniół Pański zabijać we wszystkich granicach Izraelskich: a tak teraz obacz, co mam odpowiedzieć temu, który mię posłał.
[13] »I rzekł Dawid do Gad: Ze wszech stron ucisk mię ciśnie, ale mi lepiej wpaść w ręce Pańskie; bo mnogie są miłosierdzia jego, niźli w ręce człowiecze.
[14] »Przepuścił tedy Pan mór na Izraela, i poległo z Izraela siedmdziesiąt tysięcy mężów.
[15] »Posłał téż Anioła do Jeruzalem, aby je wytracił: a gdy je wytracił, ujrzał Pan i zlitował się nad wielkością złego i rozkazał Aniołowi, który wytracał: Dosyć już, niech przestanie ręka twoja. A Aniół Pański stał podle bojewiska Ornan, Jebuzejczyka.
[16] »I podniósłszy Dawid oczy swe, ujrzał Anioła Pańskiego stojącego między niebem a ziemią, a dobyty miecz w ręce jego i obrócony na Jeruzalem. I padli, tak sam jako starsi obleczeni we włosiennicę, twarzą na ziemię.
[17] »I rzekł Dawid do Boga: Azam nie ja jest, którym rozkazał, aby lud policzono? Ja, którym zgrzeszył, ja, którym źle uczynił: ta trzoda co zawinęła? Panie, Boże mój, niech się obróci ręka twoja na mię i na dom ojca mego, a lud twój niech tracon nie będzie.
[18] »A Aniół Pański przykazał Gadowi, aby rzekł Dawidowi, żeby wstąpił i zbudował ołtarz Panu Bogu na bojewisku Ornan, Jebuzejczyka.
[19] »Wstąpił tedy Dawid według mowy Gad, którą mu mówił imieniem Pańskiem.
[20] »Lecz Ornan gdy wejrzał w górę i ujrzał Anioła i czteréj synowie jego z nim, skryli się; bo na ten czas młócił na bojewisku pszenicę.
[21] »A tak gdy szedł Dawid do Ornan, ujrzał go Ornan i wyszedł przeciw jemu z bojewiska i pokłonił mu się twarzą do ziemie.
[22] »I rzekł mu Dawid: Daj mi plac bojewiska twego, abych zbudował na nim ołtarz Panu: tak żebyś wziął srebra, za co stoi, i żeby ustała plaga od ludu.
[23] »I rzekł Ornan do Dawida: Weźmij, a niech uczyni pan mój, król, cokolwiek mu się podoba: ale i woły daję na całopalenie i wózki na drwa i pszenicę na ofiarę: wszystko z chęcią dam.
[24] »I rzekł mu król Dawid: Nie będzie tak, ale dam śrebro, za co stoi; bo tobie brać nie mam, i tak ofiarować Panu całopalenie darowne.
[25] »Dał tedy Dawid Ornan za miejsce syklów złota sześćset wagi sprawiedliwéj.
[26] »I zbudował tam ołtarz Panu i ofiarował całopalenie i zapokojne i wzywał Pana, i wysłuchał go w ogniu z nieba na ołtarz całopalenia.
[27] »I rozkazał Pan Aniołowi, i obrócił miecz swój w pochwy.
[28] »Natychmiast tedy widząc Dawid, że go wysłuchał Pan na bojewisku Ornan, Jebuzejczyka, ofiarował tam ofiary.
[29] »A przybytek Pański, który był sprawił Mojżesz na puszczy, i ołtarz całopalenia na on czas był na wyżynie Gabaon.
[30] »I nie mógł Dawid iść do ołtarza, aby tam prosił Boga, zbytnim bowiem był strachem przestraszony, widząc miecz Anioła Pańskiego.