Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » 4 Księga Mojżeszowa » Rozdział 31
«  4 Księga Mojżeszowa 30 4 Księga Mojżeszowa 31 4 Księga Mojżeszowa 32  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł: [2] »"Pomścij krzywdę synów Israela nad Midjanitami poczém przyłączon będziesz do ludu twego!" [3] »I rzekł Mojżesz do ludu, mówiąc: "Uzbrójcie z pośród siebie ludzi na wojnę, aby szli przeciw Midjanitom, a wywarli pomstę Wiekuistego na Midjanitach; [4] »Po tysiącu z pokolenia, ze wszystkich pokoleń Israela wyszlecie na wojnę!" [5] »I wydzielono z tysięcy Israela po tysiącu z pokolenia - dwanaście tysięcy uzbrojonych do boju. [6] »I wyprawił ich Mojżesz po tysiącu z pokolenia na wojnę, ich i Pinchasa, syna Elazara, kapłana wojskowego, a przybory święte i trąby na trwogę w ręku jego. [7] »I napadli na Midjantów, jak rozkazał Wiekuisty Mojżeszowi, i zabili wszystkich mężczyzn; [8] »I królów Midjanu zabili między innymi poległymi: Ewiego, i Rekema, i Cura, i Chura, i Rebę, pięciu królów Midjanu, - Bileama téż, syna Beora, zabili mieczem. [9] »I zabrali w niewolę synowie Israela kobiety Midjańskie i dzieci ich, i wszystko bydło, i wszystkie stada i cały dobytek ich złupili; [10] »I wszystkie miasta w osiadłościach ich, i wszystkie zamki ich popalili ogniem; [11] »Zabrali téż wszystkie łupy i wszelką zdobycz wraz z ludźmi i bydłem, -  [12] »I sprowadzili do Mojżesza i do Elazara, kapłana, i do zboru synów Israela jeńców, zdobycz i łupy, do obozu na równiny Moabu, które nad Jardenem Jerychońskim. [13] »I wyszli Mojżesz i Elazar, kapłan, i wszyscy naczelnicy zboru na spotkanie ich po za obóz; [14] »Ale rozgniewał się Mojżesz na wodzów wojska, tysiączników i setników, którzy wrócili z wyprawy wojennej; [15] »I rzekł do nich Mojżesz: "Zostawiliście przy życiu wszystkie kobiety!? [16] »Wszak to one przeznaczone były dla synów Israela, za sprawą Bileama, by skłonić do odstępstwa od Wiekuistego na rzecz Peora - z czego wynikła klęska w zborze Wiekuistego! [17] »Przetoż teraz pozabijajcie każdego chłopca z pośród dzieci, i każdą téż niewiastę, która poznała męża na łożu męzkiém - zabijcie; [18] »Wszystkie jednak dzieci płci żeńskiej, które nie poznały łoża męzkiego, zostawcie przy życiu dla siebie; [19] »Wy zaś obozujcie po za obozem przez siedm dni; każdy, który zabił człowieka, i każdy, który dotknął się poległego, oczyśćcie się dnia trzeciego i dnia siódmego, wy i jeńce wasi; [20] »Każdą téż szatę, i każdą rzecz skórzaną, i każdy wyrób z koziej sierści, i każde naczynie drewniane oczyścicie." [21] »I rzekł Elazar, kapłan, do wojowników, którzy chodzili na wojnę: "Oto ustawa zakonu, którą nakazał Wiekuisty Mojżeszowi: [22] »Tylko złoto, srebro, miedź, żelazo, cynę i ołów, -  [23] »Wszystko co przechodzi przez ogień, przeprowadzicie przez ogień, a czystém będzie, jednak i wodą oczyszczającą oczyszczoném być musi; wszystko zaś, co nie przechodzi przez ogień, przeprowadzicie przez wodę; [24] »Wypierzecie téż szaty wasze dnia siódmego, i oczyścicie się, a następnie możecie wnijść do obozu." [25] »I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł: [26] »"Zbierz poczet całej zdobyczy pojmanej