Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I doniesiono Dawidowi, mówiąc: Oto Filistyni oblegają Keilę, a plądrują już gumna.
[2] »Radził się tedy Dawid Wiekuistego i rzekł: Mam li wyruszyć i uderzyć na owych Filistynów? I odpowiedział Wiekuisty Dawidowi: Wyrusz, a uderz na Filistynów i oswobódź Keilę.
[3] »Ludzie wszakże Dawida rzekli do niego: Oto już tu w Judzie jesteśmy w obawie; a cóż dopiero gdy wyruszym do Keili przeciw hufcom filistyńskim?
[4] »Radził się tedy Dawid raz jeszcze Wiekuistego. I odpowiedział mu Wiekuisty, i rzekł: Wstań, znijdź do Keili, albowiem podam Filistynów w moc twoją.
[5] »Wyruszył tedy Dawid wraz z ludźmi swymi do Keili, i uderzył na Filistynów, i uprowadził stada ich, i zadał im klęskę wielką. I tak oswobodził Dawid mieszkańców Keili.
[6] »Gdy bowiem schronił się był Abjatar, syn Achimelecha, do Dawida, do Keili, dostał się efod w rękę jego.
[7] »I doniesiono Saulowi, że przybył Dawid do Keili. Rzekł tedy Saul: Wydał go Bóg w moc moją, bo zamknął się sam, wstępując do miasta, mającego bramy i zawory.
[8] »Poczem zwołał Saul wszystek lud na wojnę, aby zstąpili przeciw Keile i oblegali Dawida i ludzi jego.
[9] »Gdy zatem wywiedział się Dawid, że knuje Saul ten zły zamysł przeciw niemu, rzekł do Abjatara, kapłana: Przynieś tu efod!
[10] »Poczem rzekł Dawid: Wiekuisty, Boże Izraela! Słyszał sługa twój, że zamyśla Saul wkroczyć do Keili, aby zburzyć miasto z przyczyny mojej.
[11] »Czy wydadzą mnie starsi Keili w moc jego? Czy zstąpi w ogóle Saul, jak to słyszał sługa Twój? Wiekuisty, Boże Izraela, chciej oznajmić to słudze Twojemu! I odpowiedział Wiekuisty: Zstąpi.
[12] »I rzekł jeszcze Dawid: Czyż wydadzą starsi Keili mnie i ludzi moich w moc Saula? I odpowiedział Wiekuisty: Wydadzą.
[13] »Powstał tedy Dawid wraz z ludźmi, około sześciuset mężów, i wyszli z Keili, uchodząc gdzie się zdarzyło. Gdy jednak doniesiono Saulowi, że uszedł Dawid z Keili, zaniechał wyprawy.
[14] »I bawił Dawid na puszczy, w miejscach obronnych, przebywając następnie w górach, na puszczy Zyf. I szukał go Saul przez cały czas, ale nie podał go Bóg w moc jego.
[15] »Widząc tedy Dawid, że wyruszył Saul, aby czyhać na życie jego, trzymał się Dawid na puszczy Zyf w lesie.
[16] »Jonatan zaś, syn Saula, powstał i udał się do Dawida, do lasu, i dodawał mu otuchy w Boga.
[17] »I rzekł doń: Nie bój się, bo nie dosięgnie cię ręka Saula, ojca mojego, ale ty będziesz panował nad Izraelem, ja zaś będę wtórym po tobie - wszak i Saul, ojciec mój, wie o tem.
[18] »I zawarli obaj przymierze przed Wiekuistym. Poczem pozostał Dawid w lesie, Jonatan zaś wrócił do domu swojego.
[19] »Przybyli Zyfejczycy do Saula, do Gibei, i rzekli: Wszak kryje się Dawid u nas po miejscach obronnych, w lesie, na wzgórzu Chachila, co po przedniej stronie pustyni.
[20] »A teraz, jeżeli zgodnie z pragnieniem twojem, królu, znijść chcesz, zejdź; naszą rzeczą wtedy będzie wydać go w ręce króla.
[21] »I odpowiedział Saul: Błogosławieni wy od Wiekuistego, żeście się użalili nademną.
[22] »Idźcież, proszę, a pilnujcie dalej, a wywiedźcie się w miejscu, gdzie się obraca, kto go tam widział, powiedziano mi bowiem, że bardzo chytrze sobie poczyna.
[23] »Wypatrzcież tedy a wywiedźcie się o wszystkich schroniskach, w których się ukrywa, poczem wróćcie do mnie, gdy będziecie pewni, abym poszedł z wami. Jeżeli jest w kraju, tedy śledzić go będę śród wszystkich szczepów Judy.
[24] »I tak powstali i wyruszyli do Zyf przed Saulem. Dawid jednak znajdował się właśnie z ludźmi swoimi na puszczy Maon, na stepie, po południowej stronie pustyni.
[25] »Ale gdy Saul wraz z ludźmi swoimi wyruszył, aby go szukać, doniesiono o tem Dawidowi, zstąpił przeto ku opoce i zatrzymał się w puszczy Maon. Usłyszawszy o tem Saul, puścił się w pościg za Dawidem do puszczy Maon.
[26] »Szedł tedy Saul po jednej stronie góry, Dawid zaś, wraz z ludźmi swoimi, po przeciwległej stronie tejże góry, przyczem spieszył się Dawid, by ujść przed Saulem, podczas gdy Saul i ludzie jego się starali otoczyć Dawida i ludzi jego, by ich ująć.
[27] »Wtedy przybył posłaniec do Saula, mówiąc: Wyrusz jak najrychlej, wtargnęli bowiem Filistyni do kraju!
[28] »Cofnął się wtedy Saul od pościgu za Dawidem, i wyruszył przeciw Filistynom. Przeto nazwano miejscowość tę: Opoką rozdzielenia się.
[29] »(24:1) I wstąpił Dawid ztamtąd i przebywał w miejscach obronnych Engedi.