Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
[2] »"Oświadcz synom Israela, a powiedz im: gdy przyjdziecie do ziemi pobytu waszego, którą oddam wam, -
[3] »A zechcecie spełnić ofiarę ogniową Wiekuistemu, całopalenie, albo ofiarę rzeźną, przeznaczając według ślubu bądź na dobrowolny dar, bądź na uroczystości wasze, aby uczynić woń przyjemną Wiekuistemu, - z rogacizny albo z trzód, -
[4] »Niechaj przyniesie przy tém składający ofiarę swoję Wiekuistemu, ofiarę śniedną, - przedniej mąki dziesiątą część efy, zaczynionej czwartą częścią hyna oliwy;
[5] »Wina zaś na zalewkę, - czwartą część hyna: tak przynosić masz zarówno przy całopaleniu, jak przy ofierze rzeźnej, do każdego jagnięcia.
[6] »Przy baranie téż przyniesiesz ofiarę śniedną, - mąki przedniej dwie dziesiąte części efy, zaczynionej trzecią częścią hyna oliwy;
[7] »Wina téż na zalewkę, - trzecią część hyna; przynosić to masz na woń przyjemną Wiekuistemu.
[8] »Jeżeli zaś cielca przyniesiesz na całopalenie, albo na ofiarę rzeźną, przeznaczając go na spełnienie ślubu, albo na ofiarę opłatną Wiekuistemu;
[9] »Przynosić tedy należy przy cielcu ofiarę śniedną, - mąki przedniej trzy dziesiąte części efy, zaczynionej połową hyna oliwy;
[10] »Wina téż przynosić masz na zalewkę pół hyna; jako ofiarę ogniową, na woń przyjemną Wiekuistemu.
[11] »Tak czynić należy przy każdym wole, i przy każdym baranie, albo przy jagnięciu z owiec albo z kóz.
[12] »Według liczby ofiar składanych przez was uczynicie, przy każdej - stosownie do liczby ich;
[13] »Każdy krajowiec w ten sposób to uczyni, składając ofiarę ogniową, na woń przyjemną Wiekuistemu.
[14] »A gdy zamieszka przy was cudzoziemiec, albo ktobądź w pośród was, w pokoleniach waszych, a zechce spełnić ofiarę ogniową, na woń przyjemną Wiekuistemu: to jako wy czynicie, tak i on czynić będzie.
[15] »W ogóle - ustawa jedna dla was, i dla przybysza-cudzoziemca; ustawa to wieczna w pokoleniach waszych: jako wy, tak cudzoziemiec będzie przed obliczem Wiekuistego.
[16] »Zakon jeden, i prawo jedno będzie dla was, i dla cudzoziemca, przebywającego u was."
[17] »I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
[18] »"Powiedz synom Israela, a objaśnij im: gdy wnijdziecie do ziemi, do której was prowadzę, -
[19] »A zaczniecie pożywać chleb tej ziemi, zbierać wam wtedy daninę Wiekuistemu;
[20] »Jako pierwocinę ciasta waszego zbierajcie kołacz na daninę; jako daninę z gumna, tak zbierajcie ją.
[21] »Z pierwociny ciasta waszego oddawajcie Wiekuistemu daninę w pokoleniach waszych.
[22] »A gdybyście zbłądzili, a nie spełnili której ze wszystkich przykazań tych, które wyrzekł Wiekuisty do Mojżesza, -
[23] »Z wszystkiego, co wam rozkazał Wiekuisty przez Mojżesza, od dnia, którego rozkazał wam Wiekuisty i nadal w pokoleniach waszych, -
[24] »To jeżeli z nieuwagi zboru popełniony był ten błąd, niechaj złoży cały zbór jednego cielca młodego na całopalenie, na woń przyjemną Wiekuistemu, wraz ze śniedną ofiarą jego i zalewką, podług przepisu, i kozła jednego na ofiarę zagrzeszną.
[25] »I rozgrzeszy kapłan cały zbór synów Israela, i odpuszczoném im będzie; bo to błąd był, a przynieśli oni ofiarę swoję ogniową Wiekuistemu, i ofiarę swą zagrzeszną przed Wiekuistego za błąd swój.
[26] »I odpuszczoném będzie całemu zborowi synów Israela, i cudzoziemcowi, który przebywa w pośród nich; gdyż popełnił to lud cały nierozmyślnie.
[27] »A jeżeliby kto sam tylko zgrzeszył nierozmyślnie, to niechaj złoży kozę roczną na ofiarę zagrzeszną;
[28] »I rozgrzeszy kapłan osobę, która błąd popełniła, grzesząc nierozmyślnie przed Wiekuistym, rozgrzeszając ją, aby odpuszczoném jej było.
[29] »Tak dla krajowca między synami Israela, jak i dla cudzoziemca, który przebywa w pośród nich - zakon jeden niechaj będzie u was dla popełniającego błąd nierozmyślnie.
[30] »Ale, jeżeliby popełnił kto cokolwiek ręką zuchwałą, bądź który z krajowców, bądź z cudzoziemców, - Wiekuistego on zelżył, - i wytrąconą będzie dusza ta z pośród ludu swojego.
[31] »Albowiem słowem Wiekuistego wzgardził, a przykazanie Jego naruszył: wytrąconą niechaj będzie dusza ta; wina jej na niej!"
[32] »Gdy przebywali synowie Israela na pustyni, napotkali człowieka zbierającego drwa w dzień Sabbatu.
[33] »I przywiedli go ci, którzy go napotkali, gdy zbierał drwa, do Mojżesza, i do Ahrona, i do całego zboru;
[34] »I oddali go pod straż, bo nie było wyjaśnioném, co czynić z nim.
[35] »I rzekł Wiekuisty do Mojżesza: "Na śmierć wydanym będzie ten człowiek; niechaj ukamionuje go kamieniami cały zbór po za obozem!"
[36] »I wyprowadził go cały zbór po za obóz, i ukamionował go kamieniami, i umarł, jak rozkazał Wiekuisty Mojżeszowi.
[37] »I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
[38] »"Powiedz synom Israela, a poleć im, aby zrobili sobie strzępki na krajach szat swoich, w pokoleniach swych, a nadawali na te strzępki narożne nić z błękitu.
[39] »A niechaj będzie to dla was strzępkiem, abyście spoglądając nań wspominali na wszystkie przykazania Wiekuistego, i spełniali je, a nie unosili się za sercem waszém i za oczyma waszemi, za któremi się uganiacie;
[40] »Abyście pamiętali i spełniali wszystkie przykazania Moje, a byli świętymi Bogu waszemu.
[41] »Jam Wiekuisty, Bóg wasz, którym wywiódł was z ziemi Micraim, aby być wam Bogiem; Jam Wiekuisty, Bóg wasz!"