Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » 1 Księga Samuela » Rozdział 2
«  1 Księga Samuela 1 1 Księga Samuela 2 1 Księga Samuela 3  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Poczem modliła się Hanna i rzekła: Raduje się serce moje w Wiekuistym, wywyższył się róg mój przez Wiekuistego; rozwarły się usta moje przeciw wrogom moim, bo się cieszę pomocą Twoją! [2] »Nikt tak święty jak Wiekuisty, bo niemasz innego prócz Ciebie, niema opoki jak Bóg nasz! [3] »Nie mnóżcie słów wyniosłych, tak bardzo wyniosłych! Niechaj mowy harde nie wychodzą z ust waszych! Wszechwiedzący bowiem jest Wiekuisty, a ważone są przez Niego przedsięwzięcia! [4] »Łuk dzielnych się kruszy, a słabi przepasują się mocą. [5] »Syci wynajmują się za chleb, a łaknący odpoczywają; gdy niepłodna rodzi siedmioro, więdnie w dziatwę bogata. [6] »Wiekuisty uśmierca i ożywia, strąca do grobu i wyprowadza. [7] »Wiekuisty czyni biednym i bogatym, poniża i wywyższa. [8] »Podnosi z prochu biednego, ze śmiecia dźwiga ubogiego, by go posadzić obok możnych, a stolicę chwały im udziela. Albowiem Wiekuistego są posady ziemi, na których świat założył. [9] »Stóp pobożnych swoich strzeże, ale niegodziwi giną w ciemności, bo nie siłą zwycięża człowiek. [10] »Wiekuisty, skruszeni będą przeciwnicy Jego, nad każdym z nich zagrzmi z niebios. Wiekuisty sądzić będzie krańce ziemi, użyczy mocy królowi Swemu, wywyższy róg pomazańca Swego! [11] »I tak wrócił Elkana do Ramy, do domu swego. Chłopiec zaś sprawował służbę Wiekuistego w obliczu Elego, kapłana. [12] »A synowie Elego byli to ludzie niecni, nie dbający o Wiekuistego. [13] »Takiem zaś było zachowanie tych kapłanów wobec ludu: Ile razy kto rzeźną ofiarę składał, zjawiał się pachołek kapłański, gdy jeszcze warzyło się mięso, z trójzębnym widelcem w ręku. [14] »I wrażał go w kocioł albo w garnek, albo w rądel, albo w miskę; cokolwiek tedy wydobył widelec, zabierał sobie kapłan. Tak postępowali z wszystkimi Izraelitami, którzy przybywali tam do Szylo. [15] »Zanim nawet puszczano z dymem łój, zjawiał się pachołek kapłański i rzekł do tego, który ofiarę składał: Daj mięso na pieczeń dla kapłana! Nie przyjmie on od ciebie mięsa gotowanego, lecz jedynie surowe! [16] »Gdy tedy rzekł doń ów człowiek: Puszczę zaraz z dymem łój, a wtedy weźmiesz sobie czego zażądasz! odpowiadał mu: Nie, lecz zaraz daj, a jeśli nie, zabiorę przemocą! [17] »I tak była wina tych młodzieńców bardzo wielką przed obliczem Wiekuistego, poniewierali bowiem ci ludzie ofiarą Wiekuistego. [18] »Otóż Samuel sprawował służbę przed obliczem Wiekuistego - chłopiątko to było przybrane w naramiennik lniany. [19] »Przytem sprawiała mu matka jego płaszczyk mały, który przynosiła mu co rok, gdy wstępowała wraz z mężem swoim, by składać rzeźną ofiarę doroczną. [20] »Pobłogosławił tedy Eli za każdym razem Elkanę i żonę jego, i rzekł: Oby dał ci Wiekuisty potomstwo z tej kobiety za wierzytelność, która powierzona została Wiekuistemu! Poczem, wracali do miejsca swojego. [21] »A gdy wspomniał Wiekuisty na Hannę, poczęła i urodziła trzech synów i dwie córki. Młody zaś Samuel rósł przed Wiekuistym. [22] »Ale Eli zestarzał się był bardzo i słyszał o wszystkiem, co czynili synowie jego całemu Izraelowi, i że obcowali z kobietami, które się schadzały przy wejściu do przybytku zboru. [23] »I rzekł do nich: Czemu dopuszczacie się rzeczy podobnych, jak to o niecnych postępkach waszych słyszę od całego tego ludu? [24] »Nie, synowie moi! Nie dobra ta wieść, która, jak słyszę, rozsiewana jest przez lud Wiekuistego! [25] »Gdy człowiek przeciw człowiekowi grzeszy, osądza to sędzia, ale jeżeli grzeszy kto przeciw Wiekuistemu - któżby się za nim wstawić miał? Ale nie usłuchali głosu ojca swego, albowiem chciał ich Wiekuisty uśmiercić. [26] »Młody zaś Samuel rósł coraz więcej, znajdując upodobanie zarówno u Wiekuistego jak u ludzi. [27] »I przybył mąż Boży do Elego, i rzekł doń: Tak rzecze Wiekuisty: Alboż na to objawiłem się domowi ojca twojego, gdy przebywali w Egipcie w domu Faraona? [28] »A wybrałem go sobie ze wszystkich pokoleń Izraela na kapłanów, aby wstępowali na ofiarnicę Moją, aby puszczali z dymem kadzidło, a nosili naramiennik przed obliczem Mojem, a oddałem wtedy domowi ojca twojego wszystkie ofiary ogniowe synów Izraela? [29] »Czemu depczecie rzeźne ofiary i daniny Moje, którem zarządził dla przybytku Mojego? boś uczcił synów swoich więcej niż Mnie, abyście się tuczyli najprzedniejszym z wszystkich danin Izraela ludu Mojego. [30] »Przeto rzecze tak Wiekuisty, Bóg Izraela: Powiedziałem wprawdzie - dom twój i ojca twojego mają postępować przedemną na wieki - teraz wszakże, rzecze Wiekuisty: Dalekiem to odemnie! Albowiem czcicieli Moich czczę, ale ci, którzy Mną poniewierają, będą sami sponiewierani! [31] »Oto dni nadejdą, a skruszę ramię twoje i ramię domu ojca twego, tak że nie będzie więcej starca w domu twoim. [32] »I spoglądać ci zazdrośnie na współzawodnika w przybytku, na wszystko, co dobrego uczyni dla Izraela; ale nie będzie więcej starca w domu twoim po wszystkie czasy. [33] »Żadnego tylko z twoich nie zgładzę od ofiarnicy Mojej, aby zanikły oczy twoje, a trapiła się dusza twoja - wszystkie jednak odrośle domu twego wyginą przez ludzi. [34] »A jako znak, że spełni się nad dwoma synami twymi Hofnim i Pinhasem, posłuży ci to: jednego dnia pomrą obaj! [35] »I ustanowię sobie kapłana wiernego, który wedle tego, co w sercu i co w duszy Mojej, postępować będzie, temu zbuduję dom trwały, aby postępował przed obliczem pomazańca Mojego po wszystkie czasy. [36] »I będzie, że ktoby pozostał z domu twojego, przyjdzie, aby ukorzyć się przed nim dla monety srebrnej albo kołacza chleba, mówiąc: zalicz że mnie do jednego z urzędów kapłańskich, abym miał kawałek chleba spożyć. 
«  1 Księga Samuela 1 1 Księga Samuela 2 1 Księga Samuela 3  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).