Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc:
[2] »A ty, synu człowieczy, czy chcesz skarcić, skarcić ten gród krwiożerczy? objaw mu tedy wszystkie obmierzłości jego.
[3] »A powiedz: Tak rzecze Pan Wiekuisty do grodu, który krew wylał wpośród siebie, aby się zbliżył czas jego, który czynił bałwany u siebie, aby się skalał.
[4] »Przez krew twoję, którąś wylał, popadłeś winie, a bałwanami, któreś uczynił, skalałeś się, i przybliżyłeś dni twoje, i doszedłeś do kresu lat twoich; przeto podam cię na pohańbienie narodom, a na pośmiewisko wszystkim ziemiom.
[5] »Blizcy i dalecy będą urągali tobie, ty, ze skażenia osławiony, zawichrzeń pełny.
[6] »Oto książęta israelscy - każdy ramię swe używał wpośród ciebie, aby przelewać krew.
[7] »Ojca i matkę lekceważono wpośród ciebie, nad cudzoziemcami popełniano bezprawia wpośród ciebie, sierotę i wdowę krzywdzono wpośród ciebie!
[8] »Świętościami Mojemi gardziłeś, a sabbaty Moje znieważałeś.
[9] »Oszczercy krążyli wpośród ciebie, aby wylewać krew a na wyżynach ucztowano u ciebie, a rozpustę krzewiono wpośród ciebie!
[10] »Srom ojca odkrywano wpośród ciebie, niewiastę odosobnioną gwałcono wpośród ciebie.
[11] »Jeden z żoną bliźniego popełniał obmierzłości, a drugi synowę swoję kaził sprosnością, a inny siostrę swoję, córkę ojca swego gwałcił wpośród ciebie.
[12] »Datki przyjmowano wpośród ciebie, aby przelewać krew, lichwę i przyrost brałeś, i obdzierałeś bliźnich twoich wyzyskiem, a o mnie zapomniałeś rzecze Pan Wiekuisty!
[13] »I otom załamał ręce wobec grabieży, której się dopuszczałeś, i wobec krwi (niewinnej) która się lała wpośród ciebie.
[14] »Czyż wytrzyma odwaga twoja, czyż podołają ręce twoje w dniach, w których się rozprawię z tobą? Ja Wiekuisty to wyrzekłem, i Ja to spełnię.
[15] »I rozproszę cię między narody, i rozmiotę cię po ziemiach, i zniosę do szczętu nieczystość twoję z pośród ciebie.
[16] »I poniżonym będziesz sam przez siebie w oczach ludów, i poznasz, żem Ja Wiekuisty.
[17] »I doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc:
[18] »Synu człowieczy! Obrócił Mi się dom Israela w żużelicę; Wszyscy oni miedzią i cyną i żelazem i ołowiem w topielni: żużlami srebra się stali.
[19] »Przeto rzecze tak Pan Wiekuisty: Dla tego żeście się wszyscy obrócili w żużle, przeto oto zrzucę Ja was do wnętrza Jerozolimy.
[20] »Jak się zrzuca srebro i miedź, i żelazo i ołów i cynę do wnętrza topielni, aby rozżarzyć nad tém ogień, by je stopić, tak zrzucę was w gniewie i oburzeniu Mojém, i strącę was i roztopię.
[21] »I zbiorę was, i wionę nad wami ogniem rozjątrzenia Mojego, że stopicie się wpośrodku jej.
[22] »Jak się topi srebro w topielni, tak roztopicie się we wnętrzu jej, a poznacie, żem Ja Wiekuisty wylał oburzenie Moje nad wami.
[23] »I doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc:
[24] »Synu człowieczy, oświadcz jej: Tyś ziemią nieoczyszczoną, nie zroszoną w dzień rozjątrzenia.
[25] »Szajka proroków w niej jako lew huczący, rozszarpujący zdobycz: Dusze pożerają, mienie i kosztowności zabierają, wdowy mnożą wpośród niej.
[26] »Kapłani jej gwałcą zakon Mój, a znieważają świętości moje; między świętém a powszedniém nie czynią przedziału, a między czystém a nieczystém nie uczą różnicy; od sobót też moich odwracają oczy swoje, tak żem zelżony wpośród nich.
[27] »Panowie wpośród niej niby wilcy, rozszarpujący zdobycz, gotowi krew przelewać, dusze zagubić, aby zysk zdobyć.
[28] »Prorocy zaś jej osmarowują im tynk nad tem, zwiastując kłamstwo, wróżąc fałsz, głosząc: "Tak rzecze Wiekuisty," gdy Wiekuisty nie rzekł.
[29] »Lud pospolity dopuszcza się zdzierstwa i zagrabia łupy, a biednego i ubogiego gnębią, a cudzoziemca ograbiają bezprawnie.
[30] »A szukałem wpośród nich męża, któryby mur dźwignął, a stanął na wyłomie przed obliczem Mojém za ziemią tą, abym jej nie zburzył, alem nie znalazł.
[31] »To też wyleję nad nimi rozjątrzenie Moje, ogniem oburzenia Mojego zniweczę ich; postępki ich zwalę na głowę ich! rzecze Pan, Wiekuisty.