Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy usłyszał o tem Jabin, król Hacoru, wysłał do Jobaba, króla Madonu, a niemniej i do króla Szymronu i do króla Achszafu,
[2] »I do królów osiadłych na północy, po górach i na stepie, na południe Kinneroth, na nizinie i na wyżynach Doru nad morzem
[3] »Kanaanici na wschodzie i na zachodzie, Emorejczycy, Chittejczycy, Peryzejczycy i Jebusyci po górach i Chiwici u stóp Hermonu w krainie Micpa.
[4] »Wyruszyli oni wraz z całem wojskiem swojem, tłumem wielkim jako piasek nad brzegiem morza niezliczonym, rumaków też i wozów była moc wielka.
[5] »I zmówili się wszyscy owi królowie i przybyli i rozłożyli się obozem wespół u wód Meromu, aby stoczyć walkę z Israelitami.
[6] »I rzekł Wiekuisty do Jozuego: Nie obawiaj się ich albowiem jutro o tej porze podam ich wszystkich pobitych przed Israelem: rumaki ich okulawisz, a wozy ich spalisz ogniem.
[7] »I uderzył na nich Jozue wraz z całym ludem swym wojennym nagle u wód Meromu i rzucili się na nich.
[8] »I podał ich Wiekuisty w moc Israela i rozgromili ich i ścigali ich aż do Cydonu wielkiego miasta i aż do Misrefoth Maim i dalej do kotliny Micpy na wschodzie, i rozgromili ich tak, że nie zostało im szczątku.
[9] »Jozue zaś uczynił im tak, jako rozkazał Wiekuisty: rumaki ich okulawił a wozy ich spalił ogniem.
[10] »I zwrócił się onego czasu Jozue i zdobył Hacor, króla zaś jego kazał porazić mieczem; Hacor mianowicie było przedtem stolicą wszystkich onych królestw.
[11] »I porazili wszystkie dusze w niem ostrzem miecza, podawszy je zaklęciu; żadna istota żywa nie pozostała, Hacor zaś spalił ogniem.
[12] »Wszystkie też miasta owych królów wraz z samymi królami ich wziął Jozue i poraził ostrzem miecza, podawszy je zaklęciu, jak rozkazał był Mojżesz, sługa Wiekuistego.
[13] »Tych tylko miast, które na sztucznych wyniosłościach założone były nie spalili Israelici, z wyjątkiem jedynie Hacoru, które spalił Jozue.
[14] »Wszystkie też łupy miast onych jak i dobytek zabrali sobie synowie Israela; wszystkich ludzi jednak porazili ostrzem miecza, póki nie wytępili ich, nie zostawiając żadnej istoty żywej.
[15] »Jako był rozkazał Wiekuisty Mojżeszowi, słudze swemu, tak rozkazał Mojżesz Jozuemu, i tak postąpił Jozue nie zaniechając nic z tego wszystkiego, co rozkazał Wiekuisty Mojżeszowi.
[16] »I zdobył Jozue cały ten kraj, wzgórza, i całą krainę południową, i całą ziemię Goszen, nizinę i step, niemniej góry israelskie i przyległą do nich nizinę,
[17] »Od wzgórza gładkiego, wznoszącego się ku Seirowi, aż do Baalgad w kotlinie libańskiej u stóp Hermonu. A wszystkich królów ich zabrał i pokonał ich i pozabijał.
[18] »Przez długi czas toczył Jozue wojnę z wszystkimi owymi królami.
[19] »Nie było miasta, któreby poddało się synom Israela dobrowolnie oprócz Chiwejczyków, mieszkańców Gibeonu; wszystkie inne zdobywali walką.
[20] »Albowiem od Wiekuistego tak się stało, że ukrnąbrnił serca ich, tak, aby występowali do walki z Israelem, aby podano ich zaklęciu a nie znaleźli miłosierdzia, a wytępiono ich, jak przykazał Wiekuisty Mojżeszowi.
[21] »Onegoż czasu wyciągnął Jozue i wytępił Enakitów z gór, z Hebronu, Debiru i Anabu, ze wszystkich gór judzkich i ze wszystkich gór israelskich; i podał Jozue ich jak i miasta ich zaklęciu.
[22] »Nie pozostał nikt z Enakitów na ziemi synów Israela; jedynie w Gazie, w Gath i w Aszdod utrzymali się.
[23] »I zdobył Jozue całą oną ziemię, ściśle tak jako rozkazał był Wiekuisty Mojżeszowi, i oddał ją Jozue w dziedzictwo Israelitom wedle oddziałów ich, według pokoleń ich i uspokoiła się ziemia od wojen.