Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » 1 Księga Samuela » Rozdział 18
«  1 Księga Samuela 17 1 Księga Samuela 18 1 Księga Samuela 19  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Zaledwie skończył przemawiać do Saula, przylgnęła dusza Jonatana do duszy Dawida, i umiłował go Jonatan, niby samego siebie. [2] »Saul też zabrał go tegoż dnia do siebie, i nie pozwolił mu już wrócić do domu ojca jego. [3] »Jonatan zaś zawarł związek przyjaźni z Dawidem, ponieważ umiłował go jak samego siebie. [4] »Przyczem zdjął Jonatan płaszcz, który miał na sobie, i oddał go Dawidowi, niemniej szaty swe, nie wyłączając miecza i łuku i pasa swojego. [5] »A ile razy wyciągnął Dawid wiodło mu się, dokądkolwiek by go nie wysyłał Saul, tak że postanowił go nad ludem wojennym, a był on lubiany przez wszystek lud, a również przez sługi Saula. [6] »Gdy tedy wracali, gdy mianowicie wracał Dawid po zabiciu Filistyńczyka, wyszły niewiasty ze wszystkich miast izraelskich, śpiewając i pląsając naprzeciw króla Saula przy tamburynach, okrzykach radosnych i cymbałach. [7] »I zawtórowały niewiasty grające i zawołały: Pobił Saul tysiące swoje, ale Dawid swoje dziesiątki tysięcy! [8] »I gniewało to Saula bardzo, i nie podobało mu się słowo to, i rzekł: Dawidowi użyczyły dziesiątki tysięcy, a mnie tysiące; teraz niedostaje mu jedynie panowania! [9] »I poglądał Saul nieprzychylnem okiem na Dawida od tego dnia i nadal. [10] »Następnego dnia tknął Saula zły duch od Boga, tak że unosił się we wnętrzu pałacu; Dawid jednak grał na instrumencie jak każdego dnia, podczas gdy Saul włócznię w ręku trzymał. [11] »I rzucił Saul włócznię, mówiąc: Przebiję Dawida i ścianę. Dawid jednak uchylił się od niego dwukrotnie. [12] »Saul wszakże obawiał się bardzo Dawida, był bowiem Wiekuisty z nim, gdy Saula odstąpił. [13] »Dla tego oddalił, go Saul od siebie, i ustanowił go wodzem nad tysiącem; i tak występował i wracał na czele ich przed ludem. [14] »Dawidowi zaś wiodło się we wszystkich przedsięwzięciach jego, był bowiem Wiekuisty z nim. [15] »A widząc Saul że był bardzo szczęśliwy, drżał przed nim. [16] »Cały Izrael jednak i Juda miłowali Dawida, albowiem występował i wracał na czele ich. [17] »I rzekł Saul do Dawida: Oto najstarsza córka moja Merab - dam ci ją za żonę, ale bądź mi mężem dzielnym, a prowadź walki Wiekuistego! Myślał bowiem Saul: Niechajby go nie dosięgła ręka moja, niechaj go dosięgnie ręka Filistynów! [18] »I odpowiedział Dawid Saulowi: Któż ja, a czem życie moje i ród ojca mojego w Izraelu, abym zięciem króla został? [19] »Gdy nadszedł jednak czas, aby oddać Merabę, córkę Saula, Dawidowi, oddano ją Adrielowi, Mecholicie, za żonę. [20] »Ale pokochała Michal, córka Saula, Dawida; a gdy doniesiono o tem Saulowi, podobała mu się ta rzecz. [21] »Myślał bowiem Saul: Oddam mu ją, aby mu była zgubą, a dosięgła go ręka Filistynów. Oświadczył tedy Saul Dawidowi: Przez drugą możesz spowinowacić się dzisiaj zemną. [22] »I polecił Saul sługom swoim: Pomówcie tajemnie z Dawidem, a powiedzcie mu: Oto król życzliwym ci jest, a wszyscy słudzy jego miłują cię, i tak możesz spowinowacić się z królem. [23] »Powtórzyli tedy słudzy Saula słowa te w uszy Dawida, ale Dawid odpowiedział: Alboż to błahostką w oczach waszych, abym spowinowacił się z królem, gdym przecież tylko człowiekiem biednym i upośledzonym? [24] »I donieśli mu to słudzy Saula, mówiąc: Tak a tak wyraził się Dawid. [25] »I rzekł Saul: Tak oświadczcie Dawidowi: Nie żąda król wiana innego jak sto napletków filistyńskich, aby wziąć pomstę na wrogach króla. Saul zamierzał mianowicie zagubić Dawida ręką Filistynów. [26] »Gdy tedy donieśli o tem słudzy jego Dawidowi, podobało się to oczom Dawida, aby spowinowacić się z królem; ale zanim jeszcze czas się spełnił, [27] »Powstał Dawid i wyruszył, wraz z ludźmi swymi, i zabił z pośród Filistynów dwustu ludzi, poczem przyniósł Dawid napletki ich, i wyliczył je królowi, aby spowinowacić się z królem; oddał mu tedy Saul Michalę, córkę swą, za żonę. [28] »I widział Saul i przekonał się, że jest Wiekuisty z Dawidem; Michal też, córka Saula, kochała go. [29] »I tak obawiał się Saul coraz więcej Dawida, i stał się Saul wrogiem Dawida po wszystkie czasy. [30] »I wystąpili wodzowie Filistynów; ile razy jednak występowali, wiodło się Dawidowi więcej niż wszystkim sługom Saula, tak że wsławiło się imię jego bardzo. 
«  1 Księga Samuela 17 1 Księga Samuela 18 1 Księga Samuela 19  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).