Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Uderzcie w surmę na Cyonie, a zagrzmijcie na górze Mojej świętej! Niechaj zadrżą wszyscy mieszkańcy ziemi; gdyż nadchodzi dzień Wiekuistego, gdyż bliski on!
[2] »Dzień ciemności i mroku, dzień chmur i mgły! Jako świt poranny roztacza się po górach lud wielki a mocny, któremu równego nie było od wieku, a po nim nie będzie aż do lat późnych pokoleń.
[3] »Przed obliczem jego chłonie ogień, a za nim pali płomień! Jako ogród rozkoszny ziemia przed nim, a za nim jako step pusty; a nie uchodzi nic przed nim!
[4] »Niby wejrzenie koni wejrzenie jego, a jako rumaki pędzą.
[5] »Skrzypiąc jak wozy, po wierzchołkach gór skaczą, trzeszcząc jako płomienie ogniste, pożerające ściernisko - jako lud potężny, uszykowany do boju.
[6] »Drżą narody przed obliczem jego, a wszystkie lica pobladły.
[7] »Jako rycerze pędzą, jako mężowie waleczni wstępują na mury; każdy drogą swoją idzie, a nie ustępuje ze ścieżek swoich.
[8] »A jeden drugiego nie tłoczy, każdy gościńcem swoim postępuje, nawet przez włócznie rzucają się naprzód, nie łamią się (szyki).
[9] »Po mieście snują się, po murze biegają, do domów wstępują, przez okna wciskają się jako złodzieje!
[10] »Przed obliczem jego drży ziemia, wstrząsają się niebiosa, słońce i księżyc się zaćmiewają, a powściągają gwiazdy blask swój.
[11] »Wiekuisty zaś podnosi głos Swój przed wojskiem Swojem; albowiem potężny wielce obóz Jego, potężny wykonawca Jego rozkazu. Tak, wielkim dzień Wiekuistego i straszny bardzo, a któż go zniesie!
[12] »Ale i teraz jeszcze, rzecze Wiekuisty, nawróćcie się do Mnie całem sercem swojem i postem i płaczem i biadaniem!
[13] »A rozdzierajcie serce a nie szaty wasze, a nawróćcie się do Wiekuistego, Boga waszego; bo litościwy i miłosierny On, nieskory do gniewu, i bogaty w łaskę a żałuje złego.
[14] »Kto wie czyby się znowu nie zżalił, a zostawił jeszcze błogosławieństwo za sobą: ofiarę śniedną i zalewkę Wiekuistemu, Bogu waszemu.
[15] »Uderzcie w surmę na Cyonie, ogłoście post, zwołajcie zgromadzenie uroczyste!
[16] »Zgromadźcie lud, ogłoście zbór, wezwijcie starców, zbierzcie dzieci i niemowlęta; niechaj wyjdzie oblubieniec z pokoju swego, a oblubienica z komnaty swojej.
[17] »Między przysionkiem a ołtarzem niechaj płaczą kapłani, słudzy Wiekuistego, niechaj wołają: Zmiłuj się Wiekuisty nad ludem Twoim, a nie podawaj dziedzictwa Twego na hańbę, aby panowali nad nimi poganie; czemuż mają mówić między narody: Gdzież Bóg ich?
[18] »I zapłonie Wiekuisty miłością ku ziemi Swojej, a umiłuje się nad ludem Swoim.
[19] »I ozwie się Wiekuisty i powie do ludu swego: Oto Ja poszlę wam znowu zboże i moszcz i oliwę a nasycicie się niemi; a nie podam was więcej na urągowisko między ludami.
[20] »A tego z północy oddalę od was, a zapędzę go do ziemi spiekłej i pustej, przednią straż jego ku morzu wschodniemu, a straż tylną jego ku morzu krańcowemu, i rozejdzie się zła woń jego, a rozniesie się odór jego - ponieważ tak strasznie sobie poczynał.
[21] »Nie bój się ziemio, ciesz się a raduj, gdyż dzieł wielkich dokona Wiekuisty.
[22] »Nie bójcie się zwierzęta polne, albowiem zazielenią się rozłogi pustyni, albowiem drzewo przyniesie owoc swój, figowiec i winograd wydadzą siłę swą.
[23] »I wy, synowie Cyonu, cieszcie się i radujcie w Wiekuistym, Bogu waszym, bo zeszle wam dżdże zbawienne spuści wam deszcz wczesny i późny w właściwej porze.
[24] »I zapełnią się gumna zbożem i przelewać się będą kadzie moszczem i oliwą.
[25] »I tak nagrodzę wam lata w których pożerała szarańcza, żerłacz, niszczyciel i gryzoń, - ono wojsko Moje wielkie, którem posłał na was.
[26] »I będziecie jedli, posilając się i nasycając, i chwalić imię Wiekuistego, Boga waszego, który cudów dla was dokonał; i nie będzie już pohańbiony lud Mój na wieki.
[27] »I poznacie, że w pośród Israela przebywam, i żem Ja Wiekuisty, Bóg wasz, a niema innego; albowiem pohańbiony już nie będzie lud Mój na wieki.
[28] »(3:1) I stanie się w następstwie, że wyleję ducha Mojego na wszelkie ciało, a prorokować będą synowie wasi i córki wasze; starcom waszym będą się sny śniły, a młodzieńcy wasi widzenia miewać będą.
[29] »(3:2) Nawet na sługi i służebnice wyleję w one dni ducha Mojego.
[30] »(3:3) I objawię cuda na niebie i na ziemi, krew i ogień i słupy dymu.
[31] »(3:4) Słońce obróci się w ciemność, a księżyc w krew, zanim nadejdzie dzień Wiekuistego wielki i straszny.
[32] »(3:5) I stanie się, ktokolwiek by wzywał imienia Wiekuistego zbawion będzie; bo na górze Cyon i w Jeruzalem będzie schronienie, jak to wyrzekł Wiekuisty, a i między ocalonymi dla tych, których Wiekuisty powoła.