wraz z ludźmi i bydłem - ty i Elazar, kapłan, i naczelnicy rodów w zborze, [27] »I rozdziel tę zdobycz na pół między czynnych na wojnie, którzy występowali do boju, i między cały zbór; [28] »I pobierzesz podatek Wiekuistemu: od wojowników, którzy występowali do boju, po jednej duszy z pięciuset, tak z ludzi jak i z rogacizny, z osłów i z trzód. [29] »Z ich połowy to weźmiecie, i oddam to Elazarowi, kapłanowi, jako "dań Wiekuistemu"; [30] »Z połowy zaś "synów Israela" weźmiesz po jednemu wziętemu z pięćdziesięciu - z ludzi, z rogacizny, z osłów i z trzód, z wszelkiego bydła domowego - i oddasz to Lewitom trzymającym straż przy przybytku Wiekuistego." [31] »I uczynił Mojżesz i Elazar, kapłan, jako rozkazał Wiekuisty Mojżeszowi; [32] »A było owej zdobyczy, z pozostałości łupów, które zagrabił lud wojenny: owiec sześćkroć siedmdziesiąt pięć tysięcy; [33] »Wołów - siedmdziesiąt dwa tysiące. [34] »Osłów - sześćdziesiąt jeden tysięcy. [35] »A dusz ludzkich, - kobiet, które nie poznały łoża męzkiego, wszystkich dusz trzydzieści dwa tysiące. [36] »I tak była połowa, udział tych, którzy wystąpili byli do boju: liczba owiec - trzykroć trzydzieści siedm tysięcy pięćset; [37] »I przypadło podatku dla Wiekuistego z owiec - sześćset siedmdziesiąt i pięć; [38] »A wołów: trzydzieści sześć tysięcy; a podatek z nich dla Wiekuistego - siedmdziesiąt i dwa; [39] »A osłów - trzydzieści tysięcy pięćset; a podatek z nich dla Wiekuistego - sześćdziesiąt i jeden; [40] »A dusz ludzkich - szesnaście tysięcy; a podatek z nich dla Wiekuistego - trzydzieści i dwie dusze. [41] »I oddał Mojżesz podatek, - dań Wiekuistemu, Elazarowi, kapłanowi, jako rozkazał Wiekuisty Mojżeszowi. [42] »A z połowy synów Israela, którą oddzielił Mojżesz od ludzi wyszłych na wojnę, -  [43] »Była zaś przypadająca na zbór połowa: owiec - trzykroć trzydzieści siedm tysięcy pięćset; [44] »A wołów - trzydzieści sześć tysięcy; [45] »A osłów - trzydzieści tysięcy pięćset; [46] »A dusz ludzkich - szesnaście tysięcy, -  [47] »I wziął Mojżesz z tej połowy synów Israela po jednemu wziętemu z pięćdziesięciu, z ludzi i z bydła, i oddał to Lewitom trzymającym straż przy przybytku Wiekuistego, jako rozkazał Wiekuisty Mojżeszowi. [48] »I przystąpili do Mojżesza wodzowie tysięcy wojska, tysiącznicy i setnicy; [49] »I rzekli do Mojżesza: "Słudzy twoi zliczyli poczet wojowników poruczonych nam, a nie ubyło z nich nikogo; [50] »I tak przynosim na ofiarę Wiekuistemu, każdy co zdobył, naczynia złote, łańcuszki i naramienniki, pierścienie, zausznice i naszyjniki dla rozgrzeszenia dusz naszych przed Wiekuistym." [51] »I przyjął Mojżesz i Elazar, kapłan, owo złoto od nich, wszelakie naczynia wyrobione; [52] »A było wszystkiego złota dani, którą złożyli Wiekuistemu, - szesnaście tysięcy siedmset pięćdziesiąt szekli od tysiączników i od setników. [53] »Szeregowi zaś - grabili każdy dla siebie. [54] »I wziął Mojżesz i Elazar, kapłan, owo złoto od tysiączników i setników i wnieśli je do przybytku zboru jako pamiątkę od synów Israela przed Wiekuistym. 
«  4 Księga Mojżeszowa 30 4 Księga Mojżeszowa 31 4 Księga Mojżeszowa 32  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).