Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Dawid zaś mówił Panu słowa téj pieśni, w on dzień, gdy go wybawił Pan z ręki wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saulowéj,
[2] »I rzekł: Pan skała moja i siła moja i zbawiciel mój.
[3] »Bóg mocny mój, będę w nim ufał: tarcz moja i róg zbawienia mego: wywyższacz mój i ucieczka moja, zbawiciel mój, od nieprawości wybawisz mię.
[4] »Chwalebnego będę wzywał Pana, a od nieprzyjaciół moich wybawion będę.
[5] »Bo ogarnęły mię skruszenia śmierci, potoki Belial przestraszyły mię.
[6] »Powrozy piekielne obtoczyły mię, uprzedziły mię sidła śmierci.
[7] »W utrapieniu mojem będę wzywał Pana i zawołam do Boga mego: a wysłucha z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przyjdzie do uszu jego.
[8] »Wzruszyła się i zadrżała ziemia, fundamenty gór zatrzęsły się i rozbiły, iż się rozgniewał na nie.
[9] »Wystąpił dym z nozdrzy jego, a ogień z ust jego pożre: węgle się rozpaliło od niego.
[10] »Nakłonił niebios i zstąpił, a mgła pod nogami jego.
[11] »I wsiadł na Cherubimy i latał i puścił się na skrzydłach wiatrowych.
[12] »Położył ciemność około siebie tajnikiem: cedząc wody z obłoków niebieskich.
[13] »Od blasku przed oczyma jego rozpaliło się węgle ogniste.
[14] »Zagrzmi Pan z nieba, a Najwyższy swój głos wypuści.
[15] »Wypuścił strzały i rozproszył je: błyskawice, i poraził je.
[16] »I okazały się wylania morskie, i odkryły się fundamenty świata, od fukania Pańskiego, od tchnienia ducha zapalczywości jego.
[17] »Spuścił z wysokości, a uchwycił mię, i wyrwał mię z wód wielkich.
[18] »Wybawił mię od nieprzyjaciela mego bardzo potężnego i od tych, którzy mię w nienawiści mieli; bo byli mocniejsi nad mię.
[19] »Uprzedził mię w dzień utrapienia mego, i stał się Pan twierdzą moją.
[20] »I wywiódł mię na przestrzeństwo: wybawił mię, żem się mu upodobał.
[21] »Odda mi Pan według sprawiedliwości mojéj: i według czystości rąk moich odda mi.
[22] »Bom strzegł dróg Pańskich: i nie czyniłem niezbożnie od Boga mego.
[23] »Wszystkie bowiem sądy jego przed oblicznością moją: a przykazania jego nie odrzuciłem od siebie,
[24] »I będę doskonałym z nim, i będę się strzegł nieprawości mojéj.
[25] »I odda mi Pan według sprawiedliwości mojej, i według czystości rąk moich przed oblicznością oczu swych.
[26] »Z świętym święty będziesz, a z mocnym doskonały.
[27] »Z wybranym wybrany będziesz: a z przewrotnym przewrotny się staniesz.
[28] »I lud ubogi zbawdsz: a oczyma twemi wysokie poniżysz.
[29] »Boś ty świeca moja. Panie: i ty, Panie, oświecisz ciemności moje.
[30] »Bo przez cię pobieżę przepasany: w Bogu moim przeskoczę mur.
[31] »Bóg, niezmazana droga jego, słowa Pańskie ogniem doświadczone: tarczą jest wszystkich w nim ufających.
[32] »Któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto mocnym oprócz Boga naszego?
[33] »Bóg, który mię opasał mocą, i wyrównał doskonałą drogę moję.
[34] »Zrównywając nogi moje z jeleńmi, a na wyżjaiach moich stanowiąc mię.
[35] »Ucząc ręce moje do boju i składając jako łuk miedziany ramiona moje.
[36] »Dałeś mi tarcz zbawienia twego, a cichość twoja rozmnożyła mię.
[37] »Rozszerzysz kroki moje podemną, i nie osłabieją kostki moje.
[38] »Będę gonił nieprzyjacioły moje i skruszę: a nie wrócę się, aż je wytracę.
[39] »Wyniszczę je i połamię, że nie powstaną: upadną pod nogami mojemi.
[40] »Przepasałeś mię mocą ku bitwie, nachyliłeś sprzeciwiające mi się pod mię.
[41] »Nieprzyjacioły moje obróciłeś mi tyłem, nienawidzących mię, i wygubię je.
[42] »Będą wołali, a nie będzie, ktoby wybawił: do Pana, a nie wysłucha ich.
[43] »Wygładzę je jako proch ziemie: jako błoto na ulicach zetrę je i pokruszę.
[44] »Wybawisz mię od sprzeciwności ludu mego: strzedz mię będziesz na głowę narodów: lud, którego nie znam, służyć mi będzie.
[45] »Synowie obcy sprzeciwią mi się, słuchaniem ucha będą mi posłuszni.
[46] »Synowie obcy spłynęli, i skurczą się w uciskach swoich.
[47] »Żywie Pan, i błogosławiony Bóg mój: i będzie podwyższon Bóg mocny zbawienia mego.
[48] »Boże, który mi dajesz pomsty i obalasz narody pod mię:
[49] »Który mię wwodzisz od nieprzyjaciół moich i od sprzeciwiających mi się podwyższasz mię: od męża niesprawiedliwego wybawisz mię.
[50] »Przetóż będę, Panie, wyznawał między narody, i imieniowi twemu będę śpiewał.
[51] »Wielmożący wybawienia króla swego, i czyniący miłosierdzie pomazańcowi swemu, Dawidowi, i nasieniu jego na wieki.