Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » 3 Księga Mojżeszowa » Rozdział 13
«  3 Księga Mojżeszowa 12 3 Księga Mojżeszowa 13 3 Księga Mojżeszowa 14  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I rzekł Wiekuisty do Mojżesza i do Ahrona, tak: [2] »"Człowiek któremu by wystąpiła na skórze ciała jego nabrzmiałość, albo przyrzut, albo plama, a wyda się na skórze ciała jego jako zaraza trądu, przywiedziony będzie do Ahrona, kapłana, albo do którego z synów jego, kapłanów. [3] »A gdy zobaczy kapłan zakażenie na skórze ciała, że włos na zakażeniu zbielał, a zakażenie z wejrzenia głębszém jest, niż skóra ciała jego: wtedy to zaraza trądu; i obejrzy go kapłan, i poczyta go za nieczystego. [4] »A jeżeliby plama biała była na skórze ciała jego, ale nie głębsza z wejrzenia, niż skóra, a włos na niej nie zbielał; tedy zamknie kapłan zakażonego na siedm dni. [5] »A obejrzy go kapłan dnia siódmego, a oto zakażenie pozostało w stanie swoim, a nie szerzyło się zakażenie po skórze; tedy zamknie go kapłan na drugie siedm dni. [6] »I obejrzy go kapłan dnia siódmego powtórnie, a oto ściemniało zakażenie, a nie rozszerzyło się zakażenie po skórze; wtedy poczyta go kapłan za czystego: przyrzutem jest, i niechaj wypierze szaty swoje, a będzie czystym. [7] »Ale jeżeliby się bardziej rozszerzał przyrzut po skórze, po ukazaniu się jego przed kapłanem dla oczyszczenia; wtedy ukaże się po raz drugi przed kapłanem. [8] »I obejrzy kapłan, a oto rozszerzył się przyrzut po skórze; wtedy poczyta go kapłan za nieczystego: trądem jest. [9] »Zaraza trądu, gdy będzie na człowieku, przywiedzion będzie do kapłana, [10] »I obejrzy kapłan, a oto nabrzmiałość biała na skórze, a zamieniła ona włos na biały, albo wybujanie dzikiego mięsa w nabrzmiałości. [11] »Trąd zastarzały jest na skórze ciała jego; i poczyta go za nieczystego kapłan, nie zamknie go, bo nieczystym jest. [12] »A jeżeliby się rozwinął trąd na skórze, i okrył trąd całą skórę zakażonego, od głowy aż do nóg jego na całém polu widzenia oczu kapłana. [13] »I zobaczy kapłan, a oto okrył trąd całe ciało jego, wtedy poczyta zakażenie za czyste: wszystko pobielało, czystym jest. [14] »Dnia wszakże, w którym się ukaże na niém mięso dzikie, nieczystym będzie. [15] »Gdy zobaczy kapłan mięso dzikie, poczyta go za nieczystego, dzikie mięso nieczystém jest: jest to trąd. [16] »Wszakże jeżeliby znikło mięso dzikie a zamieniło się na białe, to niechaj przyjdzie do kapłana; [17] »I obejrzy go kapłan, a oto zamieniło się zakażenie w białość; za czyste poczyta kapłan zakażenie; czystym on. [18] »A na ciele, na skórze jego, gdyby powstał wrzód, a zagoił się, [19] »A wystąpiłaby na miejscu tego wrzodu nabrzmiałość biała, albo plama biała zaczerwieniona; wtedy okazana będzie kapłanowi. [20] »I zobaczy kapłan, a oto na wejrzenie głębszą jest niż skóra, a włos na niej zbielał; wtedy poczyta go kapłan za nieczystego: zarazą trądu jest, która na wrzodzie się rozwinęła. [21] »A jeżeliby ją obejrzał kapłan, a oto nie ma na niej włosu białego, i głębszą téż nie jest, niż skóra, a przytem ściemniała; wtedy zamknie go kapłan na siedm dni. [22] »A jeżeliby się szerzyła po skórze, poczyta go kapłan za nieczystego: jest to zaraza. [23] »Jeżeliby zaś na swojém miejscu pozostawała owa plama, a nie szerzyła się: zapaleniem wrzodu jest, i poczyta go za czystego kapłan. [24] »Również, jeżeliby na ciele, na skórze jego powstała oparzelizna od ognia, a zamieniłaby się wybujałość oparzelizny w plamę białą, zaczerwienioną, albo białą tylko, [25] »I obejrzy ją kapłan, a oto zbielał włos na plamie, a na wejrzenie głębszą jest, niż skóra: trądem jest, który na sparzeliźnie się rozwinął. I poczyta go kapłan za nieczystego: jest to zaraza trądu. [26] »A jeżeliby obejrzał ją kapłan, a oto niema na plamie włosu białego, i głębszą téż nie jest, niż skóra, a przytém ściemniała; wtedy zamknie go kapłan na siedm dni. [27] »I obejrzy go kapłan dnia siódmego; jeżeliby się szerzyła po skórze, wtedy poczyta go kapłan za nieczystego: zarazą to trądu. [28] »Jeżeliby zaś na swojém miejscu pozostawała owa plama, nie szerzyła się po skórze, a przytém ściemniała; nabrzmiałość z oparzelizny jest. I osądzi go kapłan za czystego, bo zapaleniem oparzelizny jest. [29] »Jeżeli u mężczyzny albo u niewiasty okaże się zakażenie na głowie, albo na brodzie, [30] »I obejrzy kapłan zakażenie, a oto na wejrzenie głębszém jest, niż skóra, a na niém włos pożółkły, cienki; wtedy poczyta go kapłan za