Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Ozeasza » Rozdział 4
«  Księga Ozeasza 3 Księga Ozeasza 4 Księga Ozeasza 5  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Słuchajcie słowa Wiekuistego, synowie Israela, albowiem sprawę ma Wiekuisty z mieszkańcami tej ziemi, z powodu braku prawdy i miłosierdzia i poznania Bożego w kraju. [2] »Klną i kłamią i mordują i kradną i cudzołożą; włamują się, a krew z krwią się styka. [3] »Przeto usycha ziemia i więdnie wszystko co ją zamieszkuje wraz z zwierzem dzikim i ptactwem nieba; tak, nawet ryby w morzu giną. [4] »Aby tylko nikt nie strofował i nie karcił! Ale wszak sam lud twój niejako kapłanów strofuje. [5] »Przeto potkniesz się za dnia, a potknie się też i prorok wraz z tobą onej nocy a zgładzę macierz twoją. [6] »Zagładzie ulega lud Mój dla braku poznania. Ponieważ wzgardziłeś poznaniem, przeto wzgardzę i tobą, abyś kapłaństwa nie piastował; ponieważ zapomniałeś zakonu Boga twojego, przeto zapomnę i Ja o synach twoich. [7] »Im silniejsi się stali, tem więcej grzeszyli przeciw Mnie powagę ich w hańbę zamienię. [8] »"Zagrzesznem" ludu Mojego się żywią i dlatego łaknie winy jego dusza ich! [9] »Ale równie jak kapłanom powiedzie się i ludowi; i nawiedzę na nim drogę jego, a postępki jego odpłacę mu. [10] »Gdy jeść będą nie nasycą się; gdy chuć swą zadowolą nie rozmnożą się; bo przestali na Wiekuistego zważać. [11] »Nierząd i wino i moszcz odbierają rozum: [12] »Lud Mój dopytuje się u drewna swojego, a kij jego wieszczy mu! Bo duch wszeteczny otumanił go, a oddali się wszeteczeństwu zamiast Bogu swojemu. [13] »Na wierzchołkach gór zarzynają, a na pagórkach kadzą, pod dębem i topolą białą i sosną - wszak tak przyjemny ich cień! Dla tego to oddały się rozpuście córki wasze, a młode kobiety wasze wiarołomstwu! [14] »Nie nawiedzę tego na córkach waszych, że się rozpuście, ani na młodych kobietach waszych, że się wiarołomstwu oddały. Albowiem oni sami oddzielają się na ustroniu z nierządnicami i składają razem z poświęconemi rozpustnicami ofiary rzeźne, tak że lud nieświadomy ginie. [15] »Jeżeli ty, Israelu, wszetecznej służbie się oddałeś, niechaj nie ulegnie winie Juda. Nie chodźcie do Gilgal, nie wstępujcie do Beth-Awen a nie przysięgajcie przytem: Żyw Wiekuisty! [16] »Jeżeli jako jałowica krnąbrna skrnąbrniał Israel, oto teraz paść ich będzie Wiekuisty jako baranka na niwie przestronnej. [17] »Towarzyszem bałwanów stał się Efraim - zaniechaj go! [18] »Zwyrodniało ich opilstwo, w nierządzie się pogrążyli, polubili hańbę obrońcy ich. [19] »Zachwyci ich zawierucha wirami swoimi, a wtedy powstydzą się uczt swych ofiarnych! 
«  Księga Ozeasza 3 Księga Ozeasza 4 Księga Ozeasza 5  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).