Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »(5:20) I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi i rzekł:
[2] »(5:21) "Jeżeliby kto zgrzeszył, a dopuścił się przeniewierstwa przed Wiekuistym, tém, że zaparł się wobec bliźniego swego co do rzeczy sobie powierzonej, albo wręczonej, albo mu wydartej, albo by ograbił bliźniego swego,
[3] »(5:22) Albo by znalazł zgubę, a zaparł się jej, albo téż przysiągł fałszywie o cokolwiek ze wszystkich rzeczy, których dopuszczając się człowiek, grzeszy przez nie;
[4] »(5:23) Gdyby tedy zgrzeszył, a stał się winnym, niechaj zwróci zdzierstwo, które wydarł, albo grabież, którą zagrabił, albo rzecz powierzoną, która powierzoną mu została, albo zgubę, którą znalazł, -
[5] »(5:24) Albo téż to, o cokolwiek fałszywie przysiągł: zwróci to w pełnej wartości, a piątą część dołoży do tego; odda je zaś temu, czyje jest, w dzień pokuty swojej.
[6] »(5:25) A pokutę swoję przywiedzie Wiekuistemu, barana zdrowego z trzody, według oszacowania twego, jako ofiarę pokutną, do kapłana.
[7] »(5:26) I rozgrzeszy go kapłan przed Wiekuistym, a odpuszczoném mu będzie w każdej z tych wszystkich rzeczy, którą popełnił, zawiniwszy przez nią."
[8] »(6:1) I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
[9] »(6:2) "Rozkażesz Ahronowi i synom jego i powiesz: Oto przepis o całopaleniu: ono to całopalenie pozostaje na ognisku, na ofiarnicy, przez całą noc do rana, a ogień ofiarnicy ma być rozżarzany niém.
[10] »(6:3) I przywdziawszy kapłan ubiór swój lniany, i spodnie szaty lniane włożywszy na ciało swoje, zbierze popiół, na który spalił ogień całopalenie na ofiarnicy, a wysypie go podle ofiarnicy.
[11] »(6:4) Poczém zdejmie szaty swe i oblecze się w szaty inne, a wyniesie popiół po za obóz na miejsce czyste.
[12] »(6:5) Ogień zaś na ofiarnicy rozżarzany będzie niém, aby nie wygasł, a rozniecać będzie na niej kapłan drwa każdego rana, i ułoży na niej całopalenie i puści na niej z dymem łoje ofiar opłatnych.
[13] »(6:6) Ogień ustawiczny rozżarzany będzie na ofiarnicy, nie wygaśnie.
[14] »(6:7) A oto przepis o ofierze śniednej: przynosić ją będą synowie Ahrona przed oblicze Wiekuistego na przednią stronę ofiarnicy.
[15] »(6:8) I zbierze z niej garścią swoją z przedniej mąki ofiary śniednej, i z oliwy jej, i wszystko kadzidło, które na ofierze śniednej, i puści z dymem na ołtarzu jako woń przyjemną, ten "znak przypomnienia," przed Wiekuistym.
[16] »(6:9) A pozostałe z niej jadać będą Ahron i synowie jego. Jako przaśniki jedzoném będzie na miejscu świętém; w dworcu przybytku zboru spożywać to będą.
[17] »(6:10) Nie należy piec tego kiszoném; jako udział ich dałem im to z ogniowych ofiar Moich; świętem świętości to, jak "zagrzeszna" i "pokutna."
[18] »(6:11) Każdy mężczyzna z potomków Ahrona jeść to może, jako udział na wieki, w pokoleniach waszych, z ofiar ogniowych Wiekuistego: każdy, który się ich dotyka, wyświęconym być musi."
[19] »(6:12) I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
[20] »(6:13) "Oto ofiara Ahrona i synów jego, którą przyniosą Wiekuistemu, w dzień namaszczenia swego: dziesiąta część efy mąki przedniej na ofiarę śniedną ustawicznie; połowa tego rano, a połowa tego wieczorem.
[21] »(6:14) Na panwi, w oliwie, będzie przyrządzona; wysmażoną przyniesiesz ją; dobrze wypieczoną, jako śniedną ofiarę rozdrobioną, przyniesiesz ją na woń przyjemną Wiekuistemu.
[22] »(6:15) I kapłan téż namaszczony na jego miejsce, z synów jego, spełni to: ustawa to wieczysta Wiekuistemu; cała z dymem puszczoną będzie.
[23] »(6:16) I każda śniedna ofiara kapłańska cała z dymem puszczaną będzie, nie będzie jadana."
[24] »(6:17) I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
[25] »(6:18) "Powiesz Ahronowi i synom jego tak: oto przepis o ofierze zagrzesznej: Na miejscu, gdzie zarzynają całopalenia, będzie zarzynana "zagrzeszna" przed obliczem Wiekuistego; świętością świętości ona.
[26] »(6:19) Kapłan, spełniający obrządek rozgrzeszania, niech spożyje ją; na miejscu świętém spożywaną być powinna, w dworcu przybytku zboru.
[27] »(6:20) Każdy, który się dotyka mięsa jej, wyświęconym być musi; a jeżeliby krwią jej obryzgał szatę, to zbryzganą wypierzesz na miejscu świętém.
[28] »(6:21) Naczynie téż gliniane, w którém się gotowała, stłuczone być ma; jeżeliby zaś w naczyniu miedzianém gotowaną była, - to należy wyczyścić je i wypłukać wodą.
[29] »(6:22) Każdy mężczyzna z pośród kapłanów jeść ją może; świętością to świętości.
[30] »(6:23) Ale żadna ofiara zagrzeszna, której krew wnosi się do przybytku zboru, dla rozgrzeszenia w świątyni, nie będzie jadana: na ogniu spaloną będzie.