nieczystego: strupem jest, trąd to głowy, albo brody. [31] »Jeżeliby zaś zobaczył kapłan zakażenie strupa, a oto na wejrzenie nie głębszym jest, niż skóra, a niema na nim włosu czarnego; wtedy zamknie kapłan zarażonego strupem na siedm dni. [32] »I obejrzy kapłan zakażenie dnia siódmego, a oto nie rozszerzył się strup, i niema na nim włosa pożółkłego, a na wejrzenie strup nie głębszym, niż skóra: [33] »Da się wtedy ostrzydz, miejsca strupa wszakże nie ostrzyże; i zamknie kapłan zakażonego strupem na siedm dni drugie. [34] »I obejrzy kapłan strup dnia siódmego, a oto nie rozszerzył się strup po skórze, a na wejrzenie nie głębszym jest, niż skóra: poczyta go za czystego kapłan, on zaś wypierze szaty swoje i będzie czystym. [35] »A jeżeliby się począł szerzyć strup na skórze po oczyszczeniu się jego, [36] »A zobaczy go kapłan, a oto szerzy się strup po skórze; niechaj wtedy kapłan nie szuka włosu pożółkłego: nieczystym jest. [37] »Jeżeliby wszakże w stanie swoim pozostał strup, a włos czarny wyrósł na nim; to zagoił się strup, czystym jest i za czystego poczyta go kapłan. [38] »A jeżeli u mężczyzny albo u niewiasty ukażą się na skórze ciała plamy, - plamy białe, [39] »I obejrzy kapłan, a oto na skórze ciała ich plamy blade, białe; to jest to liszaj rozkwitły na skórze: czystym jest. [40] »Człowiek téż, któremuby wypadały włosy z głowy, to pleszywy; czystym jest. [41] »A jeżeliby po stronie twarzy wypadały włosy głowy jego, to łysy; czystym jest. [42] »Wszakże gdyby na pleszywości, albo na łysinie ukazało się zakażenie białe, zaczerwienione; to trąd, który wystąpił na jego pleszywości, albo na jego łysinie, [43] »I obejrzy go kapłan, a oto nabrzmiałość zakażenia biała, zaczerwieniona na pleszywości jego, albo na łysinie jego podobna do trądu na skórze ciała; [44] »Człowiek to trędowaty: nieczystym jest; za nieczystego poczyta go kapłan: na głowie jego zakażenie jego. [45] »Trędowaty zaś dotknięty tą zarazą, szaty jego będą rozdarte i głowa jego będzie odkryta, i po brodę się otuli, i nieczysty, nieczysty, wołać będzie. [46] »Przez wszystek czas, póki jest zarazą dotknięty, za nieczystego będzie uważany; nieczystym jest; oddzielony przebywać będzie; po za obozem będzie mieszkanie jego. [47] »Jeżeliby téż na szacie ukazała się zaraza trądu, na szacie wełnianej, albo na szacie lnianej, -  [48] »Czy to na osnowie, czy na wątku - z lnu, albo wełny, - czy téż na skórze, albo na jakimkolwiek wyrobie skórzanym, [49] »A byłaby to zaraza zielonawa, albo czerwonawa na szacie, albo na skórze, albo na osnowie, albo na wątku, albo na jakiejkolwiek rzeczy skórzanej, - zarazą trądu jest, i pokazaną być ma kapłanowi. [50] »I obejrzy kapłan zakażenie i zamknie zakażone na siedm dni. [51] »A gdy zobaczy zakażone dnia siódmego, że szerzy się zakażenie na szacie, - czy to na osnowie, czy na wątku, albo na skórze, na czémkolwiek, co ze skóry sporządzoném zostało do użytku, - to jest ta zaraza trądem jadowitym; nieczystym jest. [52] »I spali tę szatę, - czy to osnowę, czy wątek z wełny albo lnu, albo jakąkolwiek rzecz skórzaną, któraby zarazą była dotknięta; bo to trąd jadowity, - w ogniu spaloném to będzie. [53] »Gdyby zaś zobaczył kapłan, że nie szerzy się zakażenie na szacie, - czy to na osnowie, czy na wątku, albo na jakiejkolwiek rzeczy skórzanej, [54] »Tedy rozkaże kapłan, aby wyprano to, co zarazą dotknięte i zamknie je na drugie siedm dni. [55] »I obejrzy kapłan po wypraniu zakażenie, a oto, jeżeli zakażenie nie odmieniło barwy swojej, a nie rozszerzyło się zakażenie: nieczystém ono, w ogniu je spalisz: przegryzieniem to, bądź na zwierzchniej, bądź na spodniej stronie jego. [56] »Jeżeliby zaś zobaczył kapłan, iż oto ściemniało zakażenie po wypraniu jego; tedy wydrze je z szaty, albo ze skóry, - bądź z osnowy, bądź z wątku. [57] »Gdyby wszakże znowu wystąpiła na szacie, - bądź na osnowie, bądź na wątku, albo na jakiejkolwiek rzeczy skórzanej: trąd to szerzący się, - spalić ci na ogniu to, co zakażeniem dotknięte. [58] »Szatę zaś, - czy to osnowa czy wątek, - albo wszelką rzecz skórzaną, którąbyś wyprał, a odeszłoby od niej zakażenie, wypierzesz powtórnie, a czystą będzie." [59] »Oto nauka o zarazie trądu na szacie wełnianej, albo lnianej, bądź na osnowie bądź na wątku, albo na jakiejkolwiek rzeczy skórzanej, czy należy je poczytać za czyste, czy téż za nieczyste. 
«  3 Księga Mojżeszowa 12 3 Księga Mojżeszowa 13 3 Księga Mojżeszowa 14  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).