Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I przydało się, że umarł Naas, król synów Ammon, i królował syn jego miasto niego.
[2] »I rzekł Dawid: Uczynię miłosierdzie nad Hanonem, synem Naas; bo mi ojciec jego łaskę pokazał. I posłał Dawid posły, aby go cieszyli z śmierci ojca jego: którzy gdy przyjechali do ziemie synów Ammon, aby cieszyli Hanona,
[3] »Rzekły książęta synów Ammon do Hanona: Mniemasz ty podobno, żeby Dawid dla poczciwości przeciw ojcu twemu posłał, coby cię cieszyli? nie baczysz, że dlatego, aby szpiegowali i wypatrzyli i wyśledzili ziemię twoję, przyjechali do ciebie słudzy jego?
[4] »Przeto Hanon obłysił i ogolił sługi Dawidowe, i pourzynał szaty ich od zadu aż do nóg i puścił je.
[5] »Którzy gdy odjechali i z tem wskazali do Dawida, posłał przeciwko im; (bo byli wielką zelżywość podjęli), i rozkazał, aby mieszkali w Jerychu, ażby urosła broda ich, a tedy żeby się wrócili.
[6] »A widząc synowie Ammon, że krzywdę uczynili Dawidowi, tak Hanon, jako i inny lud, posłali tysiąc talentów śrebra, aby sobie najęli z Mezopotamii i z Syryi Maacha, i z Soba wozy i jezdne.
[7] »I najęli dwa i trzydzieści tysięcy wozów i króla Maacha z ludem jego. Którzy przyciągnąwszy, położyli się obozem przeciwko Medaba: synowie téż Ammon zebrawszy się z miast swoich, wyciągnęli na wojnę.
[8] »Co gdy usłyszał Dawid, posłał Joaba i wszystko wojsko mężów mocnych.
[9] »A wyszedłszy synowie Ammon, zszykowali się u bramy miejskiéj: a królowie, którzy mu na pomoc przyjechali, osobno w polu stanęli.
[10] »Joab tedy bacząc, że miał na się wojnę i z przodku i z tyłu, wybrał męże najmocniejsze ze wszystkiego Izraela i udał się przeciw Syryjczykowi.
[11] »A ostatek ludu dał pod rękę Abisai, brata swego, i udali się przeciw synom Ammon.
[12] »I rzekł: Jeźliby mię przemagał Syryjczyk, dasz mi ratunek: a jeźli ciebie przemagać będą synowie Ammon, będęć na pomoc.
[13] »Zmacniaj się, a mężnie sobie poczynajmy o lud nasz i o miasta Boga naszego: a Pan uczyni, co w oczach jego dobre jest.
[14] »Ruszył się tedy Joab i lud, który był z nim przeciwko Syryjczykowi ku bitwie, i w tył je obrócił.
[15] »A synowie Ammonowi ujrzawszy, że tył podał Syryjczyk, uciekli téż sami przed Abisai, bratem jego, i wpadli do miasta: a Joab się téż wrócił do Jeruzalem.
[16] »A widząc Syryjczyk, iż upadł przed Izraelem, wyprawił posły i przywiódł Syryjczyka, który był za rzeką, a Sophach, hetman żołnierstwa Adarezer, był wodzem ich.
[17] »Co gdy dano znać Dawidowi, zebrał wszystkiego Izraela i przeprawił się przez Jordan i przypadł na nie i zszykował się przeciwko im, a oni przeciw niemu walczyli.
[18] »I uciekł Syryjczyk przed Izraelem, i pobił Dawid Syryjczyków siedm tysięcy wozów i czterdzieści tysięcy piechoty, i Sophacha, hetmana wojska.
[19] »A widząc słudzy Adarezer, iż byli od Izraela zwyciężeni, zbiegli do Dawida i służyli mu. I nie chciała więcéj Syrya dawać pomocy synom Ammon.