Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I przedsięwzięli Korach, syn Ic'hara, syna Kehata, syna Lewi'ego, i Dathan i Abiram, synowie Eliaba, i On, syn Peleta, synowie Reubena,
[2] »I powstali w obliczu Mojżesza, a z nimi mężów z synów Israela dwustu pięćdziesięciu, - naczelnicy zboru, powołani na zebrania, ludzie znamienici; -
[3] »I zgromadzili się przeciw Mojżeszowi i Ahronowi i rzekli do nich: "Dosyć wam! Wszak cały ten zbór, wszyscy są święci, a w pośród nich Wiekuisty; czemu więc wynosicie się nad zgromadzeniem Wiekuistego?"
[4] »I usłyszał to Mojżesz i padł na oblicze swoje.
[5] »I rzekł do Koracha i do całego zboru jego, tak: "Jutro niechaj pokaże Wiekuisty kto za Nim, a kto święty - tego zbliży do Siebie; kogo zaś wybierze, temu da przystąpić do Siebie;
[6] »Oto co wam czynić: weźcie sobie każdy kadzielnicę - Korach i cały zbór jego, -
[7] »I nałóżcie w nie ognia, a nasypcie w nie kadzidła przed obliczem Wiekuistego, jutro; i niechaj będzie, że ten człowiek, którego wybierze Wiekuisty, temu świętym być! Dosyć wam synowie Lewi'ego?"
[8] »I rzekł Mojżesz do Koracha: "Posłuchajcież, synowie Lewi'ego!
[9] »Czyż to mało wam, że wyróżnił was Bóg Israela ze zboru Israela, przybliżywszy was do Siebie, abyście sprawowali służbę przy przybytku Wiekuistego, a stawali przed zborem, by służyć im, -
[10] »I przybliżył ciebie i wszystkich braci twoich, synów Lewi'ego, z tobą, - że domagacie się jeszcze i kapłaństwa!
[11] »Ale ty, i cały zbór twój, spiknieni jesteście przeciw Wiekuistemu; a Ahron, cóż on, że szemrzecie przeciw niemu?"
[12] »I posłał Mojżesz, by przyzwano Dathana i Abirama, synów Eliaba; ale oni rzekli: "Nie pójdziemy!
[13] »Czyż mało tego, żeś wywiódł nas z ziemi płynącej mlekiem i miodem, aby zamorzyć nas na tej pustyni, - że jeszcze chcesz jako pan nad nami panować?
[14] »Wszak nie do ziemi płynącej mlekiem i miodem wprowadziłeś nas, ani dałeś nam posiadłości pól i winnic; alboż oczy tych ludzi oślepisz? - Nie pójdziemy!"
[15] »I rozjątrzyło to Mojżesza bardzo, i rzekł do Wiekuistego: "Nie zwracaj się ku ofierze ich; ni jednego osła nie wziąłem od nich, anim skrzywdził żadnego z nich!"
[16] »I rzekł Mojżesz do Koracha: "Ty i cały zbór twój, - stawcie się przed obliczem Wiekuistego, - ty, oni i Ahron - jutro;
[17] »I weźcie każdy kadzielnicę swoję i włóżcie w nie kadzidła, a podnieście ku obliczu Wiekuistego, każdy kadzielnicę swoję, dwieście pięćdziesiąt kadzielnic; i ty téż, i Ahron, - każdy kadzielnicę swoję!"
[18] »Wziął tedy każdy kadzielnicę swoję, i nałożyli w nie ognia, i nasypali w nie kadzidła, i stanęli u wnijścia przybytku zboru, a także Mojżesz i Ahron.
[19] »A gdy zgromadził przeciw nim Korach cały zbór, przy wnijściu do przybytku zboru, ukazał się majestat Wiekuistego całemu zborowi.
[20] »I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi i Ahronowi, i rzekł:
[21] »"Odłączcie się z pośród zboru tego, bo wytępię ich w tej chwili!"
[22] »I padli na oblicza swoje i rzekli: "Boże, Panie duchów wszelkiego ciała! Jeden człowiek zgrzeszył, a miałbyś na wszystek zbór się gniewać?"
[23] »I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
[24] »"Oświadcz zborowi, a powiedz: odstąpcie wokoło od mieszkania Koracha, Dathana i Abirama."
[25] »I wstał Mojżesz i poszedł do Dathana i Abirama; i poszli za nim starsi Israela.
[26] »I oświadczył zborowi i rzekł: "Odstąpcie od namiotów ludzi tych niegodziwych, a nie dotykajcie się niczego, co do nich należy, abyście nie zginęli przez wszystkie grzechy ich!"
[27] »I odstąpili od mieszkania Koracha, Dathana i Abirama ze wszech stron; a Dathan i Abiram wyszli, i stali u wnijścia namiotów swoich z żonami, i synami, i dziatwą swoją.
[28] »I rzekł Mojżesz: "Po tém poznacie, że Wiekuisty posłał mnie, abym urządził wszystkie te sprawy, i żem nie czynił tego samowolnie:
[29] »Jeżeli śmiercią wszystkich ludzi pomrą ci, a przeznaczenie wszystkich ludzi spełni się nad nimi, to nie Wiekuisty mnie posłał;
[30] »Ale jeżeli takie zjawisko objawi Wiekuisty, że rozewrze ziemia paszczę swoję, i pochłonie ich i wszystko co do nich należy, i zstąpią żywcem w przepaść, poznacie wtedy, że lżyli ci ludzie Wiekuistego."
[31] »I stało się, gdy zaledwie skończył mówić wszystkie te słowa, że się rozstąpiła ziemia pod nimi;
[32] »I otworzyła ziemia paszczę swoję, i pochłonęła ich, i domy ich, i wszystkich ludzi Koracha, i cały dobytek;
[33] »I zstąpili oni, i wszystko, co do nich należało żywcem w przepaść, i zawarła się nad nimi ziemia, i poginęli z pośród zgromadzenia.
[34] »A wszyscy Izraelici, którzy byli w około nich, pierzchli na krzyk ich, gdyż mówili: "Żeby i nas nie pochłonęła ziemia!"
[35] »Ogień zaś wyszedł od Wiekuistego i pożarł owych dwustu pięćdziesięciu mężów, którzy przynieśli kadzidło.
[36] »(17:1) I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
[37] »(17:2) "Powiedz Elazarowi, synowi Ahrona, kapłana, aby pozbierał kadzielnice z pogorzeliska - ogień zaś odrzucisz daleko - bo poświęcone zostały, -
[38] »(17:3) Kadzielnice tych, co grzechy przypłacili życiem swojém; i niechaj zrobią z nich kute blachy na pokrycie ołtarza; gdyż przynieśli je przed oblicze Wiekuistego, a poświęcone zostały; i niechaj będą one znamieniem dla synów Israela."
[39] »(17:4) I zebrał Elazar, kapłan, owe kadzielnice miedziane, które przynieśli spaleni - i rozpłaszczono je na pokrycie ołtarza;
[40] »(17:5) Na pamięć dla synów Israela, aby nie przystępował żaden postronny, któryby z rodu Ahrona nie pochodził, dla palenia kadzidła przed Wiekuistym - i żeby nie był podobnym do Koracha i zboru jego, jak o tém oświadczył Wiekuisty przez Mojżesza.
[41] »(17:6) I szemrał cały zbór synów Israela nazajutrz przeciw Mojżeszowi i Ahronowi, mówiąc: "Wyście zabili lud Wiekuistego!"
[42] »(17:7) I stało się, gdy się zbierał zbór przeciw Mojżeszowi i Ahronowi, że zwrócili się oni ku przybytkowi zboru, a oto, okrył go obłok i ukazał się majestat Wiekuistego!
[43] »(17:8) I wszedł Mojżesz i Ahron do wnętrza przybytku zboru.
[44] »(17:9) I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
[45] »(17:10) "Usuńcie się z pośród zboru tego, a zgładzę ich natychmiast!" I padli oni na oblicza swoje. -
[46] »(17:11) I rzekł Mojżesz do Ahrona: "Weź kadzielnicę a nałóż w nię ognia z ołtarza, wsyp téż kadzidła, a zanieś czemprędzej do zboru, i rozgrzesz ich, bo już wyszedł gniew od oblicza Wiekuistego, - zaczęła się klęska!"
[47] »(17:12) I wziął to Ahron, jako powiedział Mojżesz, i przybiegł w pośrodek zgromadzenia, a oto już zaczęła się była klęska w ludzie, - i wsypał kadzidła, i rozgrzeszył lud;
[48] »(17:13) I stanął między umarłymi a żywymi; a wstrzymaną została klęska.
[49] »(17:14) Było jednak umarłych od tej klęski czternaście tysięcy siedmset, oprócz umarłych z przyczyny Koracha;
[50] »(17:15) I wrócił Ahron do Mojżesza, ku wnijściu przybytku zboru; a klęska wstrzymaną została.